Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 13 Ιανουαρίου 1859 από γονείς που κατάγονταν από το Μεσολόγγι. Πέθανε στην Αθήνα, 27 Φεβρουαρίου 1943) ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ιστορικός και κριτικός της λογοτεχνίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, με σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη και ανανέωση της νεοελληνικής ποίησης. Αποτέλεσε κεντρική μορφή της λογοτεχνικής γενιάς του 1880, πρωτοπόρος, μαζί με τον Νίκο Καμπά και τον Γεώργιο Δροσίνη, της αποκαλούμενης Νέας Αθηναϊκής (ή Παλαμικής) σχολής. Πέθανε σε βαθιά γεράματα στις 27 Φεβρουαρίου του 1943 έπειτα από σοβαρή ασθένεια, 40 ημέρες μετά το θάνατο της συζύγου του (τον οποίο δεν είχε πληροφορηθεί επειδή και η δική του υγεία ήταν σε κρίσιμη κατάσταση). Ο γιος του Λέανδρος, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Κωνσταντίνου Τσάτσου δεν επιθυμούσε η κηδεία του πατέρα του να πάρει εθνοπατριωτική διάσταση, επειδή φοβόταν πως οι Ιταλικές αρχές κατοχής θα του στερούσαν το διαβατήριό του.[5] Η κηδεία του ποιητή έμεινε ιστορική, καθώς μπροστά σε έκπληκτους Γερμανούς κατακτητές, χιλιάδες κόσμου τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο.
Η οικία Παλαμά
Η οικία του Παλαμά στην Πάτρα σώζεται ως σήμερα στην οδό Κορίνθου 241, στο κέντρο της πόλης. Τρία χρόνια πριν τη γέννηση του Παλαμά στο ίδιο σπίτι γεννήθηκε η μεγάλη Ιταλίδα πεζογράφος Ματθίλδη Σεράο
Τα έργα του είναι
Το έργο του Κρυστάλλη» (1894),
«Σολωμός Η ζωή και το έργο του» (1901)
«Γράμματα» (2 τόμοι, 1904 – 1907)
«Ηρωικά πρόσωπα και κείμενα» (1911)
«Τα πρώτα κριτικά» (1913)
«Αριστοτέλης Βαλαωρίτης» (1914)
«Βιζυηνός και Κρυστάλλης» (1916)
«Ιούλιος Τυπάλδος» (1916)
«Πως τραγουδούμε τον θάνατο της κόρης» (1918)
«Πεζοί δρόμοι» (3 τόμοι 1929 – 1933)
«Ο Γκαίτε στην Ελλάδα» (1932)
«Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου» (1933)
«Η ποιητική μου» (1933)
«Πεζοί δρόμοι. Κάποιων νεκρών η ζωή» (1934)
«Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου» 2ος τόμος (1940).
Ευδοκία Βλάχου
Ιωάννης Κίτσιος
ΣΤ΄ ΤΑΞΗ
