καί ἰδού φῶς πολύ νοερῶς ἐπιλάμψαν μοι καί προσλαβόμενόν μου τόν νοῦν ὅλον ἅμα πρός ἑαυτό καί τήν ψυχήν, ὥστε τῷ ἀθρόῳ τοῦ θαύματος ἐκπλαγῆναί με καί ὡς ἐν ἐκστάσει γενέσθαι. Οὐ μήν ἀλλά γάρ καί ἐπελαθόμην τοῦ τε τόπου, ἐν ᾧ ἱστάμην, καί ὅστις ὑπῆρχον καί ποῦ, μόνον κράζων τό “Κύριε ἐλέησον”,

[…]

“Εὐφραίνει, πάτερ, φαινόμενον καί τιτρώσκει κρυπτόμενον. Καί πλησίον μου γίνεται καί εἰς οὐρανούς ἀναφέρει με.

Μαργαρίτης ἐστί. Καί τό φῶς ἐπενδύει με

καί ὡς ἄστρον μοι φαίνεται

καί ὑπάρχει τοῖς πᾶσιν ἀχώρητον.

Ἀπαστράπτει ὡς ἥλιος καί τήν κτίσιν συνεχομένην κατανοῶ ἐν αὐτῷ, τά ἐν αὐτῇ πάντα δεικνύει μοι

Άνοιγμα συνδέσμου σε νέο παράθυρο

Άνοιγμα συνδέσμου σε νέο παράθυρο

Άγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος
(957 – 1035)