Μόλις τέλειωσα τα μαθήματά μου, πηγαίνω στο κρεβάτι μου και ξαπλώνω. Κλείνω τα μάτια μου και τα ξανανοίγω. Αυτή τη φορά βρίσκομαι σε άλλο κρεβάτι, πιο απαλό και τρυφερό. Σηκώνομαι και ακουμπάω τα χέρια μου στα κρύα πόμολα και ανοίγω την μπαλκονόπορτα.
Ο δροσερός αέρας χτυπάει το πρόσωπό μου, η αλμύρα της θάλασσας χαϊδεύει τα χείλη μου. Μυρίζω μια καινούργια μέρα. Οι γλάροι απαγγέλουν ποιήματα καθώς πετάνε ψηλά. Άνθρωποι ταξιδεύουν με τα καϊκια τους, τουρίστες τριγυρνούν με κάθε πολιτισμό. Το νησί πια έχει γεμίσει με κάθε λογής σκέψεις. Ένα πανηγύρι για όλα τα πλάσματα του νησιού.
Καθώς απολαμβάνω την κατάσταση, ένα χαμογελάκι μου ξεφεύγει. Και τότε καταλαβαίνω πως εδώ ανήκω…
κορίτσι στο παράθυρο – salvador dali
Ζωγραφίνα
