Αρκεί….
Αρκεί να βρίσκομαι με αυτούς που αγαπώ
Αρκεί που νιώθω τις σταγόνες της βροχής στο δέρμα μου
Αρκεί που νιώθω τον ήλιο να με φιλά
Μου φτάνει που μπορώ να περπατήσω στο γρασίδι ξυπόλυτη
τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού.
Μου φτάνει που το σπίτι μου είναι σπιτικό.
Μου φτάνει η μια φίλη που έχω
Θα είναι πάντα εκεί για μένα κι εγώ για αυτήν.
Αρκεί που ρουφώ τον αέρα
Και που κοιτώ τον ουρανό.
Νιόβη Καρίκα , Β2
