Ο Κατακλυσμός του Νώε είναι μία από τις πιο γνωστές ιστορίες της Βίβλου. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, όταν ο Θεός είδε την κακία και τη διαφθορά μέσα στους ανθρώπους, αποφάσισε να τους τιμωρήσει στέλνοντας μία παγκόσμια πλημμύρα. Επειδή ο Νώε ήταν ο μόνος δίκαιος και ενάρετος άνθρωπος, ο Θεός του έδωσε εντολή να ετοιμάσει ένα μεγάλο ξύλινο καράβι, μια κιβωτό, για να μπει μέσα και να σωθεί ο ίδιος και η οικογένειά του μαζί με ένα ζευγάρι από όλα τα ζώα της γης, ένα αρσενικό και ένα θηλυκό, ώστε να αναπαραχθεί η ζωή μετά την καταστροφή. Ο Νώε υπάκουσε στο θέλημα του Θεού και άρχισε με μεγάλη προθυμία να ετοιμάζει την κιβωτό.
Η αφήγηση αναφέρει ότι ο κατακλυσμός κράτησε 40 μέρες, όπου έβρεχε ασταμάτητα μέρα και νύχτα. Τα πάντα πλημμύρισαν και το νερό έφτασε και σκέπασε ακόμη και τα πιο ψηλά βουνά. Μόνο όσοι βρίσκονταν μέσα στην κιβωτό, που επέπλεε, κατάφεραν και διασώθηκαν. Μετά από 150 μέρες τα νερά άρχισαν να υποχωρούν. Δυνατός άνεμος στέγνωνε τη γη και οι κορυφές των βουνών άρχισαν να φαίνονται. Ο Νώε, για να βεβαιωθεί ότι τα νερά υποχώρησαν, άνοιξε το παράθυρο της κιβωτού και άφησε ελεύθερο ένα περιστέρι, το οποίο όμως δε βρήκε στεριά και γρήγορα γύρισε πίσω στον Νώε. Μετά από 7 μέρες ο Νώε άφησε πάλι το περιστέρι, το οποίο αυτή τη φορά ξαναγύρισε κρατώντας στο ράμφος του ένα μικρό κλαδί ελιάς. Έτσι, ο Νώε κατάλαβε ότι τα νερά είχαν υποχωρήσει τόσο, ώστε φάνηκαν τα δέντρα.
Τότε ο Θεός είπε στον Νώε να βγει από την κιβωτό μαζί με την οικογένειά του και όλα τα ζωντανά. Ο Νώε υπάκουσε και για να ευχαριστήσει τον Θεό που τους έσωσε, του πρόσφερε θυσία. Ο Θεός ευλόγησε αυτόν και τα παιδιά του, τους όρισε να γεννήσουν πολλούς απογόνους, ώστε να εξαπλωθούν και να γεμίσουν όλη τη γη και υποσχέθηκε ότι θα δε ξαναέφερνε κατακλυσμό. Σημάδι αυτής της υπόσχεσης ήταν το ουράνιο τόξο που εμφανίστηκε εκείνη τη στιγμή στον ουρανό.
Το ερώτημα που προκύπτει, ωστόσο, και απασχολεί τους επιστήμονες είναι αν πραγματικά συνέβη ο κατακλυσμός αυτός. Άλλοι υποστηρίζουν πως ποτέ στην ιστορία του πλανήτη μας δε συνέβη μία τέτοια παγκόσμια πλημμύρα που να κάλυψε ακόμη και τα ψηλότερα βουνά. Σύμφωνα με τον καθηγητή γεωμορφολογίας Ν. Μοντγκόμερι «εάν άνοιγαν οι ουρανοί και όλο το νερό της ατμόσφαιρας έπεφτε ως βροχή, ο πλανήτης θα βυθιζόταν, αλλά μόνο σε βάθος 2,5 εκατοστών. Αυτό δεν είναι αρκετό νερό για να δικαιολογήσει ένα κανό, πόσο μάλλον μία τεράστια κιβωτό». Άλλοι επιστήμονες, όπως οι ωκεανογράφοι Γ. Ράιαν και Γ. Πιτμάν, συνδέουν τη βιβλική ιστορία με την πλημμύρα της Μαύρης θάλασσας. Πριν από 12.000 χρόνια, στο τέλος της παγετώδους εποχής, η περιοχή ήταν μια λίμνη γλυκού νερού, μέχρι που πλημμύρισε από το αλμυρό νερό της Μεσογείου. Όταν, αργότερα, οι πάγοι άρχισαν να λιώνουν, η στάθμη της Μεσογείου ανέβηκε με αποτέλεσμα να κατακλύσει την περιοχή, να ανέβει η στάθμη της Μαύρης θάλασσας και να βυθιστούν όλοι οι οικισμοί της περιοχής κάτω από εκατοντάδες μέτρα θαλασσινού νερού. Σε μια αποστολή, μάλιστα, της National Geographic Society ανακαλύφθηκαν τα κατάλοιπα ενός οικισμού 95 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, όπου βρέθηκαν εκπληκτικά τεχνουργήματα σε άριστη κατάσταση, όπως σκαλισμένοι δοκοί και λίθινα εργαλεία.
Κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να ισχυριστεί ότι συνέβη ή δε συνέβη κάτι πριν τόσες χιλιάδες χρόνια. Το σίγουρο είναι πάντως πως η ιδέα ενός μεγάλου κατακλυσμού περιγράφεται ως ανάμνηση στις παραδόσεις και στους μύθους διάφορων αρχαίων πολιτισμών, όπως για παράδειγμα ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα, που αποτελεί την αρχαία ελληνική εκδοχή. Ίσως, κάποια στιγμή στο μέλλον η επιστήμη να καταφέρει να λύσει αυτό το μυστήριο και να δώσει μία απάντηση στο ερώτημα αν συνέβη στ΄ αλήθεια ο Κατακλυσμός ή αν αποτελεί ένα παραμύθι με αλληγορική σημασία.
πηγές: el.wikipedia.org. www.nationalgeographic.gr, www.huffingtonpost.gr
Αλέξανδρος, Γιώργος, Ειρήνη & Χριστίνα
