τα εκτάκια

Μια μέρα ήμουν στη σοφίτα του παππού μου. Μόλις μπήκα μέσα, είδα ένα τεράστιο κουτί. Το άνοιξα και τι να δω! Ένα τεράστιο μηχάνημα. Εγώ, από την περιέργειά μου , πήγα και έκατσα στο καθισματάκι και πάτησα ένα μεγάλο, κόκκινο κουμπί. Ξαφνικά βρέθηκα σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο.

Τα αυτοκίνητα πετούσαν, σου μιλούσαν , σε καλωσόριζαν και σε πηγαίνανε όπου τους έλεγες.Τα σπίτια ήταν σαν κύβοι χτισμένοι ο ένας επάνω στον άλλο. Οι πόρτες ήταν ημικυκλικές και τα παράθυρα τριγωνικά, ενώ κάθε σπίτι είχε και μια εναέρια εξέδρα για παρκάρισμα…….

Πάντως, αν με ρωτάτε, εγώ προτιμώ την εποχή μας, γιατί σίγουρα είναι καλύτερη!!