Καθημερινά παρατηρείται το φαινόμενο της εγκατάλειψης των χωριών και των επαρχιακών πόλεων από τους νέους οι οποίοι εγκαθίστανται στις μεγαλουπόλεις της χώρας μας αλλά και του εξωτερικού. Με αφορμή αυτό το γεγονός θα προσπαθήσω να εκφράσω την άποψη μου σε αυτό το άρθρο.

Αυτό το φαινόμενο είναι αποτέλεσμα ποικίλων και διαφορετικών παραγόντων. Συγκεκριμένα, επιλέγουν να εγκατασταθούν στα υδροκέφαλα αστικά κέντρα, διότι εκεί υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες για εύρεση εργασίας, δεδομένου ότι ο πρωτογενής τομέας εγκαταλείπεται και δεν υποστηρίζεται από το κράτος. Επιπλέον, υπάρχει η πεποίθηση ότι στις μεγάλες πόλεις υπάρχουν απεριόριστες δυνατότητες για πνευματική καλλιέργεια και ψυχαγωγία. Για παράδειγμα οι νέοι μπορούν να παρακολουθήσουν θέατρο, να επισκεφτούν μουσεία, να φοιτήσουν σε ωδεία και να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Τέλος, είναι γεγονός ότι στις μεγαλουπόλεις οι κάτοικοι νιώθουν πιο ασφαλείς όσον αφορά τον τομέα της υγείας, καθώς υπάρχουν πολλά νοσοκομεία και εξειδικευμένοι γιατροί σε αντίθεση με αυτά της επαρχίας.

Βέβαια, αυτή η εξέλιξη οδηγεί αναπόφευκτα στην παρακμή των κοινωνιών της επαρχίας. Έτσι η επαρχία απαρτίζεται κυρίως από μεσήλικες και ανθρώπους τρίτης ηλικίας, ενώ απουσιάζουν οι νέοι που αποτελούν το μέλλον του τόπου. Μειώνονται αισθητά οι γεννήσεις το οποίο οδηγεί στην γήρανση. Ακόμα, εγκαταλείπεται ο πρωτογενής παράγοντας τομέας, ο οποίος είναι υψίστης σημασίας για την οικονομία της χώρας μας. Τέλος, αλλοιώνεται η εθνική συνείδηση του νεοέλληνα, μία και στην επαρχία αναβιώνουν τα ήθη και έθιμα και οι παραδόσεις ενώ στην πολύβουη πόλη αναπτύσσεται ένας μονότονος και ομοιόμορφος τρόπος ζωής.

Κλείνοντας καλό θα ήταν η πολιτεία να μεριμνήσει για την ενίσχυση των επαρχιών ώστε οι νέοι να επιλέγουν να παραμείνουν στον τόπο τους.

Βάγιας Αθανάσιος

η εικόνα δημιουργήθηκε με το chat gpt