1. Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το Θέατρο Σκιών;
Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το θέατρο σκιών από μικρή ηλικία, καθώς από την κούνια έπαιζα με φιγούρες. Δεν έβλεπα παιδικά παρά μόνο παραστάσεις καραγκιόζη που κυκλοφορούσαν τότε σε dvd. Αφού έβλεπαν και οι γονείς μου πως μου άρεσε πολύ, μου αγόρασαν φιγούρες και έκανα τις πρώτες μου ερασιτεχνικές παραστάσεις.
2. Ποια είναι τα βασικά γνωρίσματα που πρέπει να έχει ένας καλός Καραγκιοζοπαίχτης;
Ένας καλός καραγκιοζοπαίχτης πρέπει να ξέρει να αυτοσχεδιάζει, καθώς μπορεί να αλλάξει και ολόκληρο το έργο ανάλογα με το κοινό που έχει από κάτω. Πρέπει να έχει ευχέρεια στον λόγο και να ξέρει τι πρέπει να πει για να γελάσουν μικροί και μεγάλοι. Βέβαια όλα αυτά γίνονται με την εμπειρία που αποκτά ο καραγκιοζοπαίχτης παίζοντας μπροστά σε κοινό.
3. Μίλησέ μας για την πρώτη σου παράσταση. Θα μας μεταφέρεις τα συναισθήματά σου;
Στην πρώτη μου παράσταση είχα αρκετό άγχος, αλλά τα παιδιά από κάτω με έκαναν να το ξεπεράσω. Είχα στήριγμα τους γονείς μου που με συμβούλευαν πως δεν φαίνομαι πίσω από τον μπερντέ και κατ” επέκταση, δεν βλέπω και το κοινό ώστε να αγχώνομαι. Το πρώτο άγχος πέρασε και ύστερα ευχαριστήθηκα το έργο τόσο εγώ, όσο και το κοινό .
4. Πώς βιώνεις την επαφή με το κοινό σου;
Όταν ξεκινάς μία παράσταση ό,τι πρόβλημα και άγχος σε διατρέχει, ξεπερνιέται με τα πρώτα γέλια των παιδιών. Αν και καπετάνιος της παράστασης, τα γέλια σε παρασέρνουν και ξεχνάς το όριο του χρόνου. Η ενέργεια των παιδιών είναι μαγική και τα γέλια των μεγάλων σε ικανοποιούν καθώς ξέρεις πως διασκεδάζεις όλη την οικογένεια. Θεωρώ πως η παράσταση πρέπει να είναι διαδραστική, ώστε τα παιδιά να συμμετέχουν στο έργο βοηθώντας τον καραγκιόζη να ξεφύγει από τους μπελάδες. Στους μεγάλους αυτό φαίνεται αστείο καθώς γνωρίζουν πως πίσω από τον καραγκιόζη βρίσκεται ένας άνθρωπος, ο οποίος κάνει «πειράγματα» στα παιδιά προκαλώντας τους ένταση.
5. Ποιο είναι το πιο δύσκολο πράγμα που πρέπει να κάνεις κατά τη διάρκεια μιας παράστασης;
Η παράσταση έχει πλάνο και για αυτό δεν υπάρχει άγχος τόσο για το έργο. Θεωρώ αναγκαίο κομμάτι τον πρόλογο διότι ο καραγκιοζοπαίχτης πρέπει να αφουγκραστεί το κοινό του, να αναγνωρίσει πόσο εύκολα ή δύσκολα γελάνε οι θεατές ή κάθε πότε χρειάζεται να συμμετέχει το κοινό ώστε να μην βαρεθεί.
6. Γνωρίζουμε ότι κατασκευάζεις τις φιγούρες. Μπορείς να μας πεις λίγα λόγια για τη διαδικασία;
Μία φιγούρα ξεκινάει από το μηδέν. Σε χαρτί φτιάχνουμε το σχέδιο και ύστερα το περνάμε στο διάφανο υλικό. Κόβουμε το περίγραμμα, τρίβουμε τη φιγούρα με γυαλόχαρτο ώστε να φύγει η γυαλάδα του υλικού και από κει και πέρα ξεκινάει η τέχνη του βαψίματος. Οι φιγούρες μπορούν να φτιαχτούνε από δέρμα, από πλαστικό, από ζελατίνα ή ακόμα και χαρτόνι. Κάθε υλικό έχει τη δικιά του «συνταγή» και τα δικά του μυστικά τα οποία ο Καραγκιοζοπαίχτης πρέπει να γνωρίζει.
7. Πώς βλέπεις το μέλλον του Θεάτρου Σκιών στην Ελλάδα;
Η τέχνη του θεάτρου σκιών μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου διότι τα παιδιά έχουν σαν θέαμα την τηλεόραση και το κινητό. Δεν γνωρίζουν τον Καραγκιόζη και δεν έχουν ανάγκη αυτόν τον τρόπο διασκέδασης. Θεωρώ ιδανικό τα σχολεία να προωθούν τον καραγκιόζη φιλοξενώντας τον στους χώρους τους, με αποτέλεσμα τα παιδιά, τα οποία με την σειρά τους θα γίνουν γονείς, να προωθούν το θέαμα του Καραγκιόζη που μεγαλώνει γενιές και γενιές.
