Συντάκτης: Αλεξάνδρα

Η Τετάρτη της Σποδού

Δέσποινα της σιωπής
Γαλήνια και θλιμμένη
Σπαραγμένη και ακέραια
Ρόδο της μνήμης
Ρόδο της λήθης
Εξαντλημένη και ζωοποιός
Εναγώνια και ήρεμη
Το Ρόδο το μοναδικό
Τώρα είναι ο Κήπος
Όπου τελειώνει κάθε αγάπη
Και το μαρτύριο τερματίζεται
Του ανεκπλήρωτου έρωτα
Το μεγαλύτερο μαρτύριο
Του εκπληρωμένου έρωτα
Τέλος του ταξιδιού του ατελείωτου
Προ το ατέρμονο
Σύνοψη όλων
Όσων δεν συνοψίζονται
Ομιλία χωρίς Λόγο και
Λόγος άλεκτος
Ας ειν’ ευλογημένη η Μητέρα
Για τον Κήπο
Όπου τελειώνει όλη η αγάπη.

T. S. ELIOT
Ποιήματα – Εισαγωγή, μετάφραση ΠΑΥΛΙΝΑ ΠΑΜΠΟΥΔΗ

Δεκαπενταύγουστος του 1940

Ω, Εσύ των Ουρανών η πλατυτέρα,
που αγκάλιασες τα έθνη και τους λαούς,
των λαών και των εθνών η θεία Μητέρα,
π’ όλους της γης ξεχείλισες τους ναούς.
Μάνα, π’ αγνάντια μου είσαι ως θερισμένη
απ’ αστάχυα χλωμότατη πλαγιά,
κ’ είσαι κ’ η Ελλάδα, κ’ είσαι η Κοιμωμένη
με σταυρωτά τα χέρια Παναγιά·
Μάνα, που ο νους Σου μοναχά το ξέρει
αν, αντίκρυ στην αγία Σου εντολή,
η καρδιά μου δεν είναι ως περιστέρι
αθώα, δοκιμασμένη και καλή.
δώσε την ώρα τούτη (κ’ είναι τώρα
π’ αγγίζουμε τον ύστερο βυθό
κι αργοσημαίνει η προαιώνια ώρα)
στην άγια εντολή Σου να σταθώ
ανύσταχτος, στην άκρη γινώμενος
αγρύπνια μιαν απέραντη ματιά,
σαν ο Ιησούς Χριστός Εσταυρωμένος,
σαν οι Άγιοι Παίδες μέσα στη φωτιά!

Άγγελος Σικελιανός