Μυθολογία

Η μυθολογία συνδέει την Ανάφη με την επιστροφή των Αργοναυτών από την Κολχίδα. Προσπαθώντας να αποφύγουν το ξαφνικό σκοτάδι και τη σφοδρή κακοκαιρία στο Κρητικό πέλαγος, οι Αργοναύτες ζήτησαν τη βοήθεια του θεού Απόλλωνα. Κι εκείνος έριξε μια λαμπερή δέσμη φωτός, που τους φανέρωσε το κοντινότερο νησί, στο οποίο έσπευσαν να αγκυροβολήσουν. Λόγω της σωτήριας εμφάνισης του νησιού αυτού, οι Αργοναύτες το ονόμασαν Ανάφη (=νησί που φωτίζεται) και, για να τιμήσουν το θεό που τους συμπαραστάθηκε, έχτισαν εκεί ένα ιερό του Απόλλωνα Αιγλήτου(=ακτινοβόλου).
Η προσπάθεια σύνδεσης του Απόλλωνα με την ιστορία του νησιού οφείλεται στην εξέχουσα θέση του συγκεκριμένου θεού στη μυθολογία των Κυκλάδων. Κάθε χρόνο τιμούσαν τον θεό με μια γιορτή που ονομαζόταν «Υακίνθεια». Άλλες πηγές υποστηρίζουν ότι το νησί ήταν η πατρίδα του Αιόλου, του θεού των ανέμων, ο οποίος πρόσφερε στον Οδυσσέα τους ασκούς με τους ανέμους.

ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν αποκαλυφθεί στην Ανάφη, αποδεικνύεται ότι το νησί κατοικούταν από την προϊστορική εποχή. Μετά την παρακμή του κυκλαδικού πολιτισμού, η Ανάφη κατοικήθηκε από Φοίνικες και Δωριείς, οι οποίοι και ίδρυσαν την πόλη της Ανάφης. Τον 5ο αιώνα π. Χ η Ανάφη έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Στην κορυφή του λόφου Καστέλι, στο κέντρο του νησιού, σώζονται τα κατάλοιπα της αρχαίας πρωτεύουσάς του (4ος-2ος αι. π.Χ.). Τα ευρήματα περιλαμβάνουν κυρίως ίχνη ισχυρού τείχους, νεκροταφείο με εντυπωσιακούς τάφους σε μορφή οίκων, αλλά και ρωμαϊκά επιτύμβια μνημεία.

Ο Κούρος της Ανάφης  – Βρετανικό Μουσείο