Ελεύθερο θέμα είχαμε σήμερα στην παραγωγή γραπτού λόγου. Αφού διαβάσαμε όλα τα κείμενα που γράψαμε, τα εικονογραφήσαμε και ψηφίσαμε αυτό που μας άρεσε περισσότερο.  » Ταξίδι στο φεγγάρι»

«Όταν ήμουν μικρός ήθελα να πάω στο φεγγάρι, για αυτό πάντα συζητούσαμε και παίζαμε με τους φίλους μου τους αστροναύτες. Φτιάχνουμε πυραύλους με ψεύτικα κουμπιά και κάναμε πως απογειωνόμαστε. Επίσης παίζαμε με το playstation τους αστροναύτες στη ΝΑΣΑ.

Όταν μεγαλώσαμε πήγαμε σε πανεπιστήμιο για αστροναύτες. Μετά από 4 χρόνια που τελειώσαμε πήγαμε στα δοκιμαστικά της ΝΑΣΑ. Μας πήραν. Έπρεπε όμως να βγάλουμε δίπλωμα πιλότου για να πετάξουμε στα άστρα με τον πύραυλο. Πήραμε το δίπλωμα και μετά από λίγες μέρες εμένα και τον φίλο μου, τον Νεκτάριο, μας πήραν τηλέφωνο και μας έδωσαν την πρώτη αποστολή για να πάμε στο φεγγάρι.

Όταν φτάσαμε και πέρα τρελαθήκαμε υπήρχαν σπίτια από ζελεδάκια, από ντόνατς γεμιστά με λαχταριστή σοκολάτα, σπίτια από σοκολάτες και το κυριότερο, σπίτια που σουβλάκια. Σε αυτά τα σπίτια έμεναν ζελεδάκια, σοκολατένια οι άνθρωποι και στα «σπίτια σουβλάκια»  έμεναν μέσα  γύρος χοιρινός και γιγάντιες τηγανητές πατάτες. Εγώ με το Νεκτάριο αρχίσαμε να τρώμε. Ξαφνικά μπόμπες ακούστηκαν και τρομακτικές πατημασιές. Ακουγόντουσαν συνέχεια και εμείς φοβόμασταν. Από το πουθενά εμφανίστηκαν ζελεδένιοι   δεινόσαυροι και  ντόνατς στρατιώτες που ήταν πάνω από 10.000 από αυτούς. Επίσης από επάνω μας πέρναγαν σοκολατένια αεροπλάνα που μας έριχναν βόμβες και μας κατέστρεφαν τα φαγητά. Εγώ με τον φίλο μου τον Νεκτάριο καλέσαμε κατευθείαν την ΝΑΣΑ για να μας φέρει όπλα και άλλους λίγους αστροναύτες. Περιμέναμε εβδομάδες μέχρι να έρθουν. Ήταν πολύ αργά …οι  γλυκιένιοι  αντίπαλοι κάλεσαν τους εξωγήινους και άρχισαν να μας πολεμούν. Πολεμάγαμε με τα χέρια μας για λίγες μέρες. Τις τελευταίες μέρες μας έστειλαν τα όπλα και λίγους ακόμα αστροναύτες και τους νικήσαμε όλους τους κακούς. Μετά γλεντήσαμε  και φάγαμε πάρα πολύ, μέχρι σκασμού.

Εύχομαι να ξαναπάω στο φεγγάρι και να περάσω τέλεια!»

Βαγγέλης Σπηλιώτης