Τα μπαμπαλιούρια
Ένα έθιμο της πρωτοχρονιάς στη Θεσσαλία ήταν τα Μπαμπαλιούρια. Την μέρα της πρωτοχρονιάς μια ομάδα νέων με μάσκες ζώων και κρεμασμένα κουδούνια στη μέση τριγύριζε σε όλο το χωριό, από σπίτι σε σπίτι, τραγουδώντας τον Αϊ Βασίλη για το διώξιμο του παλιού και τον ερχομό του νέου χρόνου, σκορπίζοντας τον φόβο στους μικρούς και το γέλιο στους μεγάλους.
Η Γουρουνοχαρά
Την παραμονή των Χριστουγέννων σε πολλές περιοχές της Θεσσαλίας επικρατεί το έθιμο της Γουρουνοχαράς.
Η προετοιμασία για το σφάξιμο του γουρουνιού ήταν αρκετά δύσκολη και γινόταν με εξαιρετική φροντίδα.
Μια ομάδα πέντε – έξι ατόμων πήγαιναν στα σπίτια και έσφαζαν τα γουρούνια που τα είχαν μεγαλώσει για το σκοπό αυτό. Όλη αυτή η δουλειά γινόταν με χαρά, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να γλεντούν και να διασκεδάζουν, γι’ αυτό αυτή η ημέρα ονομάστηκε Γουρουνοχαρά. Ο σπιτονοικοκύρης μαζί με τη γυναίκα του τεμάχιζαν το κρέας, έλιωναν το λίπος, βράζοντας το σε μεγάλα πιθάρια, και έφτιαχναν τις τσιγαρίδες, τις οποίες στέγνωναν και τις έβαζαν σε διάφορα φαγητά. Μέσα στο λιωμένο λίπος, που το είχαν βάλει σε μεγάλα δοχεία, έβαζαν το κρέας για να το συντηρήσουν, επειδή δεν υπήρχαν τότε ψυγεία.
Το τάισμα της Βρύσης
Ένα από τα έθιμα της περιοχής μας, που γινόταν τα παλιά χρόνια, ήταν το τάισμα της βρύσης. Σε αυτό οι κοπέλες τα χαράματα των Χριστουγέννων ή της Πρωτοχρονιάς πήγαιναν στην πιο κοντινή βρύση για να κλέψουν το «άκραντο» νερό. Άλειφαν τις βρύσες με βούτυρο και μέλι με την ευχή: «Όπως τρέχει το νερό, να τρέχει και η προκοπή στο σπίτι τους και γλυκιά να είναι η ζωή τους». Για να έχουν καλή σοδειά, όταν έφταναν, την τάιζαν λιχουδιές, όπως: βούτυρο, ψωμί, τυρί και όσπρια. Όποια θα πήγαινε πρώτη στη βρύση, αυτή θα ήταν και τυχερή για το χρόνο. Έπειτα έριχναν ένα Βατόφυλλο και τρία χαλίκια, «έκλεβαν νερό» και γύριζαν στο σπίτι τους αμίλητες, μέχρι να πιούνε όλοι από το νερό. Με το ίδιο νερό ράντιζαν και τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, ενώ σκορπούσαν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια. Δυστυχώς αυτά τα έθιμα έχουν εκλείψει.
Οι μαθητές του Δ2
