ΑΕΛ F.C 1964

Η ΠΑΕ ΑΕΛ είναι ελληνικό επαγγελματικό ποδοσφαιρικό σωματείο. Αποτελεί τμήμα του ιδρυτικού σωματείου Αθλητική Ένωση Λάρισας 1964. Εδρεύει στη Λάρισα και αγωνίζεται στη Β΄ Εθνική.

Επίσημα χρώματα της ομάδας είναι το βυσσινί και το λευκό και έμβλημά της ένα αγέρωχο άλογο σηκωμένο στα πίσω πόδια. Έδρα όλων των επίσημων αγώνων ποδοσφαίρου αποτελεί η AEL FC Arena, χωρητικότητας 16.118 θεατών.

 

 

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ίδρυση και τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά από πολλές συσκέψεις και συζητήσεις πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας η τελική συνέλευση των ποδοσφαιρικών σωματείων του νομού που εκτός των άλλων αποφάσισε και τη συγχώνευση των Άρη, Ηρακλή, Λαρισαϊκού, Τοξότη. Η AEΛ ήταν πλέον γεγονός. Τα πρώτα χρώματα της ομάδας ήταν το άσπρο και το μαύρο, αλλά μετά από νέα συνέλευση αποφασίστηκε το βυσσινί χρώμα, όπου ισχύει μέχρι σήμερα. Ως έδρα ορίστηκε το Στάδιο Αλκαζάρ.

Η ΑΕΛ δύο αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος Β” Εθνικής 1972-73 εξασφάλισε την άνοδο της με επικράτηση 2-0 επί της Νίκης στον Βόλο. Στην τελευταία αγωνιστική νίκησε με 3-0 την Καλλιθέα και πανηγύρισε την πρώτη της άνοδο στην Α’ Εθνική.

Τον Ιούνιο του 1975, η ΑΕΛ μετά από απογοητευτική πορεία στο πρωτάθλημα της Α” Εθνικής υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία. Τρία χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 1978, η εκτός έδρας νίκη της ΑΕΛ επί του Μακεδονικού στην Ευκαρπία με 4-1, την επανέφερε στην Α’ Εθνική.

Ιστορικά γεγονότα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

08/05/1966: Οι περίπου 2.000 οπαδοί της ΑΕΛ που ακολούθησαν την ομάδα για τον αγώνα με τον Βύζαντα Μεγάρων έγιναν μάρτυρες επιθέσεων πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του αγώνα. Η ομάδα με 10 παίκτες (λόγω αποβολής του Κυριακίδη) από το πρώτο δεκάλεπτο, χωρίς την παρουσία του Δημήτρη Ζάμπα που τραυματισμένος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο πριν την έναρξη του αγώνα και με 3 από τους 10 εναπομείναντες παίκτες, λόγω τραυματισμού, να έχουν τυπική παρουσία, ηττήθηκε με 6-0. Την επόμενη μέρα του αγώνα κυκλοφόρησε από φιλάθλους της ομάδας η «Μαύρη Βίβλος» στο τότε ζαχαροπλαστείο «Ελληνικόν» (απέναντι από το σημερινό Δημαρχείο), όπου οι οπαδοί της ΑΕΛ υπέγραψαν καταδικάζοντας τα έκτροπα των Μεγάρων.

25/06/1972: Η ΑΕΛ ήταν μια νίκη μακριά από την πολυπόθητη άνοδο στην Α’ Εθνική. Αντίπαλος στον αγώνα αλλά και στην υπόθεση της ανόδου ήταν ο Πανσερραϊκός. Οι 4.000 περίπου οπαδοί της ΑΕΛ προσπαθώντας να προστατευθούν εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο. Τα γεγονότα συνεχίστηκαν την επόμενη μέρα στη Λάρισα όπου έγινε παλλαϊκό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας που ήταν από τα πρώτα χρονικά και πανελλαδικά στην περίοδο της επταετίας, με τους οπαδούς της ΑΕΛ να «επαναστατούν» και κατά της δικτατορίας, κατεβάζοντας τη σημαία που υπήρχε στην κεντρική πλατεία, σπάζοντας τις ταμπέλες της ΓΓΑ στο γήπεδο Αλκαζάρ και καταστρέφοντας το γνωστό μαγαζί «Σερραϊκόν», αναγκάζοντας τον τότε Διοικητή Ασφάλειας Λάρισας να καλέσει το διοικητικό συμβούλιο της ΑΕΛ σε αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου για να λογοδοτήσει για τα γεγονότα, προειδοποιώντας μάλιστα για σύγκρουση. Η ΑΕΛ κατέθεσε ένσταση στη διοργανώτρια αρχή (ΕΠΟ) για αντικανονική συμμετοχή ενός παίκτη του Πανσερραϊκού που έγινε δεκτή κερδίζοντας αρχικά τον αγώνα «στα χαρτιά», όμως ο σερραϊκός σύλλογος άσκησε έφεση και τελικά ο αγώνας κατοχυρώθηκε σε αυτόν.

30/07/1979: Η ΑΕΛ μετατρέπεται σε ΠΑΕ. Η εποχή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου ξεκινά.

06/09/1979: Σκοτώθηκαν σε τροχαίο δυστύχημα στο ύψος του Κάστρου Βοιωτίας (111ο χλμ Αθηνών – Λαμίας) οι Δημήτρης Κουκουλίτσιος και Δημήτρης Μουσιάρης, πηγαίνοντας να ενσωματωθούν στην αποστολή της εθνικής Ελπίδων που θα ταξίδευε για αγώνα στην Οδησσό της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Ο τρίτος της παρέας Γιάννης Βαλαώρας, που συνταξίδευε, γλίτωσε βαριά τραυματισμένος.

Η επιτυχημένη δεκαετία του ’80[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1982 στο Στάδιο Νίκος Γκούμας η ΑΕΛ συμμετείχε στον πρώτο τελικό κυπέλλου (1981-82) της ιστορίας της με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, όπου ηττήθηκε με 1-0. Την επόμενη χρονιά, με σκόρερ τον Κώστα Μαλουμίδη, η ΑΕΛ νίκησε στο Στάδιο Καραϊσκάκη με 1-0 στο ντέρμπι κορυφής τον Oλυμπιακό, αλλά τελικά τερμάτισε στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος (1982-83).

Η δεύτερη συμμετοχή της ΑΕΛ σε τελικό κυπέλλου (1983-84) πραγματοποιήθηκε με αντίπαλο και πάλι τον Παναθηναϊκό. ΣτοΟΑΚΑ η ΑΕΛ κατώτερη των προσδοκιών ηττήθηκε με 2-0, αλλά εξασφάλισε την ευρωπαϊκή συμμετοχή της στοκύπελλο Κυπελλούχων της επόμενης περιόδου (1984-85).

Στην τρίτη συμμετοχή της ομάδας σε τελικό κυπέλλου (1984-85), η ΑΕΛ νίκησε στο ΟΑΚΑ, μπροστά σε 15.000 φίλους της, τον τότε πρωταθλητή ΠΑΟΚ με 4-1 και κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της ιστορίας της.

Πρωταθλήτρια Ελλάδος 1988[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάρτιο του 1988, ανακοινώθηκε η απόφαση του αθλητικού δικαστή με την οποία αφαιρέθηκαν 4 βαθμοί από την πρωτοπόρο στο πρωτάθλημα Λάρισα λόγω του ότι ο ποδοσφαιριστής της Γκεόργκι Τσίγκοφ βρέθηκε θετικός στην ουσία κωδεΐνη σε έλεγχο που έγινε μετά τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό στις 27/12/1987. Οπαδοί της ομάδας απέκλεισαν την εθνική οδό και τις γραμμές των τραίνων με αποτέλεσμα να κοπεί η Ελλάδα στη μέση. Κάτω από την πίεση των γεγονότων, στις 21/03/1988 τροποποιήθηκε το άρθρο 32 του ΚΑΠ και εναρμονίστηκε με την ισχύουσα από τότε νομοθεσία όλων των χωρών-μελών της UEFA, όπου η ομάδα δεν φέρει ευθύνη και δεν τιμωρείται σε περίπτωση ντοπαρισμένου παίκτη της. Αυτή η απόφαση είχε ως αποτέλεσμα από τη μια να παραμείνει η τιμωρία στον ποδοσφαιριστή και από την άλλη οι βαθμοί να επιστραφούν στην ομάδα.

Η ΑΕΛ υπό την τεχνική ηγεσία του Γιάτσεκ Γκμοχ κατέκτησε και μαθηματικά το πρώτο πρωτάθλημα Α’ Εθνικής στην ιστορία της, τον Μάιο του 1988, κερδίζοντας στη Λάρισα με 1-0 τον Ηρακλή με γκολ του αείμνηστου Γιώργου Μητσιμπόνα στο 88’ του αγώνα. Έγινε έτσι η πρώτη, και μοναδική μέχρι σήμερα, ομάδα από την επαρχία (εκτός Αθήνας, Θεσσαλονίκης) η οποία έχει κατακτήσει το Πρωτάθλημα Ελλάδας.

Ιστορικά γεγονότα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

14/09/1983: Το Στάδιο Αλκαζάρ φόρεσε τα γιορτινά του για να υποδεχτεί τον πρώτο εντός έδρας αγώνα της ΑΕΛ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ η ΑΕΛ υποδέχθηκε την ουγγρική Χόνβεντ Βουδαπέστης την οποία νίκησε με 2-0. Στον επαναληπτικό ηττήθηκε με 3-0 στην παράταση και αποκλείστηκε.

07/11/1984: Στη Γενεύη 1.000 οπαδοί της ΑΕΛ πανηγύρισαν μια ιστορική εκτός έδρας νίκη επί της Σερβέτ με 1-0 (νίκη με 2-1 και στον πρώτο αγώνα στο Αλκαζάρ), που οδήγησε την ομάδα στους κορυφαίους «8» του κυπέλλου Κυπελλούχων με αντίπαλο τη Ντιναμό Μόσχας. Η πορεία που ξεκίνησε αποκλείοντας την ουγγρική Σιόφοκ (1-1 στην Ουγγαρία και 2-0 στο Αλκαζάρ) σταμάτησε τελικά στην Τιφλίδα, όπου η ΑΕΛ ηττήθηκε με 1-0 (ο πρώτος αγώνας 0-0 στο Αλκαζάρ).

18/09/1985: Αντιμετώπισε την κυπελλούχο Ιταλίας Σαμπντόρια των πρωταθλητών κόσμου Μπορντόν, Βιέρκοβουντ, των Άγγλων άσσων Σούνες και Φράνσις και των νεαρών τότε Μαντσίνι και Βιάλι. Στον πρώτο αγώνα στο Αλκαζάρ το αποτέλεσμα ήταν 1-1, ενώ στον επαναληπτικό στη Γένοβα στις 02/10/1985 η ΑΕΛ με ένα γκολ προς το τέλος του αγώνα, ηττήθηκε με 1-0 και αποκλείστηκε.

26/10/1986: Πριν την έναρξη του αγώνα ΑΕΛ – ΠΑΟΚ σκοτώθηκε στη θύρα 10 του Αλκαζάρ ο Χαράλαμπος Μπλιώνας, θανάσιμα χτυπημένος από κροτίδα που εκτοξεύτηκε από την κερκίδα των φιλοξενούμενων, όντας ο πρώτος νεκρός από φωτοβολίδα στα ελληνικά γήπεδα. 07/09/1988: Η ΑΕΛ στην παρθενική της εμφάνιση στο τότεκύπελλο Πρωταθλητριών (1988-89) (σημερινό Τσάμπιονς Λιγκ) αντιμετώπισε την Ξαμάξ από την Ελβετία. Ο πρώτος αγώνας στο Αλκαζάρ τελείωσε με νίκη 2-1, όμως στον επαναληπτικό, παρουσία περίπου 3.000 οπαδών της, η ΑΕΛ αποκλείστηκε στη διαδικασία των πέναλτι.

Η κρίση στη δεκαετία του 90′ και η επιστροφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κύκλος των μεγάλων επιτυχιών έκλεισε για την ΑΕΛ το 1996. Μπορεί να νίκησε στην Τούμπα τον ΠΑΟΚ με 3-2 αλλά υποβιβάστηκε για δεύτερη φορά στην ιστορία της στη Β’ Εθνική.

Τον Απρίλιο του 2001 ηττήθηκε εντός έδρας από την Καλλιθέα με 1-0 και μια ακόμη πολύ άσχημη χρονιά έκλεισε με τον υποβιβασμό της ομάδας στην Γ’ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Τον Φεβρουάριο του 2004, μετά το τέλος του καθεστώτος ειδικής εκκαθάρισης, δημιουργήθηκε η ΠΑΕ ΑΕΛ 1964. Την περίοδο 2003-04 η ΑΕΛ κέρδισε την άνοδο στη Β’ Εθνική. Η ΑΕΛ την τελευταία αγωνιστική νίκησε εντός έδρας με 5-1 τον Ποντιακό Νέας Σάντας, κατακτώντας έτσι τη δεύτερη προνομιούχο θέση στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής. Τον Μάιο του 2005, η ισοπαλία στην Καστοριά με 1-1 ουσιαστικά οδήγησε στην άνοδο στην Α’ Εθνική. Στην τελευταία αγωνιστική απέναντι στην Προοδευτική, η ΑΕΛ νίκησε με 3-1 και προβιβάστηκε και τυπικά στην Α” Εθνική.

Κατάκτηση Κυπέλλου 2007[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην τέταρτη συμμετοχή της σε τελικό κυπέλλου το 2007, η ΑΕΛ αντιμετώπισε στο Πανθεσσαλικό Στάδιο και πάλι τονΠαναθηναϊκό, κερδίζοντας με 2-1. Η χρονιά που ξεκίνησε από το ίδιο στάδιο τον Ιούλιο του 2006 αντιμετωπίζοντας την τουρκική Καϊσερίσπορ για το κύπελλο Ιντερτότο (0-0 στον πρώτο αγώνα και ήττα 2-0 στον επαναληπτικό) ολοκληρώθηκε στην Καλαμαριά όπου η ΑΕΛ με τη νίκη της με 2-1 επί του τοπικού Απόλλωνα παρέμεινε στην Α’ Εθνική.

Υποβιβασμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την περίοδο 2010-11, η ΑΕΛ τερμάτισε 15η στη Σούπερ Λίγκα (τελικά κατατάχθηκε 14η λόγω του απευθείας υποβιβασμού του Ηρακλή) και υποβιβάστηκε στη Φούτμπολ Λιγκ. Τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισε τα επόμενα χρόνια ο θεσσαλικός σύλλογος, τον οδήγησαν την περίοδο 2013-14 να μην αγωνιστεί στη Φούτμπολ Λιγκ, στην οποία έπρεπε κανονικά να λάβει μέρος, αλλά να συμμετάσχει στην πρώτη τη τάξει ερασιτεχνική κατηγορία, στη Φούτμπολ Λιγκ 2 (άλλοτε Γ” Εθνική κατηγορία) και να χρεοκοπήσει ως Ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρεία, ώστε να απαλλαγεί από το μεγαλύτερο μέρος των χρεών του.

Ιστορικά γεγονότα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

3/09/1997: Ο Γιώργος Μητσιμπόνας σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα λίγο πριν την Γιάννουλη, καθ” οδόν προς τον Τύρναβο.

21/03/1999: Λόγω οικονομικών εκκρεμοτήτων η ομάδα στερήθηκε του δικαιώματος να αγωνιστεί στον εκτός έδρας αγώνα με τον Παναιτωλικό και ηττήθηκε άνευ αγώνα.

06/03/2002: Η ΑΕΛ, παρουσία 120 περίπου οπαδών της, ηττήθηκε στην Κρύα Βρύση από τον τοπικό Απόλλωνα με 2-0. Αυτή η ήττα και κυρίως η εμφάνιση οδήγησαν τους οπαδούς της ομάδας στη διακοπή της προπόνησης ζητώντας εξηγήσεις, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση του τότε προπονητή Βαγγέλη Βουρούκου.

30/07/2002: Με την υπ’ αριθμόν 583/02 απόφαση του Εφετείου Λάρισας η ΠΑΕ ΑΕΛ τέθηκε σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης. Ο στόχος που είχε βάλει ο τότε χορηγός και μετέπειτα μεγαλομέτοχος της ομάδας Νίκος Σωτηρούλης, με κύριο εκφραστή της προσπάθειας αυτής τον αείμνηστο Γιώργο Κατσογιάννη στέφθηκε με επιτυχία.

28/05/2003: Η ΑΕΛ σε έναν κρίσιμο αγώνα, απέσπασε ισοπαλία 3-3 στα Χανιά από την τοπική ομάδα και με τη νίκη της 1-0 παρουσία 10.000 οπαδών της την επόμενη αγωνιστική (01/06/2003) επί της Νίκης Βόλου στο Αλκαζάρ σώθηκε από τον υποβιβασμό της στη Δ’ Εθνική. Μια χρονιά που ξεκίνησε με τεράστια προβλήματα τα οποία αυξήθηκαν καθώς στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος τιμωρήθηκε με αφαίρεση 3 βαθμών και κατοχύρωση του αγώνα με 2-0 υπέρ των Λύκων διότι θεωρήθηκε υπαίτια για τη διακοπή του συγκεκριμένου αγώνα στο Καλοχώρι της Θεσσαλονίκης (ο επόπτης Κλημαντάκης τραυματίστηκε από αντικείμενο που προήλθε από τους οπαδούς της ομάδας στο 81’ και ενώ το σκορ ήταν 1-1), ολοκληρώθηκε με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.

04/10/2007: Η ΑΕΛ μπορεί να ηττήθηκε με 2-1 αλλά σφράγισε στο Ίγουντ Παρκ του Μπλάκμπερν τη σπουδαία πρόκριση στους ομίλους του κυπέλλου UEFA μπροστά σε περίπου 1.000 οπαδούς της, μια και στον πρώτο αγώνα στο Πανθεσσαλικό Στάδιο είχε επικρατήσει με 2-0). Στη συνέχεια αντιμετώπισε για τη φάση των ομίλων της διοργάνωσης τιςΈβερτον (εκτός), Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης (εντός), Άλκμααρ (εκτός) και Νυρεμβέργη (εντός). Ειδικότερα οι εμφανίσεις απέναντι στην Έβερτον, στη μετέπειτα νικήτρια της διοργάνωσης Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης και στην Άλκμααρ εντυπωσίασαν, άσχετα αν δεν κατακτήθηκε κάποιος βαθμός.

16/07/2009: Η ΑΕΛ συμμετέχοντας στο Γιουρόπα Λιγκ (πρώην κύπελλο UEFA) αντιμετώπισε στο Ρέυκιαβικ της μακρινής Ισλανδίας την τοπική ομάδα και ηττήθηκε με 2-0. Η έκπληξη ολοκληρώθηκε στις 23/07/2009 στο στάδιο Αλκαζάρ όταν στον επαναληπτικό αγώνα οι ερασιτέχνες Ισλανδοί ποδοσφαιριστές απέσπασαν ισοπαλία με 1-1 αποκλείοντας την ΑΕΛ.

10/08/2009: Μετά από προσπάθεια πέντε ετών εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 220/09 οικοδομική άδεια που έδωσε στην ΑΕΛ τη δυνατότητα να ξεκινήσει τα έργα για την ανέγερση του νέου γηπέδου στον Πυρήνα Β’ της περιοχής Μεζούρλο της Λάρισας.

16/11/2010: Ο Μεξικανός ποδοσφαιριστής Αντόνιο Ντε Νίγκρις απεβίωσε στα 31 του χρόνια λόγω επιπλοκών στο καρδιοαναπνευστικό του σύστημα. Ο παίκτης είχε αισθανθεί δυσφορία στον ύπνο του και η γυναίκα του κάλεσε το ασθενοφόρο. Ο επιθετικός της ΑΕΛ όμως εξέπνευσε στον δρόμο για το νοσοκομείο. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι ο Μεξικανός παίκτης γνώριζε το πρόβλημα υγείας που είχε και παρόλα αυτά συνέχιζε να αγωνίζεται.

13/08/2010: Ο μέχρι το 2008 ποδοσφαιριστής της ΑΕΛ Παναγιώτης Μπαχράμης έχασε τη ζωή του σε ατύχημα.

23/11/2010: Το νέο υπερσύγχρονο γήπεδο της ΑΕΛ χωρητικότητας 16.118 θέσεων ολοκληρώθηκε^[2].

Συμμετοχές στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λάρισα εξασφάλισε για πρώτη φορά την έξοδό της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για το κύπελλο UEFA την περίοδο 1983-84 όταν αποκλείστηκε από την ουγγρική Χόνβεντ (2-0, 0-3 παρ.). Στο κύπελλο Κυπελλούχων την περίοδο 1984-85 έφτασε μέχρι τον προημιτελικό του θεσμού για να αποκλειστεί (0-0 εντός και 0-1 εκτός) από τηνΝτιναμό Μόσχας.

Την αμέσως επόμενη χρονιά αποκλείστηκε (1-1 εντός και 0-1 εκτός) από την πανίσχυρη τότε και μελλοντική κυπελλούχο Σαμπντόρια.

Στις 20 Σεπτεμβρίου 2007 η ΑΕΛ σημείωσε τη μεγαλύτερη νίκη της σε ευρωπαϊκό επίπεδο κερδίζοντας στοΠανθεσσαλικό Στάδιο 2-0 την αγγλική Μπλάκμπερν για τα προκριματικά του κυπέλλου UEFA, μια νίκη που της έδωσε την πρόκριση, παρά την ήττα στον επαναληπτικό αγώνα με 2-1. Στη συνέχεια αγωνίστηκε στη φάση των ομίλων απέναντι στις Άλκμααρ, Νυρεμβέργη, Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης και Έβερτον.

Την περίοδο 2009-10 έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που συμμετείχε στο νεοσύστατο τότε Europa League και συγκεκριμένα στον 2ο προκριματικό γύρο όπου αποκλείστηκε από την ισλανδική Ρέικιαβικ με ήττα 0-2 εκτός και ισοπαλία 1-1 στο Αλκαζάρ.

Συντάκτης

Δημήτρης Γεωργάκης