Ο κουραμπιές είναι ένα χαρακτηριστικό γλύκισμα ευρύτατα διαδεδομένο σε όλη την Ελλάδα που κατατάσσεται στα πατροπαράδοτα γλυκίσματα, όπως το μελομακάρονο, και που συνήθως παρασκευάζεται τα Χριστούγεννα. Το όνομά του προέρχεται από το τουρκικό Kurabiye, που σημαίνει μπισκότο, γλύκισμα από αλεύρι, βούτυρο και άχνη ζάχαρη. Μικρασιάτες πρόσφυγες από την Καρβάλη της Καππαδοκίας δημιούργησαν στο Νομό Καβάλας το 1924 τη Νέα Καρβάλη και μετέφεραν την παραδοσιακή συνταγή κουραμπιέδων της Μικράς Ασίας. Έτσι σήμερα στην Ελλάδα οι πιο γνωστοί παραδοσιακοί κουραμπιέδες είναι αυτοί της Καρβάλης.[1]
Σε μεταφορική χρήση της λέξης, το 1912 κουραμπιές ήταν ο στρατιώτης στα μετόπισθεν, δεν έπαιρνε μέρος στη μάχη. Έτσι κουραμπιές αποκαλείται ειρωνικά ο άκαπνος, ο ανεκπαίδευτος αλλά και ο δειλός στρατιώτης. Στον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο, οι «σοκολατένιοι στρατιώτες» (γνωστή όπερα), βουτυρόπαιδα, ονομάζονταν αυτοί που δεν τα κατάφερναν
Συνταχτης: Θανος
