ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ

Σκίτσο της Μαρίας Παπαδοπούλου , μαθήτρια της Γ΄Γυμνασίου

Με αφορμή την  Παγκόσμια ημέρα ηλικιωμένων (1η Οκτωβρίου) πραγματοποιήθηκε συζήτηση με τους μαθητές για την τρίτη ηλικία . Αφετηρία στάθηκαν οι πίνακες του Χρόνη Μπότσογλου που απεικονίζει την μητέρα του καθώς εκείνη χάνεται στα μονοπάτια της άνοιας και εκείνος παίρνει τα πινέλα του και την απαθανατίζει. Στη συνέχεια συζητήσαμε για την ταινία  «Μπαλάντα του Ναραγιάμα», στην οποία μια 70χρονη ανεβαίνει στην κορυφή ενός βουνού για να ξεψυχήσει, με απώτερο στόχο ο θάνατός της να επιτρέψει την επιβίωση ενός νεότερου και πιο παραγωγικού μέλους της κοινότητας. Αναφέρεται σε μια παλαιά ιαπωνική πρακτική που έχει τις ρίζες της σε περιόδους ξηρασίας και λιμού και επέβαλε μια «εθελούσια διακοπή τού εγώ» των γηραιών και εξασθενημένων ατόμων προς όφελος των νέων

Σκίτσο της μαθήτριας της Γ΄ Γυμνασίου, Λούση Πρίφτη

ΡΩΤΗΣΑΜΕ ΤΟ CHAT GPT πού οφείλεται η απομόνωση των ηλικιωμένων. Δείτε τι μας απάντησε:

Πτώση της σωματικής υγείας: Καθώς οι άνθρωποι γερνούν, μπορεί να παρουσιάσουν μείωση της κινητικότητας ή χρόνιες παθήσεις υγείας, καθιστώντας πιο δύσκολο να βγουν έξω και να κοινωνικοποιηθούν.

Απώλεια αγαπημένων προσώπων: μπορεί να οδηγήσει σε συρρίκνωση του κοινωνικού κύκλου και αυξημένη μοναξιά.

Συνταξιοδότηση: Η εγκατάλειψη της εργασίας μπορεί να σημαίνει απώλεια μιας σημαντικής πηγής κοινωνικής αλληλεπίδρασης

Ζητήματα συγκοινωνίας: Οι ηλικιωμένοι μπορεί να μην οδηγούν πλέον ,περιορίζοντας την ικανότητά τους να συμμετέχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες έξω από το σπίτι τους.

Ψυχολογικοί Παράγοντες: Θέματα ψυχικής υγείας όπως η κατάθλιψη ή το άγχος μπορούν να συμβάλουν στην αίσθηση της απομόνωσης. Επιπλέον, ο φόβος ότι θα πέσουν ή θα γίνουν βάρος μπορεί να οδηγήσει τους ηλικιωμένους να αποσυρθούν από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις.

Τεχνολογικά εμπόδια: Σε έναν όλο και πιο ψηφιακό κόσμο, ορισμένοι ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί να δυσκολεύονται με την τεχνολογία.

Κοινωνικές στάσεις: Η ηλικία και η υποτίμηση των ηλικιωμένων στην κοινωνία μπορεί να συμβάλει στην απομόνωσή τους, καθώς μπορεί να αισθάνονται λιγότερο ευπρόσδεκτοι ή λιγότερο εκτιμημένοι σε κοινωνικά περιβάλλοντα.

Αλλαγές κατοικίας: Η μετακόμιση σε υποβοηθούμενη διαβίωση ή μακριά από μια οικεία γειτονιά μπορεί να διαταράξει τα καθιερωμένα κοινωνικά δίκτυα.

Οικονομικές προκλήσεις: Οι οικονομικοί περιορισμοί μπορεί να περιορίσουν τις κοινωνικές ευκαιρίες, είτε πρόκειται για την ικανότητα συμμετοχής σε αμειβόμενες δραστηριότητες είτε για την οικονομική μετακίνηση.

Η φωτογραφία αυτή έγινε έμπνευση για τη μαθήτρια της Γ΄Γυμνασίου Βικτώρια Ρούσου για να ζωγραφίσει το σκίτσο που ακολουθεί.

Φθορά

Από τον μαθητή της Γ΄ Γυμνασίου Σταύρο Νεαμονίτη

Σώμα και μυαλό

ρυτίδες αυλάκια

ιστορίες του καιρού

άσπρα μαλλιά

χιόνι στα φύλλα

βαρύς χειμώνας.

Οίκος ευ-γηρίας

πού είναι το ευ;

φροντίδα μισή

κούραση

τη μοναξιά κρατώ!

Φόβος!

Βήματα στην απόγνωση

Μέσα στη φθορά…

μικρή Ελπίδα!

Το σκίτσο της μαθήτριας της Γ΄ Γυμνασίου Μαρίας Παππά δείχνει μια ηλικιωμένη γυναίκα σε γιορτή σε οίκο ευγηρίας.

Σκίτσο από τη μαθήτρια της Γ΄Γυμνασίου Πλατή Ιφιγένεια

Κούκλα στο παράθυρο

Για τους ασθενείς της νόσου Alzheimer

Από τη Σ.Δ.

Έχω μια κούκλα.

Όταν σηκώνομαι από το κρεβάτι τη σηκώνω και κείνη.

Την ντύνω, τη χτενίζω, της βάζω κόκκινο κραγιόν.

Τη βάζω στην καρέκλα στο παράθυρο.

Οι κούκλες δεν μεγαλώνουν,

Η δική μου όμως δεν το άκουσε.

Ο καιρός αλλάζει ξαφνικά.

Η κούκλα στο παράθυρο κοιτά έξω.

Βρέχει!

Και εκείνη κολυμπάει σε μια θάλασσα λέξεων

Χωρίς όμως συντεταγμένες για να φτάσει κάπου.

Πηγαίνω κοντά της. Τη σκεπάζω για το κρύο.

Της πιάνω το χέρι.

Κάτι πάει να πει αλλά δεν μπορεί.

Δεν πειράζει! Οι κούκλες δεν μιλάνε.

Κάθομαι δίπλα της . Το κεφάλι μου στα γόνατά της.

«Μαμά μου» ψιθυρίζω.

Εκείνο το «μου» της δείχνει ξαφνικά έναν δρόμο.

Τα μάτια της κινούνται πάνω κάτω.

Ύστερα καρφώνονται στο μονότονο μουρμουρητό της

βροχής ανήσυχα!

«Δεν πειράζει μαμά» της λέω,

«Οι κούκλες λένε πολλά χωρίς να μιλάνε»