Είμαστε μαθητές της ΣΤ τάξης Δημοτικού και σήμερα θα μιλήσουμε για τον εκφοβισμό. Τι είναι λοιπόν ο εκφοβισμός;
ΟΡΙΣΜΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
Είναι η διαρκής βία που διεξάγεται από ένα άτομο ή μια ομάδα εναντίον κάποιου ατόμου που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του στην παρούσα κατάσταση. Ο σχολικός εκφοβισμός αναφέρεται στη χρήση βίας μεταξύ μαθητών ή συνομηλίκων παιδιών με στόχο να προκληθεί πόνος ή αναστάτωση. Ο εκφοβισμός περιλαμβάνει τρία είδη κακοποίησης: συναισθηματική, λεκτική και σωματική. Επίσης ο εκφοβισμός μπορεί να είναι σχολικός, διαδικτυακός, κοινωνικός, σεξουαλικός κ.α.
ΑΙΤΙΕΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
Στάση εκπαιδευτικών, γονέων και παιδιών απέναντι στη βία
Προβολή βίας από ΜΜΕ
Έλλειψη επικοινωνίας παιδιών με γονείς και
εκπαιδευτικούς
Φύλο – συχνότερα στ’ αγόρια (πρότυπα ανδρισμού)
Ατομικά χαρακτηριστικά παιδιών
Κουλτούρα παιδιών
Χαρακτηριστικά οικογενειακού περιβάλλοντος (π.χ. ενδοοικογενειακή βία, σωματική τιμωρία)
Ψυχολογικό κλίμα σχολείου
Πολιτικές εκπαιδευτικού συστήματος (τρόπος
αντίδρασης σχολείου στα κρούσματα εκφοβισμού)
ΜΟΡΦΕΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
Ψυχολογικός: ρατσιστικά σχόλια, κακοποίηση μέσω διαδικτύου, απειλές
Σωματικός: χτυπήματα, σπρωξιές, κλωτσιές
Σεξουαλικός: βιασμός, σεξουαλικά σχόλια
Οικονομικός: κλοπή, φθορά περιουσίας
Ρατσιστικός: αρνητικά σχόλια για τη φυλή του θύματος
Λεκτικός: πειράγματα, παρατσούκλια, βρίσιμο,
προσβολές
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για την αντιμετώπιση του φαινομένου
Συνεργασία με τους γονείς
Συνεργασία με ειδικούς όπως ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς
Συνεχής συζήτηση με τους μαθητές
Ενίσχυση αυτοπεποίθησης των μαθητών και μη αποδοχής τους τον εκφοβισμό
Καλλιέργεια ενσυναίσθησης και συμπόνοιας προς τον συνάνθρωπο που υποφέρει
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ
Ανατροφή παιδιών με αγάπη, όρια και σεβασμό
Μη χρήση βίας στην οικογένεια
Συνεργασία με το σχολείο και υιοθέτηση κοινής γραμμής αντιμετώπισης του φαινομένου
Ενίσχυση αυτοπεποίθησης παιδιού
Συζήτηση με το παιδί
Οι προτάσεις μας ως μαθητές για την αντιμετώπιση του εκφοβισμού είναι οι εξής:
Να διαβεβαιώσουμε το παιδί ότι δεν ευθύνεται το ίδιο για ό,τι έχει συμβεί
Να του υπενθυμίζουμε ότι το νοιαζόμαστε κι ότι είμαστε εμείς που το προστατεύουμε
Να του το τονίζουμε ότι μπορούμε ν’ αντιμετωπίσουμε την κατάσταση μαζί
Να του πούμε ότι τα πράγματα μπορούν ν’ αλλάξουν μόνο αν «σπάσει η σιωπή»
Να του εξηγήσουμε ότι το να μιλήσει στους ενήλικες για περιστατικά βίας και εκφοβισμού δεν αποτελεί «κάρφωμα»
Να ενημερώσουμε τον εκπαιδευτικό και τον διευθυντή του σχολείου
Να προτείνουμε στο παιδί πρακτικούς τρόπου για την αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων