ΑΡΧΙΚΗ

Efimeris-1024x759

Οι στόχοι μιας μαθητικής εφημερίδας

 A. Στόχοι σχετικά με το παιδί.

1.1. Η ανάγνωση γίνεται ευχάριστη διαδικασία.

Είναι γνωστό ότι η ανάγνωση είναι μια κοινωνική δραστηριότητα. Στα πλαίσια, λοιπόν, μιας μαθητικής εφημερίδας μπορεί να ικανοποιηθεί η ανάγκη του παιδιού να διαβάσει ένα κείμενο γνωστικού ή μη περιεχομένου, που είναι προϊόν εργασίας ενός συμμαθητή του, που τον γνωρίζει και τον ζει καθημερινά. Επίσης η εφημερίδα καθιστά την ανάγνωση ευχάριστη διαδικασία, γιατί το παιδί έχει στόχο τη συγγραφή και μετά την ανακοίνωση της

δουλείας του στους συμμαθητές του, τους γονείς του, τον κοινωνικό του περίγυρο.

1.2. Απόκτηση επικοινωνιακής γραφής.

«Ο Φρενέ έλεγε πως ο μόνος λόγος να γράψει το παιδί είναι να φτάσει η σκέψη του εκεί που δε φτάνει η φωνή του».2 Οι μαθητές μέλη μιας εφημερίδας, θέλοντας να ενημερώσουν με το κείμενά τους τους άλλους, εξωτερικεύουν τις ευαισθησίες τους, τις ανησυχίες τους, τους προβληματισμούς τους και τούτο δεν είναι υποθετικό, όπως συμβαίνει στο αναλυτικό πρόγραμμα, αλλά πραγματικό.

1.3. Μάθηση με διαφορετικό τρόπο.

Είναι γνωστό ότι διαφορετικά άτομα ακολουθούν διαφορικούς γνωστικούς δρόμους για ν’ αποκτήσουν τη γνώση. Επίσης είναι γνωστό ότι η γνώση δομείται ευκολότερα μέσα από την ανταλλαγή της σε μικρές ομάδες με ή χωρίς το δάσκαλο. Αυτή λοιπόν η διαπίστωση μας οδηγεί συχνά ν’ αναζητούμε νέες μεθόδους για την κατάκτηση της γνώσης. Στην εφημερίδα οι μαθητές μέσα από τη βιβλιογραφική ερευνά, τις εφημερίδες, τα περιοδικά, το internet,

την τηλεόραση αλλά και την ίδια την πραγματικότητα βοηθούνται να εξάγουν προσωπικές κρίσεις και συμπεράσματα. Με τον τρόπο αυτό αποκτούν γνώση, που είναι προσωπική και αυτή τη γνώση, αφού τη δημοσιοποιούν, αναγκάζονται εκ των πραγμάτων να την ανταλλάξουν με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Έτσι ο κάθε μαθητής προσφέρει εκείνο που τον ενδιαφέρει περισσότερο, ανάλογα με τα διαφέροντα και έτσι υπάρχει διάχυση της γνώσης σ’ όλη την ομάδα.

1.4. Συνειδητοποίηση της σχέσης του παιδιού με τα ΜΜΕ – κοινωνίας.

Τα τελευταία χρόνια το παιδί έρχεται σ’ επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα κυρίως μέσω των ΜΜΕ, καθώς βρίσκεται συνεχώς εκτεθειμένο απέναντι στα μηνύματα τους ολοένα και περισσότερο. Είναι γεγονός ότι τα σχολικά βιβλία δεν μπορούν να καλύψουν το

σύνολο της σύγχρονης πραγματικότητας καθώς επίσης δεν επιτυγχάνουν να συνδέσουν το σχολείο με το περιβάλλον (κοινωνικό, πολιτιστικό, πολιτικό, παραγωγικό). Μέσα, λοιπόν, από τη μαθητική εφημερίδα θα μπορέσουμε, όσο αυτό μας το επιτρέπει το νεαρό της ηλικίας των παιδιών, να καλύψουν αυτό το κενό και ν’ αποκτήσουν τη δυνατότητα να

μπορούν να ελέγξουν την «αλήθεια» της τηλεόρασης και των άλλων ΜΜΕ στην οποία διαρκώς βρίσκονται εκτεθειμένα. Στα πλαίσια της λειτουργίας μιας εφημερίδας οι μαθητές καλούνται μέσα από συνεντεύξεις, επιτόπιες έρευνες, δημοσιογραφικές αποστολές κ.λ.π. να γνωρίσουν την κοινωνική πραγματικότητα και τα προβλήματά της με τα ίδια τους τα μάτια. Σ’ αυτή τη διαδικασία θ’ ακούσουν τα προβλήματα της πόλης τους και του κοινωνικού τους χώρου από τους ίδιους τους συμπολίτες τους, θα

επεξεργαστούν τα δεδομένα τους και θα βγάλουν μόνοι τους τα συμπεράσματα τους. Έτσι μ’ αυτόν τον τρόπο αυτό, καλλιεργώντας την κριτική τους ικανότητα, δομούν έναν μηχανισμό ελέγχου των πληροφοριών και των ειδήσεων που τα ΜΜΕ τους παρέχουν

καθημερινά.

 1.5. Ανάπτυξη της συνεργασίας

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της εφημερίδας είναι η ομαδική εργασία σε όλες τις δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα στα πλαίσια λειτουργίας της. Ο ομαδικός τρόπος εργασίας επιλέγεται, τόσο διότι ικανοποιείται η ανάγκη για ένταξη και συνεργασία όσο

και γιατί ικανοποιεί τις ανάγκες για αυτοπειθαρχία και αυτοέλεγχο, που οδηγούν σε μια δημοκρατική οργάνωση της τάξης. Στα σημείο αυτό θα πρέπει να προσέξουμε ότι ο αριθμός των μελών κάθε ομάδας θα πρέπει να είναι σχετικά μικρός, ώστε να διευκολύνει την ουσιαστική αλληλεπίδραση ανάμεσα στα άτομα.

1.6. Ανάπτυξη της δημιουργικότητας.

Ο Βιγκότσκι υποστηρίζει πως «η φαντασία είναι ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί το ανθρώπινο μυαλό. Όλοι οι άνθρωποι έχουν τάση προς δημιουργικότητα. Η φαντασία δεν είναι «χάρισμα», «δωρεά», αλλά είναι πανανθρώπινη ιδιότητα, και όπως όλες οι ιδιότητες του ανθρώπου χρειάζεται εκμάθηση, εξάσκηση και κατάλληλο περιβάλλον. Οι διαφορές που παρουσιάζονται ως προς τον πλούτο της και την έκτασή της είναι κυρίως αποτέλεσμα των κοινωνικών και πολιτισμικών παραγόντων.»3 Για να μπορεί βέβαια το παιδί να εκφραστεί, να δημιουργήσει και να       ανακαλύψει δυνάμεις που κρύβονται μέσα του θα πρέπει να ζει και να εργάζεται στο κατάλληλο περιβάλλον. Πραγματικά, η έρευνα και η πείρα παιδαγωγών αποδεικνύει ότι: «μέσα σ’ ένα ελεύθερο και δημιουργικό περιβάλλον, το παιδί μαθαίνει να εκτιμά αντικειμενικά την προσωπική του επίδοση και πρόοδο, γίνεται ευαίσθητο απέναντι στους ερεθισμούς του περιβάλλοντος και στα διάφορα προσωπικά,

κοινωνικά και σχολικά προβλήματα, ευαίσθητα απέναντι τόσο στο καθημερινό όσο και απέναντι στο άγνωστο, στο αναπάντεχο.»4 Δίνοντας λοιπόν ευκαιρίες σ’ όλους τους μαθητές για δραστηριοποίηση γύρω από τα θέματα της εφημερίδας, εφαρμόζοντας την αρχή της αυτενέργειας, την ανακαλυπτική μέθοδο, ίσως έτσι βοηθηθούν στο ν’ αποκτήσουν δημιουργική φαντασία. Για να φτάσει ο μαθητής να έχει δημιουργική φαντασία απαιτείται θετική διάθεση, χρειάζεται δηλαδή να υπάρχουν ελπίδα, ενθουσιασμός, αυτοπεποίθηση και ενθάρρυνση από τα προσφιλή άτομα5.

3 Vygotsky, L.S. (1962). Thought and Language. Cambridge. Mass. The M.I.T. Press

4 Καψάλη, Α. (1996). Παιδαγωγική Ψυχολογία. Κυριακίδη. Θεσσαλονίκη

5 Μπαλάσκα, Κ: Κοινωνική θεώρηση της παιδείας. σελ. 110-111. Αθήνα (1984).

 1.7. Ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης

Η μεγαλύτερη προσφορά της εφημερίδας, όσον αφορά την ικανοποίηση των αναγκών του παιδιού, βρίσκεται σ’ αυτό που ονομάζεται από την βιβλιογραφία αυτοεκτίμησης.

Η αυτοεκτίμησης, μπορεί να ορισθεί ως ένα σύνολο από γνώσεις, πεποιθήσεις, αντιλήψεις και συναισθήματα, που έχει ένα άτομο για τον εαυτό του. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μπορεί το παιδί να εκτιμήσει τις νοητικές ικανότητες του, τη σωματική του διάπλαση,

τις αξίες και την αποδοχή του από τα άλλα άτομα ή την επίδραση που ασκεί πάνω σ’ αυτά.

Όλα αυτά μπορεί να τα βιώσει στην ομάδα της μαθητικής εφημερίδας και ν’ αποχτήσει ένα ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο αυτοεκτίμησης

 

Β. Στόχοι σχετικά με τον εκπαιδευτικό.

Μέσα στα πλαίσια μιας μαθητικής εφημερίδας ο δάσκαλος έχει την ευκαιρία να δοκιμάσει νέους τρόπους διδασκαλίας ξεφεύγοντας από την ανία που προκαλεί το καθημερινό πρόγραμμα, αλλά και να ξεφύγει από την αναποτελεσματικότητα του σχολείου για μια μερίδα μαθητών. Έχει την ευκαιρία ν’ αναδείξει τα διαφέροντα και τις δυνατότητες των

μαθητών, αποκομίζοντας ο ίδιος χαρά από την ενεργή συμμετοχή των παιδιών στην κατάκτηση της γνώσης. Επίσης δίνεται η δυνατότητα σ’ αυτόν ν’ πετύχει τη συνειδητή πειθαρχία6, που δεν επιβάλλεται από το φόβο, αλλά βασίζεται σε κανόνες που οι ίδιοι

μαθητές καθορίζουν.

 

Γ. Στόχοι σχετικά με το σχολείο.

Η εφημερίδα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια αλλαγή στη σχέση σχολείου – κοινωνίας, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια σύνδεση του σχολείου με το κοινωνικό, πολιτιστικό περιβάλλον.

6 Σταύρου, Μάκης: Η έννοια της πειθαρχίας για τη σχολική ζωή. Τα Εκπαιδευτικά. τ. χ.2  (1985).__

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης