Σούνιο ονομάζεται το ακρωτήριο που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο στην εσχατιά του νομού Αττικής. Έχει βραχώδης και απότομες πλευρές και υψώνεται σχεδόν κάθετα από την θάλασσα σε μεγάλο ύψος. Είναι επίσης γνωστό για το ηλιοβασίλεμά του.
Ο Όμηρος αναφέρει πως εκεί ο Μενέλαος στο ταξίδι της επιστροφής από την Τροία, σταμάτησε για να θάψει τον καπετάνιο του πλοίου του τον Φρόντη. Μαρτυρίες δίνουν επίσης οι Σοφοκλής , Ευριπίδης (Κύκλωπες 292), Παυσανίας (Ι, 1) και Βιτρούβιος (IV 7). Στη αρχαϊκή περίοδο αναπτύχθηκε το ιερό του Σουνίου, κάτι που αποδεικνύεται από τους κολοσσιαίους κούρους που είχαν στηθεί εκεί.
Ο πωρινός ναός του Ποσειδώνα κατασκευάστηκε στις αρχές του 5ου αιώνα. Όμως η κατασκευή του ναού δεν ολοκληρώθηκε ποτέ γιατί καταστράφηκε από τους Πέρσες στη διάρκεια των Μηδικών πολέμων. Ένας μικρός ναός του Ποσειδώνα, κτίστηκε λίγο αργότερα, προσωρινά για να καλύπτει τις ανάγκες της λατρείας. Το 444 π.Χ οι Αθηναίοι έκτισαν τον νεότερο ναό του Ποσειδώνα. Το Σούνιο οχυρώθηκε κατά το 9ο έτος του Πελοποννησιακού Πολέμου για την προστασία της από εκεί διέλευσης των σιτοφορτίων (Θουκυδίδης VIII 4) και μάλιστα το οχυρό αυτό θεωρούνταν το ισχυρότερο της Αττικής, όπως μαρτυρούν οι Δημοσθένης («Περί Στεφάνου» 238), Λίβιος (ΧΧΧΙ 25) και ο Σκύλαξ (21).
Παναγιώτα και Μελίνα
