Γλώσσα Α Λυκείου- Τα χαρακτηριστικά του αυθεντικού διαλόγου

ΑΠΟ: ΜΠΙΛΑΝΑΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ - Μάι• 26•23
ΣΤΟΧΟΙ

  1. ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
  2. ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ
  3. ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
  4. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ: Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ
  5. ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ: ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ
  6. Η ΣΥΝΥΠΟΔΗΛΩΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
  7. ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
  8. Ο ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
  9. Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
  10. ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΥΛΙΚΟ

 

ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΩΣ ΑΦΟΡΜΗΣΗ

Κανόνες και Νόμοι στην Καθημερινή ζωή

Η Διαφορετικότητα: Δικαίωμα και Κατάκτηση

(Από το πρόγραμμα Δημοκρατία και εκπαίδευση της Βουλής).  Τα χαρακτηριστικά του αυθεντικού διαλόγου

Mπορείτε στο παραπάνω σύνδεσμο να δείτε περισσότερες πληροφορίες

Το παρακάτω κείμενο δημοσίευσε η Βασιλική Παππά, Συμβουλευτική Ψυχολόγος, υπογραμμίζοντας τις προϋποθέσεις του εποικοδομητικού διαλόγου στη διαπροσωπική επικοινωνία των ανθρώπων.

 

  1. Ο διάλογος αποτελεί βασική παράμετρο της επικοινωνίας
  2. Τα λεκτικά μηνύματα που ανταλλάσσουν δύο ή περισσότερα άτομα, μαζί με τα παραγλωσσικά αλλά και τα κατεξοχήν μη λεκτικά    μηνύματα, συνιστούν τη διαπροσωπική επικοινωνία.
ΛΕΞΕΙΣ -ΚΛΕΙΔΙΑ

  1. διάλογος
  2. Επικοινωνία
  3. Διαπροσωπική επικοινωνία
  4. Παραγλωσσικά μηνύματα
  5. Μη λεκτικά μηνύματα
  1. Αποτελεί μια ευκαιρία για εκμάθηση και προσωπική βελτίωση και όχι απλώς για έκθεση και προβολή των προσωπικών μας απόψεων και θέσεων.
  2. Είναι η συζήτηση που λαμβάνει χώρα ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα άτομα, με την οποία γίνεται ανταλλαγή ιδεών και απόψεων.
  3. Απαραίτητη προϋπόθεση του διαλόγου είναι η προσεκτική ακρόαση εκ μέρους των συνομιλητών, αλλά και η αποδοχή και κατανόηση της διαφορετικότητας του ενός από τον άλλο.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ

  1. Πως ορίζεται ο διάλογος;
  2. Ποια είναι η απαραίτητη προϋπόθεση διεξαγωγής του διαλόγου;
  3. Σχημάτισε προτάσεις με τις υπογραμμισμένες λέξεις:
  1. βελτίωση,
  2. προβολή, ακρόαση
  3.  αποδοχή,
  4. διαφορετικότητα
3.Ωστόσο, η διεξαγωγή ουσιαστικού διαλόγου δε συμβαίνει συχνά, καθώς οι άνθρωποι συνήθως  συνδιαλέγονται μεταξύ τους μόνο φαινομενικά. Ανυπομονούν, βιάζονται να πουν τη γνώμη τους, δε μιλούν με τη σειρά αλλά ταυτόχρονα και τις περισσότερες φορές διακόπτουν ο ένας τον άλλο, πριν ολοκληρώσει ο καθένας αυτό που έχει να πει. Άλλες φορές ο ένας μιλάει και ο άλλος δεν ακούει πραγματικά, σκέφτεται κάτι διαφορετικό και άλλες φορές ο ένας μιλάει και ο άλλος δεν ακούει, γιατί σκέφτεται αυτό που θα πει μετά ο ίδιος. Τέλος, υπάρχει ακόμη περίπτωση ο ένας να μιλάει και ο άλλος να σκέφτεται ότι δεν πρόκειται να του αλλάξει γνώμη με κανέναν τρόπο, οπότε δεν υπάρχει λόγος να απαντήσει.
  1. Ποια παραδείγματα δίνει ο συγγραφέας που αποδεικνύουν ότι ο διάλογος δε συμβαίνει συχνά;
  1. Υπογράμμισε τα ρήματα στο απόσπασμα: «Ανυπομονούν..ο ίδιος».
4.Έτσι, ο πραγματικός διάλογος σπάνια επιτυγχάνεται, αλλά, εάν αυτό επιτευχθεί, τότε δημιουργεί θετικά συναισθήματα, χαρίζει την αίσθηση της πληρότητας και αυξάνει την αυτοεκτίμηση. Κάθε συνομιλητής είναι δεκτικός στις απόψεις του άλλου και έτοιμος να αναθεωρήσει τις δικές του απόψεις, αν χρειάζεται. Έτσι οδηγείται στην αυτοβελτίωση και μαθαίνει περισσότερα πράγματα τόσο για τον εαυτό του όσο και για τους άλλους.
5.Συγκεκριμένα, στον αυθεντικό διάλογο, επιδιώκουμε να κατανοήσουμε τον άλλο, επιδεικνύουμε σεβασμό στη διαφορετική άποψη που εκφέρεται από τον συνομιλητή μας, ακούμε ενεργητικά, έχοντας την προσοχή μας στραμμένη στον συνομιλητή μας και φυσικά επιδεικνύουμε εμπιστοσύνη και εχεμύθεια. ΛΕΞΕΙΣ -ΚΛΕΙΔΙΑ

  • Eμπιστοσύνη
  • Εχεμύθεια
  • Ενεργητική ακρόαση
  • Εκδήλωση σεβασμού
6.Σε ό,τι αφορά τη σχέση γονέα – παιδιού, ο διάλογος είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη μιας ουσιαστικής επικοινωνίας και την οικοδόμηση μιας παραγωγικής σχέσης. Ο γονιός χρησιμοποιεί τον διάλογο όταν θέλει να μάθει πώς σκέφτεται και πώς νιώθει το παιδί του, όταν θέλει να μάθει Πότε χρησιμοποιεί ο γονιός το διάλογο;

 

Σχολιάστε

Top