Γράφει ο Άγγελος Μούρτο, μαθητής της Στ2 τάξης
Ένας από τους καλύτερούς μου φίλους είναι ο Άρης. Βρισκόμαστε κάθε μέρα στην πλατεία, παίζουμε μπάλα και πολλές φορές μένω στο σπίτι του όπως και αυτός στο δικό μου. Ο Άρης είναι πάντα χαμογελαστός και πολύ χαρούμενος. Μας κάνει αστεία για να γελάσουμε και πάντα θέλει να βοηθάει όποιον χρειαστεί.
Μια μέρα εκεί που ήμαστε στο δωμάτιό μου ο Άρης μου είπε ότι είμαι πολύ τυχερός. Εγώ δεν κατάλαβα γιατί το έλεγε αυτό αλλά δεν έδωσα σημασία.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα εκείνη που πήγα με τον Άρη και την παρέα μας στην πλατεία, αλλά τίποτα δεν ήταν ίδιο. Ο Άρης καθόταν μόνος του στο παγκάκι, δεν μιλούσε σε κανέναν και συνεχώς σκούπιζε τα μάτια του. Όταν πήγα στο σπίτι το είπα στη μητέρα μου και μου εξήγησε πώς οι γονείς του θα χωρίσουν. Τότε κατάλαβα γιατί ο Άρης με είχε πει τυχερό.
Η οικογένεια είναι το πιο όμορφο πράγμα στη ζωή. Το πιο σημαντικό σε μια οικογένεια είναι να είναι όλοι καλά μεταξύ τους, να συζητάνε και να βοηθάνε ο ένας τον άλλον.
