Μυρτώ Καραγεωργάκη (Β1)
Τα παιδιά τα οποία βρίσκονται κατά καιρούς σε περιοχές πολέμων είναι περίπου 468 εκατομμύρια. Οι εμπειρίες που βιώνουν αυτά τα παιδιά είναι σωματικές αλλά και ψυχικές, και αποτυπώνονται για πάντα μέσα τους. Οι συνέπειες που μπορεί να δημιουργήσει ο πόλεμος σε ένα παιδί είναι ο θάνατος, η αναπηρία, η έλλειψη στέγης, τα ψυχολογικά τραύματα και ο μόνιμος χωρισμός από την οικογένεια αλλά και την καθημερινότητά τους.
Η ζωή των ανηλίκων αλλάζει εντελώς κατά τη διάρκεια του πολέμου. Βρέφη, μικρά παιδιά, και έφηβοι προσπαθούν να ανταπεξέλθουν και να επιβιώσουν καθημερινά σε εμπόλεμες ζώνες σε πολλά σημεία του πλανήτη. Πολλά από αυτά γίνονται στρατιώτες. Τα υπόλοιπα μετατρέπονται σε θύματα των σύγχρονων πολέμων. Σήμερα υπάρχουν περίπου 300.000 ανήλικοι στρατιώτες σε όλο τον κόσμο, με το 60% αυτών να είναι αγόρια και το 40% κορίτσια. Ανεξαρτήτως φύλου λοιπόν, εξαιρετικά υψηλός αριθμός νέων ανθρώπων υποφέρει καθημερινά σε εμπόλεμες ζώνες.
Όλα αυτά τα εκατομμύρια παιδιών έχουν κάτι κοινό. Στερούνται υλικά αγαθά, δυνατότητα μάθησης και εκπαίδευσης, οικογενειακές στιγμές, παιδικές αναμνήσεις, μόνιμη στέγη, ψυχαγωγία. Με λίγα λόγια στερούνται τη ζωή τους. Χάνουν τη ζωή τους. Φανταστείτε πώς θα ζούσατε χωρίς αυτά. Χωρίς εκπαίδευση, πώς θα επικοινωνούσατε όπως οι υπόλοιποι; Πώς θα συνεχίζατε τη ζωή σας μετά τη λήξη του πολέμου, αν δεν είχατε καν τη δυνατότητα της ανάγνωσης και της γραφής; Δεν θα μπορούσατε να βρείτε εργασία η οποία θα σας πρόσφερε ιδανικό πόσο χρημάτων για να ζήσετε όπως οι υπόλοιποι. Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε εμπόλεμες ζώνες, δεν ξέρουν «τι θα πει» παιχνίδι. Ακόμα και αν κάποτε ήξεραν, μάλλον θα έχουν ξεχάσει πια. Η στέρηση η οποία ζουν, είναι τόσο υψηλή, που ένα άλλο παιδί δεν θα μπορούσε ούτε να φανταστεί.
Η κυριότερη, κατά τη γνώμη, μου συνέπεια στη ζωή των παιδιών που βιώνουν τον πόλεμο είναι τα ψυχολογικά τραύματα που τους δημιουργούνται. Προσωπικά θεωρώ πως τα ψυχολογικά τραύματα είναι αρκετές φορές πιο σημαντικά από τα σωματικά. Οι στιγμές και οι εικόνες που έχουν βιώσει και έχουν δει αυτά τα παιδιά, είναι απαίσιες. Έχουν βιώσει την ζωή τους να παρακμάζει. Έχουν δει σκοτωμένους συγγενείς τους στα στρατόπεδα, χωρίς να μπορούν να τους σώσουν, χωρίς να μπορούν να κάνουν κάτι για να βοηθήσουν. Οι καθημερινές εικόνες που βλέπουν είναι πόλεις, σπίτια, κτίρια και πάρκα να καίγονται. Οι εικόνες αυτές απεικονίζονται συνέχεια στο μυαλό τους. Είναι εικόνες που δεν θα καταφέρουν να ξεχάσουν ποτέ. Όσο και αν προσπαθήσουν δεν θα καταφέρουν πότε να ξεχάσουν αυτές τις αναμνήσεις. Τα ψυχολογικά τραύματα είναι οτιδήποτε βιώνει το κάθε παιδί που έχει ζήσει στον πόλεμο, και σε αντίθεση με τις σωματικές πληγές του, θα το στοιχειώνουν για πάντα. Το αποτέλεσμα των ψυχολογικών τραυμάτων των παιδιών σε εμπόλεμες ζώνες, είναι η κατάθλιψη, και πολλές φορές η αυτοκτονία.
Η σεξουαλική βία συνδέεται άμεσα με τον πόλεμο. Η σεξουαλική βία στους πολέμους λειτουργεί ως: βιασμός, σεξουαλική δουλεία, καταναγκαστική πορνεία, αναγκαστική εγκυμοσύνη, αναγκαστική έκτρωση, αναγκαστική στείρωση και αναγκαστικός γάμος. Το 1992 στη Βοσνία βιάστηκαν περισσότερες από 20.000 ανήλικες κοπέλες και κορίτσια. Επίσης, έχει αποδειχτεί πως όλες οι έφηβες που επιβιώνουν μετά από αρκετούς πολέμους έχουν βιαστεί. Επιπλέον, ανήλικα αγόρια και κορίτσια υποφέρουν από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα τα οποία είναι αποτελέσματα βιασμών και έχουν ως τελικό στάδιο τον θάνατο ανηλίκων.
Ας κρατήσουμε τελικά στο νου μας πως ο πόλεμος είχε και έχει τρομερά σοβαρές επιπτώσεις στις ζωές των παιδιών και εφήβων που κατοικούν σε εμπόλεμες ζώνες. Καταστρέφει τη ζωή τους σε κάθε τομέα και αρκετές φορές είναι και η αιτία θανάτου τους. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, με οποιοδήποτε τρόπο για την επίτευξη της ειρήνης. Ας λειτουργήσουμε τις σχέσεις μας με τους υπόλοιπους ανθρώπους αρμονικά και χωρίς βία.
Γιατί να υπάρχει βία; Βία, η οποία σκοτώνει και καταδικάζει παιδιά να ζουν στη παρακμή και τον θάνατο!
