Ο Διγενής και το Φίδι

Ένα πρωινό ο ξακουστός Διγενής πήρε το άλογο του και το σπαθί του και αποφασισμένος να κλέψει την αγαπημένη του, κατευθύνθηκε προς το παλάτι της. Ήταν κάτι που σχεδίαζε καιρό, καθώς οι γονείς του, αλλά και οι γονείς της κοπέλας είχαν αντίρρηση για αυτόν τον δεσμό. Με πολλή τόλμη και αποφασιστικότητα φτάνει έξω από το παλάτι. Αψηφώντας τους φρουρούς στην είσοδο του παλατιού που μόλις αντίκρισαν αυτόν τον ισχυρό άνδρα δεν επέφεραν καμία αντίσταση έφτασε στο δωμάτιο της αγαπημένης του. Αυτή δεν πίστευε στα μάτια της. Όταν τον αντίκρισε του είπε «Τι κάνεις εσύ εδώ; Πως έφτασες μέχρι εδώ;» και εκείνος της απαντά «Ήρθα να σε πάρω. Σήμερα θα φύγουμε μακριά.». Αμέσως την αρπάζει και χωρίς να χάνουν χρόνο ανεβαίνουν στο άλογο του. Δυστυχώς οι δυσκολίες που είχαν να αντιμετωπίσουν δεν σταμάτησαν εκεί. Λίγα μέτρα μακριά από το παλάτι ένα τέρας που είχε τη μορφή φιδιού και αφάνιζε τα πάντα στο πέρασμα του τυλίχτηκε στα πόδια του αλόγου. Ο Διγενής χωρίς να χάσει τη ψυχραιμία του γεμάτος ανδρεία αρπάζει το ξίφος και σκοτώνει τον δράκοντα. Έτσι η αγαπημένη του ανακουφισμένη πια τον κρατά σφικτά και συνεχίζουν το ταξίδι τους ευτυχισμένοι  μακριά από όλους. «Είδες το καταφέραμε; Κανείς τώρα δεν μπορεί να μας σταματήσει» και η αγαπημένη του απαντά «Αυτό είναι αλήθεια. Χωρίς εσένα δεν ξέρω τι θα έκανα. Δεν θα άντεχα να σε χάσω.

 Ελένη Λυμπέρη