Αρχαίο Θέατρο Μαρώνειας

maronia 2

Το Αρχαίο Θέατρο της Μαρώνειας είναι το σημαντικότερο από τα ανασκαμμένα μνημεία της Ελληνιστικής Θράκης, εντεταγμένο στον οργανωμένο πολεοδομικό ιστό της Αρχαίας Μαρώνειας με προσανατολισμό προς τα ΝΔ.  Οικοδομήθηκε την πρώιμη Ελληνιστική Περίοδο (τέλος 4ου – αρχές 3ου αι. π.Χ.) και βρίσκεται  στις πλαγιές μίας ρεματιάς στους πρόποδες του Ισμάρου, σε μικρή απόσταση από το Ιερό του Διονύσου. Στην Ελληνιστική φάση του θεάτρου ανάγονται το λίθινο κοίλο, ο κεντρικός αγωγός και ο περιμετρικός αγωγός της ορχήστρας, οι μαρμάρινοι θρόνοι της Προεδρίας και οι ημικίονες του Ελληνιστικού προσκηνίου. Ιδιαίτερη σημασία έχουν οι χαράξεις στην επιφάνεια του αγωγού της ορχήστρας που φανερώνουν τον προσεκτικό σχεδιασμό του μνημείου. Η Συνεχίστε την ανάγνωση →

Το αρχαίο θέατρο του Διονύσου

αρχείο λήψης (3)

Το θέατρο του Διόνυσου στην Ακρόπολη των Αθηνών ως αρχιτεκτονικό κτίσμα οφείλει την δημιουργία του στην λατρεία του Διονύσου και στη γένεση της αττικής Τραγωδίας. Η  λατρεία του Διονύσου ήρθε στην Αθήνα τον 6ο π.Χ αιώνα  από τον Πεισίστρατο και κτίστηκε μικρός ναός προς τιμήν του θεού στη νότια κλίτυ της Ακρόπολης.  Στα τέλη του ίδιου αιώνα άρχισαν να διοργανώνονται οι πρώτες γιορτές προς τιμήν του Διονύσου μουσικές και θεατρικές παραστάσεις. Ο Πεισίστρατος ήταν αυτός που ενέταξε τους αγώνες των Τραγικών ποιητών στα Μεγάλα Διονύσια τον 5ο αι. π.Χ  προς τιμήν του Διονύσου Ελευθερέα και τελούνταν μέσα  Μαρτίου  με μέσα Απριλίου τότε που ο καιρός ήταν καλός. Αρχικά υπήρχε μόνον η ορχήστρα στην αρχαία αγορά. Η  λέξη προέρχεται από το ρήμα «ορχούμαι» που Συνεχίστε την ανάγνωση →

Αρχοντικό Ταβανιώτη

tavanioti1528877098

  Το αρχοντικό Ταβανιώτη χτίστηκε ανάμεσα στα 1880 και 1885 και αποτελούσε την οικία του Μαρωνίτη εμπόρου Παρράσιου Ταβανιώτη. Έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της οικιστικής αρχιτεκτονικής στη Δυτική Θράκη και χαρακτηριστικό τύπο συνεύρεσης στοιχείων του θρακιώτικου παραδοσιακού αγροτικού σπιτιού με επείσακτα αστικά. Στο ισόγειο,  το χαμώι χρησιμοποιούνταν για μαγείρεμα και άλλες καλοκαιρινές εργασίες. Το κατώι είχε πατητήρι στη ΝΔ του γωνία, χτιστά αμπάρια για ελιές και πιθάρια για κρασί και λάδι. Στον όροφο η δυτική και η νότια πλευρές του χαγιατιού και της σάλας προβάλλουν σε σαχνισιά (κλειστοί εξώστες). Η ξύλινη στέγη είναι τετράρριχτη στον κύριο Συνεχίστε την ανάγνωση →

Το πρώτο θέατρο

arxaia_agora

  Πολλοί είναι οι τύποι των κτηρίων που δημιούργησαν οι αρχαίοι Έλληνες, προκειμένου να καλύψουν όλες τις εκδηλώσεις που σχετίζονταν με την καθημερινή ζωή και τις λειτουργίες της πόλης. Ανάμεσά τους βρίσκονται το θέατρο και το ωδείο, τα οποία είχαν παρόμοια χρήση, καθώς εξυπηρετούσαν καλλιτεχνικούς σκοπούς. Δημιουργήθηκαν και τα δύο στην Αθήνα τον 5ο αι. π.Χ. στο πλαίσιο συγκεκριμένων μεγάλων γιορτών τη πόλης. Το θέατρο διαμορφώθηκε για να φιλοξενήσει τους δραματικούς αγώνες της γιορτής των Μεγάλων Διονυσίων, ενώ το ωδείο τους μουσικούς αγώνες της μεγάλης γιορτής των Παναθηναίων.     Δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια σε ποιο χώρο της Αθήνας δόθηκαν Συνεχίστε την ανάγνωση →

Διθύραμβος

αρχείο λήψης (4)

  Ο Διθύραμβος ήταν αυτοσχέδιο χορικό, λατρευτικό και θρησκευτικό άσμα, προς την λατρεία του θεού Διονύσου. Ψαλλόταν από ομάδα πενήντα ανδρών ή γυναικών, μεταμφιεσμένων ίσως σε τράγους με την συνοδεία αυλού, χορεύοντας γύρω από τον βωμό του. Επίσης ο πρώτος των χορευτών, ο εξάρχων απέδιδε και κάποια αφήγηση σχετικά με την ζωή του θεού. Το θέμα αρχικά ήταν η γένεση του Βάκχου, ενώ στην συνέχεια το πλαίσιο έγινε ευρύτερο. Πιστεύεται πως η λέξη προήλθε από: α) τον «Διθύραμβο» Διόνυσο, που γεννήθηκε δύο φορές, μια από την Σέμελη και μια από τον μηρό του Δία και β) δις-θύρα-βαίνω. Η εξέλιξή του οδήγησε στη γένεση Συνεχίστε την ανάγνωση →

Ίσμαρος και Ισμάρα

αρχείο λήψης

Στην ελληνική μυθολογία ο `Ισμαρος ήταν γιος του Ευμόλπου, ο οποίος μαζί με τον πατέρα του κατέφυγε στον βασιλιά των Θρακών, τον Τεγύριο. Ο Τεγύριος πάντρεψε την κόρη του με τον Ίσμαρο. Και από εκεί όμως ο Εύμολπος αναγκάσθηκε να απομακρυνθεί, καθώς αποκαλύφθηκε ότι είχε λάβει μέρος σε μία συνωμοσία κατά του Τεγυρίου. Τότε βρήκε καταφύγιο στην Ελευσίνα. Μετά τον θάνατο του Ισμάρου, ο Εύμολπος μετακλήθηκε από τον Τεγύριο στη Θράκη, με τον οποίο συμφιλιώθηκε και τον διαδέχθηκε στον θρόνο μετά από επιθυμία του ίδιου του Τεγυρίου. Ο `Ισμαρος έδωσε το όνομά του στην πόλη της Θράκης  την πρωτεύουσα των Κικόνων Συνεχίστε την ανάγνωση →

Εκπαιδευτική Επίσκεψη στον Αρχαιολογικό Χώρο Αρχαίας Ζώνης

IMG_20220413_091100

  Στα νοτιοανατολικά παράλια της Θράκης, ανάμεσα στον Ίσμαρο και τον Έβρο, Έλληνες άποικοι από τη Σαμοθράκη χτίζουν σταέλη του 7ου αι. π.Χ. μια σειρά από φρούρια-πόλεις, που ο Ηρόδοτος ονομάζει «Σαμοθρηΐκεα τείχεα». Οι αποικίες αυτές, που αποτελούσαν την Περαία της Σαμοθράκης, εκμεταλλεύθηκαν στο έπακρο τη δυνατότητα που προσέφερε η περιοχή αυτή για έλεγχο των περασμάτων από ανατολή προς δύση και πρόσβαση στην ενδοχώρα και προσέφεραν αστικές υπηρεσίες και εισαγόμενα καταναλωτικά αγαθά, στην γρήγορα αναπτυσσόμενη ελίτ του θρακικού βασιλείου των Οδρυσών. Ήταν μια καίρια επιλογή, η οποία για αρκετούς αιώνες απέφερε πλούτο και δύναμη, και συνέβαλε στον εξελληνισμό των Θρακών της περιοχής, όπως Συνεχίστε την ανάγνωση →