Η άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια ως κυβερνήτη της Ελλάδας:

1. Την άνοιξη του 1827: ο Ιωάννης Καποδίστριας εκλέχτηκε κυβερνήτης της Ελλάδας από την Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.

2. Έτσι στις αρχές του 1826: ο Ιωάννης Καποδίστριας ήρθε στην Ελλάδα

Το Ναύπλιο την εποχή της άφιξης του Καποδίστρια (1828)

Η κατάσταση στην Ελλάδα όταν ήρθε ο Καποδίστριας:

1. Η χώρα ήταν κατερειπωμένη.

2. Ο λαός ήταν εξαθλιωμένος.

3. Ληστές και πειρατές έλεγχαν μεγάλες περιοχές.

4.Στη ΝΔ Πελοπόννησο παρέμενε αιγυπτιακός στρατός.

5. Στη Στερεά Ελλάδα παρέμενε τουρκικός στρατός.

6. Στον διπλωματικό τομέα υπήρχαν εκκρεμότητες για: α. τον τελικό καθορισμό των συνόρων, β. τον βαθμό ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους (αυτόνομο ή ανεξάρτητο).

Ιωάννης Καποδίστριας, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο,  Αθήνα

Έργο του Ιωάννη Καποδίστρια:

Το πολίτευμα και η διοίκηση:

1. Ο Καποδίστριας ανέστειλε την ισχύ του Συντάγματος της Τροιζήνας.

2. Συγκέντρωσε στα χέρια του όλες τις εξουσίες

Έτσι: η Δ΄ Εθνοσυνέλευση:

1. Επικύρωσε αυτές τις αποφάσεις.

2.Έθεσε τις βασικές αρχές μιας μελλοντικής συνταγματικής αναθεώρησης.

Έτσι προκάλεσε τις αντιδράσεις και τη δυσαρέσκεια:

1. Σε πρόκριτους με τοπική εξουσία (Π.Μαυρομιχάλης)                  

2. Σε πλούσιους πλοιοκτήτες (Γ. Κουντουριώτης)

3. Σε έμπειρους Φαναριώτες (Α. Μαυροκορδάτος)

4. Σε φιλελεύθερους διανοούμενους (Αδ. Κοραής)

 

Ένοπλες Δυνάμεις:

Ο Καποδίστριας ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την οργάνωση τακτικού στρατού:

1. για να εκκαθαρισθεί η Στερεά Ελλάδα από τον τουρκικό στρατό.

2. για να αντιμετωπιστούν προβλήματα εσωτερικής τάξης, όπως  ήταν η ληστεία και η πειρατεία.

Έτσι σε ποιες ενέργειες και σε ποια αποτελέσματα οδηγήθηκε ο Καποδίστριας;:

1. Έτσι αξιοποίησε ορισμένους από τους αγωνιστές της επανάστασης στη δημιουργία τακτικού στρατού.

2. Δημιούργησε τον Λόχο των Ευελπίδων, πρόδρομο της σημερινής Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων.

3. Έκανε τα πρώτα βήματα για την οργάνωση τακτικού πολεμικού ναυτικού.

4. Καταπολέμησε την πειρατεία χάρη στη δράση του Μιαούλη.

Η πρώτη σχολή Ευελπίδων στο Ναύπλιο

Άνδρες ελαφρού τάγματος πεζικού(1829)

Οικονομία:

1. Σχημάτισε ένα πρώτο κρατικό ταμείο από εισφορές Ελλήνων του εξωτερικού και από φιλέλληνες.

2. Με τη βοήθεια του Εϋνάρδου, ενός φίλου του, Γαλλοελβετού τραπεζίτη: α. ίδρυσε Τράπεζα και β. έκοψε νόμισμα, τον φοίνικα.

3. Εφάρμοσε αυστηρή λιτότητα στις δημόσιες δαπάνες.

4. Επεχείρησε να εκσυγχρονίσει τη γεωργία εισάγοντας: α. νέες καλλιέργειες (πατάτα) και β. νέες καλλιεργητικές μεθόδους (χρήση σιδερένιου άροτρου).

Ο αργυρός φοίνικας(1829) και το χαρτονόμισμα(1831)

Εκπαίδευση:

Ο Κυβερνήτης Καποδίστριας είχε ως μια από τις κύριες προτεραιότητες του την οργάνωση της εκπαίδευσης.

Έτσι:

1. Ίδρυσε το Ορφανοτροφείο της Αιγίνας, στο οποίο λειτουργούσαν:

α. τρία αλληλοδιδακτικά σχολεία, αντίστοιχα με τα σημερινά δημοτικά αλλά με τέσσερα χρόνια φοίτησης.

β. τρία ελληνικά σχολεία, αντίστοιχα με τα σημερινά γυμνάσια αλλά με τρία χρόνια φοίτησης

γ. αρκετά χειροτεχνεία (επαγγελματικές σχολές, οπού παρείχαν τεχνικές γνώσεις για κάθε επάγγελμα)

δ. το Πρότυπον Σχολείον, στο οποίο σπούδαζαν όσοι προορίζονταν για δάσκαλοι στα αλληλοδιδακτικά σχολεία

2. Ίδρυσε το Κεντρικόν Σχολείον, στο οποίο φοιτούσαν όσοι προορίζονταν για σπουδές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.

3. Ίδρυσε στην Τίρυνθα, το Πρότυπον Αγροκήπιον, μια γεωργική σχολή.

4. Αλλά δεν προχώρησε στην ίδρυση του πανεπιστημίου, γιατί: πίστευε ότι στη δεδομένη στιγμή η εκπαίδευση θα έπρεπε να παρέχει βασικές γνώσεις και επαγγελματική κατάρτιση.

Το πρώτο αλληλοδιδακτικό σχολείο στο Ναύπλιο, σήμερα λειτουργεί ως Δημαρχείο

Η ολοκλήρωση της επανάστασης 1829:

Η κατάσταση στην Ελλάδα, όταν ήρθε ο Καποδίστριας:

1. Η επανάσταση δεν είχε ακόμα τελειώσει.

2. Δεν είχαν ακόμη σταματήσει οι πολεμικές επιχειρήσεις.

3. Στον διπλωματικό τομέα υπήρχαν εκκρεμότητες για: α. τον τελικό καθορισμό των συνόρων, β. τον βαθμό ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους (αυτόνομο ή ανεξάρτητο).

 

Αποτελέσματα:

1. Σε στρατιωτικό επίπεδο: Έτσι στις 12 Σεπτεμβρίου 1829, στην Πέτρα της Βοιωτίας δόθηκε η τελευταία μάχη με τους Τούρκους, όπου επικράτησαν οι ελληνικές δυνάμεις με επικεφαλής τον Δημήτριο Υψηλάντη.

Ο Δημήτριος Υψηλάντης

2. Σε διπλωματικό – πολιτικό επίπεδο: Έτσι ο Κυβερνήτης με διπλωματικούς χειρισμούς κατάφερε να:

α. να αναγνωριστεί η Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος με το Πρωτόκολλο της Ανεξαρτησίας του Λονδίνου (3 Φεβρουαρίου 1830)

β. να υπογραφεί η Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης (1832), όπου προέβλεπε:

1. τη διεύρυνση των συνόρων της Ελλάδας στη γραμμή Αμβρακικού-Παγασητικού.

2. το ελληνικό κράτος να περιλαμβάνει: α. Στερεά Ελλάδα, β. Πελοπόννησο, γ. νησιά Αργοσαρωνικού, δ. Εύβοια, ε. Κυκλάδες και Σποράδες

Χάρτης των ορίων του πρώτου ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους  (1832)

Η αντιπολίτευση κατά του Καποδίστρια:

Αιτία για την αντιπολίτευση – αντίδραση κατά του Καποδίστρια= Στόχος του Καποδίστρια με την πολιτική του: να προσπαθήσει να δημιουργήσει / να συγκροτήσει ένα ισχυρό συγκεντρωτικό κράτος, κατά τα δυτικά πρότυπα.

 

Ποιοι, όμως, αντέδρασαν:

1. Πρόκριτοι  με τοπική εξουσία (Π.Μαυρομιχάλης), γιατί θιγόταν η τοπική εξουσία τους.

2. Πλούσιοι πλοιοκτήτες (Γ. Κουντουριώτης): γιατί θίγονταν τα οικονομικά τους συμφέροντα.

3. Έμπειροι Φαναριώτες (Α. Μαυροκορδάτος): α. για λόγους ιδεολογικούς (οπαδοί της συνταγματικής μοναρχίας), β. για λόγους πολιτικούς (εμποδιζόταν η πολιτική τους καριέρα)

4. Φιλελεύθεροι διανοούμενοι (Αδαμάντιος Κοραής): 1. γιατί καυτηρίαζαν τον αυταρχισμό του Καποδίστρια, 2. γιατί ζητούσαν / αξίωναν την παραχώρηση συνταγματικών ελευθεριών.

5. Η Αγγλία και η Γαλλία μέσω των πολιτικών που μπορούσαν να ελέγχουν την Ελλάδα: γιατί θεωρούσαν τον Καποδίστρια όργανο της Ρωσίας. Έτσι:

Γεώργιος Κουντουριώτης

Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος

Αδαμάντιος Κοραής

Ενέργειες της αντιπολίτευσης εναντίον του Κυβερνήτη:

1. Από τις αρχές του 1830: σημειώθηκαν εξεγέρσεις.

2. Αργότερα: ο Α. Μιαούλης αντίπαλος του Κυβερνήτη ανατίναξε στον Πόρο τα δύο (2) μεγαλύτερα ελληνικά πολεμικά πλοία.

3. Ενώ: στην Ύδρα, κέντρο της αντιπολίτευσης, η εφημερίδα Απόλλων προπαγάνδιζε τη δολοφονία του Κυβερνήτη.

 

Πώς αντέδρασε ο Καποδίστριας: Ενέργειες Καποδίστρια:

Έτσι ο Καποδίστριας φυλάκισε τον πρόκριτο της Μάνης Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, γιατί τον θεώρησε υπεύθυνο για αντικυβερνητικές ενέργειες, ώστε η ένταση να κορυφωθεί και στις 27 Σεπτεμβρίου 1831 ο Κωνσταντίνος (αδελφός του Π. Μαυρομιχάλη) και ο Γιώργος (γιος του Π. Μαυρομιχάλη) να δολοφονήσουν τον Καποδίστρια στο Ναύπλιο.