Απόρριψη! Όποιος μπορεί να τη διαχειριστεί, είναι άξιος θαυμασμού, μια και αποτελεί, για όλες τις ηλικίες, «τον φόβο και τον τρόμο» πολλών ανθρώπων. Και πράγματι χρειάζεσαι όλα τα κουράγια σου μαζεμένα για να την επεξεργαστείς και για να μη νιώσεις «λίγος» και «μικρός», για να μη νιώσεις ο πιο μόνος άνθρωπος στον κόσμο, για να μη ματώσει η καρδιά και γεμίσει θλίψη είτε θυμό και οργή είτε το αίσθημα της ανεπάρκειας. Και όταν μεγάλοι άνθρωποι αντιδρούν, ο καθείς με τον τρόπο του, σπασμωδικά και πολύ λίγοι ψύχραιμα, φανταστείτε πόσο βαρύ φορτίο είναι για ένα παιδάκι και ακόμη πιο πολύ για τον κηδεμόνα του, όταν έρχεται με δάκρυα στα μάτια και ξεστομίζει : «Μαμά, δε με θέλουν.»
Ποιος όμως είναι ο τρόπος που είναι καλό να αντιδράσουμε; Ξέρω τι θα μου πείτε : «Να πάρουμε τις ρούγες να κατσαδιάσουμε τους υπεύθυνους!» Πιστέψτε με η πρώτη αυτή αντίδραση κατανοητή, όμως πολύ κακή σαν λύση! Για πολλούς λόγους. Κατ’αρχάς γιατί ο θυμός είναι κακός συμβουλάτορας και όταν βγαίνουμε από τα ρούχα μας, στερούμαστε ψυχραιμίας. Και στη συνέχεια γιατί μπορεί να πληγώσουμε ανεπανόρθωτα ένα άλλο παιδί, που απλώς εκείνη την ώρα συμπεριφέρθηκε απερίσκεπτα, μα το χειρότερο από όλα, εστιάζουμε το παιδί μας στο αρνητικό της κατάστασης και δεν του δίνουμε την ευκαιρία της αυτενέργειας καθώς και το να αντιμετωπίσει ψύχραιμα και με δύναμη κάτι από το οποίο δε θα μπορούμε πάντα να το προστατέψουμε, την απόρριψη. Έτσι σοφό είναι να του μάθουμε πως δεν είναι δα και το τέλος του κόσμου και να θυμηθούμε τον λαό που λέει πως «υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια» ή «το καλό το παλικάρι, ξέρει και άλλο μονοπάτι».
Κλείνοντας και πριν διαβάσετε τα παρακάτω ενδιαφέροντα επί του θέματος άρθρα, θα σας διηγηθώ ένα περιστατικό του βαφτιστικού μου, που όταν ήταν τριών του έλεγαν όλοι, όπως σε όλα τα μωρά τι καλό παιδί και όμορφο που ήταν. Οπότε όταν μια μέρα είχαν πάει σ’ένα μαγαζί, αποθήκη τροφοδοσίας, με τον θείο μου, όπου δεν επιτρέπονταν παιδιά για λόγους ασφαλείας, δεν τους άφησαν να μπουν. Εδώ δεν ταιριάζει το » φάγαμε πόρτα» που πολλοί θα το φυσούσαμε και δε θα κρύωνε, αν μας συνέβαινε; Γυρνάει λοιπόν ο μικρός στη μητέρα μου όλος παράπονο, αλλά και γεμάτος ώριμης περισυλλογής και της λέει: «Τέτοιο καλό παιδί και όμορφο να μη με θέλουνε!!»
Δρ. Εύη Κουγιουμτζή
«Μαμά, δε με θέλουν» Τι απαντάς στο παιδί.
Για οτιδήποτε αφορά στους συνδέσμους, στους οποίους σας παραπέμπουμε, ή σε διαφήμισή τους, δε φέρουμε καμία ευθύνη ούτε έχουμε ίδιον όφελος.
Υπεύθυνη στήλης : Δρ. Εύη Κουγιουμτζή
