Η ΤΕΧΝΗ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

Με αφορμή την επίσκεψη έξι μαθητών και των δασκάλων τους απ” την Ανδαλουσία, στο σχολείο μας, τον Απρίλιο του “ 24 [erasmus+]

Για κάποιον επισκέπτη της Ισπανίας ,τα τάπας ,τα πίντσος [μεζεδάκια πάνω σε ψωμί],οι παραδοσιακές θερβεθερίες, οι αμέτρητες παέγιες, οι τσουρερίες, τα εκατοντάδες τυριά και αλλαντικά και – ο βασιλιάς όλων – το χαμόν, αναδεικνύουν την Ισπανία σε έναν παράδεισο γεύσεων, με χαρακτηριστικά της:

το ελαιόλαδο, το σκόρδο, το κρασί, την τομάτα, την πιπεριά, το χοιρομέρι, το ρύζι, τα λουκάνικα, τις ομελέτες, τα αμύγδαλα, τα εσπεριδοειδή, τα ψάρια και τα θαλασσινά.

Ανδαλουσία

Βουνό και θάλασσα αντικατοπτρίζονται στην κουζίνα της νοτιότερης περιοχής της Ισπανίας, η οποία βρέχεται από τη Μεσόγειο. Εδώ γεννήθηκε η κουλτούρα των tapas, των περίφημων ισπανικών μεζέδων. Οι Ανδαλουσιανοί λατρεύουν τις σούπες, κρύες και ζεστές, και, ναι, το gazpacho είναι δική τους σπεσιαλιτέ.

Χαρακτηριστικά γλυκά

Αlfajores: Ένα είδος αμυγδαλωτού (αν και μπορεί να φτιάχνεται και με άλλους ξηρούς καρπούς) με μέλι και μπαχαρικά, που το πλάθουν μακρόστενο και το καλύπτουν με άχνη. Το φτιάχνουν τα Χριστούγεννα. Από τους Ισπανούς πέρασε στη Λατινική Αμερική, όπου πήρε τη μορφή γεμιστού μπισκότου.

Τα alfajores

Tocino de cielo

Tocino de cielo: Μοιάζει με φλαν και κρεμ καραμελέ, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει καθόλου γάλα και κρέμα γάλακτος. Περιέχει μόνο νερό, ζάχαρη και αυγά. Είναι ένα γλυκό που γεννήθηκε στην Ανδαλουσία τον 19ο αιώνα. Στην περιοχή παρήγαν Sherry και χρησιμοποιούσαν πολλά ασπράδια για τη διαύγασή του. Τους κρόκους που περίσσευαν τους δώριζαν στα τοπικά μοναστήρια, και αυτά τους αξιοποιούσαν σε γλυκά όπως το συγκεκριμένο. Έχει κιτρινοπορτοκαλί χρώμα και πλούσια γεύση, εξ ου και το όνομά του, που σημαίνει «θεϊκό μπέικον».

BUON APPETITO !!