Υποσυνείδητη ανάκληση της ιστορίας εκείνου που την προφέρει, αν η πλούσια χρήση της Αν ο ήχος μιας λέξης είναι η πρώτη ύλη της ποίησης, αν η αρχαιότητά της λειτουργεί ως στο εδώ και το τώρα συνιστά απόδειξη της ζωτικής δραστικότητάς της, τότε η προελληνική λέξη «θάλασσα» είναι η πιο ελληνική άρθρωση της μουσικής ονοματοποιίας, η πιο ελληνική υποδήλωση μιας ιστορίας χιλιετιών, η πιο ελληνική συναισθηματική αντανάκλαση των τρόπων της ζωής και των τρόπων της τέχνης. Από τη σχεδία του Οδυσσέα ως τον Πόρφυρα του Σολωμού, από το μισοτσακισμένο καράβι που το δέρνουν τα κύματα του Αλκαίου ως το κρυφό περιγιάλι ή τους Αργοναύτες του Σεφέρη, από τους αγγέλους που φτερουγίζουν «μες στου Αιγαίου τα νερά» του νησιώτικου τραγουδιού ως το μυθικό Αιγαίο του Ελύτη, από την πικροκυματούσα θάλασσα του δημοτικού τραγουδιού ως τα κατά Καββαδία ναυτικά πάθη, αναρίθμητοι είναι οι κύκλοι του χορού των μουσών πάνω στη θάλασσα -μήτρα ενός έθνους, μιας γλώσσας, μιας ανεξάντλητης παράδοσης, μιας ενεργού ευαισθησίας. Η ιστορική μνήμη συνεπικουρεί τέτοιους κύκλους από τη θαλασσοκρατία των Μινωιτών ως τις ακτές της Magna Graecia, από τους δρόμωνες των Βυζαντινών ως τα πυρπολικά του Κανάρη, από τη ναυμαχία του Ναυαρίνου ως τη Μικρασιατική καταστροφή, από το ατελείωτο δράμα της Κύπρου ως την εντελώς τωρινή συγκυρία της απειλής στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο Κύκλος Ποιητών επομένως, θέλοντας να συμμετάσχει στην απόδοση της οφειλόμενης τιμής στα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, επέλεξε να το κάνει με τα μέσα της ποίησης, ξεκινώντας από τη λέξη θάλασσα, που είναι ταυτόχρονα ένα πολύ ισχυρό αποτύπωμα ιστορικής μνήμης αλλά και μια εξαιρετικά πλούσια ποιητική περιπέτεια. Τα μέλη μας, ποιητές και ποιήτριες που θέλησαν να καταθέσουν το λόγο τους, χειρίστηκαν φυσικά το θέμα με την αυτονόητη ποιητική ελευθερία που αυτό απαιτεί, αφού το ζητούμενο δεν ήταν κάποια μηχανική σύνθεση του τύπου ενός πανηγυρικού αλλά η ειλικρινής, βιωμένη και πηγαία καλλιτεχνική ανταπόκριση σε μια αρχετυπική ελληνική εικόνα, που εξακολουθεί να ταράζει την ευαισθησία μας, να διεγείρει τη γλώσσα και να προσδίδει ταυτότητα. Το αποτέλεσμα μένει να κριθεί. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)
Πηγές
Συντάκτες
ΓΚΛΟΡΙΑ Μ.
ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΑ Χ.
