Η πρώτη μας στάση ήταν η Κριτσά , ένα χωριό με πολύ γλυκούς ανθρώπους που μας μίλησαν με αγάπη για τον τόπο τους. Μας ξενάγησαν στο χωριό, επισκεφτήκαμε το ελαιουργείο και συναντήσαμε το τσαγκάρη που μας μίλησε για την τέχνη, ενώ έφτιαχνε στιβάνια!

Το Κ.Π.Ε. Ιεράπετρας μας φιλοξένησε και στα πλαίσια του προγράμματος παίξαμε, είδαμε βίντεο, κάναμε ομάδες εργασίας και συζητήσαμε για τον κίνδυνο λειψυδρίας και την ιδιωτικοποίηση του νερού.

Η επόμενη μέρα όμως, μας επιφύλασσε μεγαλύτερες εκπλήξεις. Οι υπεύθυνοι του Κ.Π.Ε. μας συνόδευσαν στο φαράγγι της Σαρακίνας, το οποίο και διασχίσαμε, Περπατούσαμε μέσα από ρυάκια και παντού δίπλα μας υπήρχαν φυτά που είχαν φυτρώσει  πάνω σε βράχους , τους οποίους έπρεπε να σκαρφαλώσουμε για να συνεχίσουμε τη διαδρομή μας. ‘Άκουγες τα νερά να τρέχουν, αλλά και τα ένιωθες στα πόδια σου (ειδικά τα παιδιά που είχαν βγάλει τα παπούτσια τους!) Κοιτούσες όλα αυτά τα περίεργα φυτά δίπλα σου κι ένιωθες ήρεμος, αλλά και γοητευμένος από αυτό που αντίκριζες. Στο φαράγγι ενισχύθηκε  το ομαδικό πνεύμα, ο ένας μας συνεργάστηκε με τον άλλο. Αν θέλαμε να τα καταφέρουμε, υπήρχε μόνο μια λύση. Ο ένας βοηθούσε τον άλλο! Έτσι όλοι μαζί τα καταφέραμε και αυτό έκανε τη χαρά μας ακόμα πιο μεγάλη!

Κάτι ακόμα που μας κέντρισε την προσοχή μας ήταν τα απολιθώματα. Λίγο  πριν την επιστροφή σταματήσαμε σε μια περιοχή που  πάνω σχεδόν σε όλες τις πέτρες υπήρχαν απολιθώματα. Αυτή η περιοχή ήταν κάποτε καλυμμένη με θάλασσα και όλα τα απολιθώματα προέρχονταν από κοραλλιογενή ύφαλο.

 Πόσα πράγματα μας έμαθε η φύση αυτές τις δυο μέρες!  Δυο μέρες γεμάτες εμπειρίες, ξεγνοιασιά και διασκέδαση!

Κυριακάκη Φλώρα, Γ3