Το Μοναστηράκι είναι κεντρική συνοικία της Αθήνας γύρω από την Πλατεία Μοναστηρακίου, η οποία εκτείνεται στη νότια πλευρά της οδού Ερμού, από το ύψος της Πλατείας Μητροπόλεως έως την Πλατεία Θησείου. Γειτονεύει με τις συνοικίες του Ψυρρή, της Πλάκας και του Θησείου.
Η ονομασία της προέρχεται από την παλιά εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αθήνας, που βρίσκεται χτισμένη επί της πλατείας, και παλαιότερα ήταν μετόχι μοναστηριού και συγκεκριμένα, της Μονής Καρέα στον Υμηττό. Στην Πλατεία Μοναστηρακίου δεσπόζει επίσης το παλιό Τζαμί Τζισταράκη που έχει κατασκευαστεί το 1759 και το οποίο σήμερα στεγάζει παράρτημα του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης.
Η περιοχή του Μοναστηρακίου εθεωρείτο διαχρονικά μέρος της συνοικίας του Ψυρρή, η οποία έφτανε μέχρι το Θησείο και τα όρια της Πλάκας. Άρχισε να υφίσταται ως ξεχωριστή συνοικία μετά την διάνοιξη της οδού Ερμού το 1835.
Η εκκλησία
Στην πλατεία βρίσκεται το καθολικό παλαιάς μονής της περιοχής. Την εποχή της Φραγκοκρατίας ήταν ιδιόκτητη Μονή του Νικολάου Μπονεφατσή. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας αναφέρεται ως μετόχι της Μονής Τίμιου Προδρόμου Καρέα που βρίσκεται στον Υμηττό. Κατά τα νεότερα χρόνια μεταβλήθηκε σε ενοριακό ναό της περιοχής, όπου τιμάται η Κοίμηση της Θεοτόκου και πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου («Δεκαπενταύγουστος»).
Το τζαμί
Το τζαμί χτίστηκε από τον Τούρκο βοεβόδα Τζισταράκη το 1759 με υλικό παρμένο από παλαιά κτίρια. Για το μαρμαροκονίαμα των τοίχων, ανατινάχτηκε η 17η κολώνα του Ναού του Ολυμπίου Διός. Οι παλιοί Αθηναίοι πίστευαν ότι κάτω από κάθε κίονα του ναού βρισκόταν παγιδευμένη μία κατάρα, κάτι που επιβεβαιώθηκε με το ξέσπασμα λιμού στην πόλη. Σύμφωνα με τον ίδιο μύθο, ο ναός του Διός θρήνησε τόσο δυνατά την καταστροφή της στήλης, που εκείνο το βράδυ κανείς δεν κοιμήθηκε στην Αθήνα. Ηρέμησε μόνο με την δολοφονία του βοεβόδα. Μετά την Επανάσταση του 1821, το κτήριο είχε διάφορες χρήσεις για πάνω από έναν αιώνα, ενώ το 1924 μετατράπηκε σε λαογραφικό μουσείο.
Το παζάρι
Κοντά στην πλατεία Μοναστηρακίου, βρίσκεται η πλατεία Αβησσυνίας, που βρίσκεται και το παζάρι («Γιουσουρούμ»), παλιότερα γνωστό για τα παλαιοπωλεία. Σήμερα οι παλιατζήδες και οι μικροπωλητές εξακολουθούν να είναι αρκετοί αν και τα περισσότερα καταστήματα πουλάνε καινούργια προϊόντα, ως επί τω πλείστον τουριστικά είδη και προϊόντα ένδυσης και υπόδησης (κυρίως ρούχα).
Άννα-Μαρία και Ανθή
