ΠΑΣΧΑ ΜΥΣΤΙΚΟΝ

Άστραψ’ ο ήλιος στο τραπέζι Σου:

το θείο ποτήρι Σου, Πατέρα.

Ποιος τη χαρά μου και τη χάρη μου,

στη λαμπροφόρα τούτη Μέρα!

*

Χαρούμεν’ η ψυχή μου εσκίρτησε

και φως μου γέμισε το βλέμμα,

μπροστά μου του Χριστού Σου ως λάμψανε

τ’ άχραντο Σώμα, τ’ άγιον Αίμα.

*

Μακριά μου τώρα ο εχθρός και ο βέβηλος

κι ότι φθαρτό κι ότι του κόσμου

στης αφθαρσίας το δείπνο σήμερα

με κάλεσεν ο Κυριός μου!

*

Το σιτευτό του μόσχο- ακούστε το!-

για μένα πρόσφερε θυσία!

Και δες πως λάμπουν όλα γύρω μου

μέσα στη θεία φωτοχυσία!

*

Θεϊκή λαβίδα! μόλις σ’ άγγιξαν

με δέος τα πήλινά μου χείλη,

κι ευθύς μεσ’ στην ψυχή μου ανάτειλαν

χιλιάδες άστρα, πλήθος ήλιοι.

*

Απ’ άλλου κόσμου αχούς κι αντίλαλους

νους και καρδιά μου αναγαλλιάζουν

βαθιά μου οι έβδομοι ουρανοί

άρρητο γλυκασμό σταλάζουν.

*

Φτερά αρχαγγέλων σειούνται ανάλαφρα

και Χερουβείμ με τριγυρίζουν.

Κι εντός μου ανοίγουν κρίνοι ολόλευκοι

κι όλα του Μάη τα ρόδα ανθίζουν.

*

Τώρα σαν τι να βρω καλύτερο,

κι άλλο τι μένει να ποθήσω;

Εδώ σιμά στην άγια Τράπεζα

για πάντα μια σκηνή να στήσω!

Άνοιγμα συνδέσμου σε νέο παράθυρο

Άνοιγμα συνδέσμου σε νέο παράθυρο