Η ψεύτικη αναγκαιότητα της φιλοσοφίας.

Για ορισμένους, η φιλοσοφία είναι μια επιστήμη που ασχολείται με ερωτήματα, προβληματισμούς και απορίες  για την ζωη. Ο Αριστοτέλης μάλιστα υποστήριζε ότι η φιλοσοφία αποτελεί το μέσο για την ευδαιμονία. Δηλαδή, ότι για να είναι κανείς ευτυχισμένος πρέπει να φιλοσοφεί,άρα να κάνει ότι ακριβώς ορίστηκε  παραπάνω η φιλοσοφία. Τα πράγματα είναι όπως έχουν και δεν είμαστε τίποτα ώστε να αναλύουμε καταστάσεις, που απλά για κάποιο λόγο δημιουργήθηκαν.
Η φιλοσοφία σε οδηγεί στο μέσο και ποτέ στο άκρο, ορισμένοι μάλιστα στηρίζουν πως μας βοηθάει να δούμε το καλό και το κακό, διότι, σκεφτόμαστε τις συνέπειες. Όμως η ζωη μας είναι σύντομη σαν αστραπή και πρέπει να ζούμε τη κάθε μας στιγμή χωρίς να ζοριζόμαστε και πολύ για ερωτήματα γύρω από αυτή, που στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτα και εμείς δημιουργήσαμε. Η διαδικασία στην οποία λαμβάνουμε μέρος όταν προβληματιζόμαστε μας κουράζει και μας επιβαρύνει, με αποτέλεσμα να χάνετε η διάθεση για διασκέδαση και αξιοποίησης της ζωής.
Επιπρόσθετα, αποτελεί μια πύλη  διαμάχης, στην οποία όταν προσέλθει κανείς μπορεί να οδηγηθεί σε νίκη χωρίς όφελος ( η νίκη που δεν  χαροποιεί διότι  έχουν  εξαντληθεί οι δυνάμεις  από τη σκέψη και το αποτέλεσμα μοιάζει ανύπαρκτο ). Και η ήττα που οφείλεται  στην απώλεια προσωπικότητας έπειτα από την μεγάλη ταλαιπωρία της σκέψης.
Όπως θα έχει γίνει κατανοητό από τις προαναφερόμενες απόψεις, αξίζει να σημειωθεί πως ήρθαμε για να πεθάνουμε. Ενδιάμεσα στην γέννηση και τον θάνατο υπάρχει η ζωη που πρέπει να αξιοποιήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Αν αναλυθεί και απαντηθεί το ζήτημα γιατί πεθαίνουμε ή γιατί ερχόμαστε στη ζωη δεν θα αλλάξει κάτι. Στο τέλος όλοι νεκροί θα καταλήξουμε.