Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλοί καλλιτέχνες θέλησαν να δημιουργήσουν έναν εντελώς νέο τρόπο έκφρασης. Το κίνημά τους ήταν ο Ντανταϊσμός. Οι ποιητές, οι ζωγράφοι, οι συγγραφείς θέλησαν να δημιουργήσουν έργα που δε θα τα μόλυνε η σκέψη. Αναζήτησαν τρόπους να αφήσουν την ψυχή τους να εκφραστεί αυθόρμητα.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Στ΄ τάξης δοκίμασαν μία από τις τεχνικές των Ντανταϊστών ποιητών. Τα παιδιά χωρισμένα σε ομάδες, έγραψαν το καθένα από έναν στίχο τον οποίο όμως κρατούσαν κρυφό από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Κάθε παιδί προσέθετε το δικό του λιθαράκι και μόνον στο τέλος αποκαλυπτόταν το συνολικό έργο. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικά ποιητικό. Θα θέλατε να δοκιμάσετε;
Ο άνθρωπος πίνει
τα μάτια σου μοιάζουν δυο ήλιοι
τα συναισθήματα αλλάζουν
ο πόνος περνά
και τα μαλλιά σου χρυσάφι
τα λουλούδια ανθίζουν
Ραφαέλα, Σπύρος, Λουκάς
Καστανά σγουρά μαλλιά
το καφενείο την Κυριακή
κόσμος τρέχει
το ίδιο τα μάτια
το ξεχασμένο ποτιστήρι στην αυλή
ο ουρανός κόκκινος
ο κόσμος ομόρφυνε
μια καινούρια ζάλη με κατακλύζει.
Βάσια, Πάνος, Πάρης, Γιάννης, κυρία Ελένη
Η αγάπη ένα σύννεφο που σκάει και σε πληγώνει
το χαμόγελο δεσπόζει σαν τον ήλιο
εάν πεινάς μπορείς να πιεις
μια ηλιόλουστη μέρα γεμάτη χαρά
η προδοσία πονάει
τα κύματα σαν να λεν καλησπέρα
χαιρέτα τους γιατί το τρένο θα φύγει
καταγάλανος ουρανός
Γιώργος, Σταυρούλα, Θωμάς, Σάκης
Τα λουλούδια ανθίζουν την άνοιξη
ο ουρανός με χρώμα θαλασσί
οικογένεια και φιλία τα πάντα
η ανατολή του ήλιου
Λήδα, Αναστασία, Άκης, Βασίλης
