Την Παρασκευή 31 Μαρτίου πήγαμε στον κήπο του σχολείου μας, μαζί με τον κ. διευθυντή, για να συναντήσουμε την ροδιά που είχε φυτέψει πριν 5 χρόνια. Αποφασίσαμε να της πάρουμε μία συνέντευξη.
Αριστοτέλης – Γεια σου, πώς σε λένε;
Ροδιά – Με λένε Ροδούλα !
Παναγιώτα – Πόσο χρονών είσαι; Πώς νιώθεις εδώ που είσαι;
Ροδιά – Είμαι 5 ετών και με φύτεψε ο κύριος διευθυντής το 2017 – 18. Νιώθω υπέροχα με τους δασκάλους και τα παιδιά να με φροντίζουν όπως θα έπρεπε, βέβαια είμαι σε ίσκιο, αλλά τον ηλιακό μου τον παίρνω το πρωί και το απόγευμα.
Παναγιώτα – Έχεις κάποια άσχημη εμπειρία σαν ροδιά;
Ροδιά – Μία άσχημη εμπειρία σαν ροδιά ήταν το 2017, όταν έβρεχε ασταμάτητα. Ήταν 17 Μαρτίου, ημέρα των γενεθλίων μου και ξαφνικά άρχισε να βρέχει χωρίς σταματημό και η βροχή με πότιζε. Έπεσε όμως ένας δυνατός κεραυνός και μου έπεσαν όλα τα φύλλα. Ήταν όλα περίεργα εκείνη την ημέρα.
Χριστόφορος – Όταν οι άνθρωποι σε ποτίζουν που νιώθεις;
Ροδιά – Νιώθω ευχαριστημένη, γιατί σιγά-σιγά αρχίζω να ψηλώνω και να ανθίζω.
Χριστόφορος – Με τα άλλα φυτά κάνεις παρέα;
Ροδιά – Ναι, και κάποιες φορές κάνουμε κουβέντα που διαρκεί για πολύ ώρα.
Άγγελος – Τι θέλεις να παίζεις;
Ροδιά – Μου αρέσει πολύ το παιχνίδι της μηλιάς, γιατί συνεργάζομαι μαζί της. Όμως με τα παιδιά, μου αρέσει το κρυφτό που κρύβονται πάνω μου ή πίσω μου.
Άγγελος – Από πού ήρθες εδώ;
Ροδιά – Αρχικά ήμουνα ένας σπόρος που ήρθε από την Αίγινα. Εκεί πέρα υπάρχουν πολλοί τουρίστες και βγάζουν φωτογραφίες με τις ροδιές.
Μαρία – Πώς περνάς τις μέρες σου;
Ροδιά – Είναι τέλεια, γιατί πολλά πουλιά έρχονται στα κλαδιά μου, άνθρωποι ξεκουράζονται στον κορμό μου, παιδιά έρχονται και κόβουν τα ρόδια μου. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι όταν μου κόβουν όλα τα ρόδια, δεν μου αφήνουν κανένα και δεν έχω κάτι για να φαίνομαι όμορφη
Ηλίας – Δηλαδή, πώς νιώθεις όταν οι άνθρωποι κόβουν τα ρόδια;
Ροδιά – Νιώθω πολύ άσχημα γιατί τα ρόδια μου είναι τα παιδιά μου και δεν είναι ωραίο να σου παίρνουν τα παιδιά. Επίσης, επειδή οι άνθρωποι τρώνε τους σπόρους δεν μπορούν να φυτευτούν και άλλες ροδιές. Από την άλλη όμως έχω μάθει να το αποδέχομαι και έτσι δεν με πειράζει τόσο πολύ.
Πέτρος – Τι σου αρέσει να τρως; Σου αρέσει η άνοιξη;
Ροδιά – Μου αρέσει το χώμα, αλλά τρώω πιο ευχάριστα το λίπασμα και μου αρέσει να πίνω νερό. Ναι, μου αρέσει η Άνοιξη. γιατί ομορφαίνω και κάνω παιδιά, τα ρόδια μου, τα οποία πέφτουν και γίνονται σαν και εμένα. Μου αρέσει να τους μιλώ και να τους μαθαίνω πράγματα για τους ανθρώπους.
Χρύσα – Πώς είναι η καθημερινότητά σου;
Ροδιά – Κάθε μέρα με επισκέπτονται πολλά παιδιά από το σχολείο σας και από το διπλανό. Κάθε μήνα της άνοιξης βγάζω ζουμερούς καρπούς, που τα παιδιά τρελαίνονται να τους τρώνε. Δίνω τροφή σε παιδιά μεγάλους και οι καρποί μου γίνονται και φάρμακα, ώστε να γιατρεύονται από τις αρρώστιες!
Γεωργία Τσ. – Πώς είναι να είσαι ένα δέντρο;
Ροδιά – Είναι τέλεια, όμως το χειμώνα είναι δύσκολα, επειδή δεν έχω όμορφα κλαδιά όπως το καλοκαίρι.
Ευάγγελος – Ποια εποχή σου αρέσει;
Ροδιά – Μου αρέσει η άνοιξη.
Χάρης – Τι σε ευχαριστεί περισσότερο;
Ροδιά – Μου αρέσει όταν έρχονται τα πουλιά και στηρίζονται πάνω μου ή όταν χτυπάει το αεράκι.
Αριστοτέλης – Σου αρέσει το περιβάλλον που ζεις;
Ροδιά – Ναι μου αρέσει, γιατί με φροντίζουν πολύ καλά.
Αρετή – Πώς είσαι ροδιά; Φαίνεσαι και λιγάκι στεναχωρημένη…
Ροδιά – Καλά είμαι, αλλά πονάω στο αριστερό μου πόδι. Κάποια παιδιά έπαιζαν στη σκιά μου με μία μπάλα ποδοσφαίρου και μία στιγμή η μπάλα έπεσε πάνω στο κλαδί μου. Τα παιδιά άρχισαν να γελάνε και να ψάχνουν να βρουν την μπάλα τους ανάμεσα στα κλαδιά μου, αλλά δεν σεβάστηκαν ότι ένα δέντρο έχει και αυτό ζωή. Έμεινα πολύ απογοητευμένη, όταν ένα δέντρο χτυπάει, πονάει όπως ένα κανονικό παιδί. Υπάρχουν όμως και άτομα που με αγαπάνε και με προστατεύουν.
Αρετή – Ναι ρόδια μου, θα έπρεπε όλοι οι άνθρωποι να αγαπάνε τα φυτά και τους ανθρώπους.
Ραφαηλία – Σε φροντίζουν τώρα τα παιδιά του σχολείου;
Ροδιά – Εγώ θέλω να με ποτίζουν, να μεγαλώσω και να σας δίνω ροδάκια.
Δήμητρα Τσ. – Τι νιώθεις όταν τα παιδιά παίζουν στη σκιά σου; Πώς νιώθεις όταν σου τραβάνε τα κλαδιά;
Ροδιά – Νιώθω πολύ ωραία όταν παίζουν τα παιδιά, γιατί τα βλέπω να χαίρονται. Στεναχωριέμαι όμως όταν τα παιδιά μου τραβάνε τα κλαδιά, γιατί ενώ με αγαπούν, μου κάνουν όμως και κακό .
Αντωνία Π . – Νιώθεις μοναξιά;
Ροδιά – Μερικές φορές ναι, αλλά τα παιδιά μου κάνουν μεγάλη συντροφιά και νιώθω μεγάλη χαρά.
Ευελίνα – Σου αρέσει το τοπίο το οποίο ζεις;
Ροδιά – Μου αρέσει πάρα πολύ, γιατί υπάρχουν διάφορα πουλιά που κάθονται πάνω σε άλλα δέντρα και τα θαυμάζω !
Νικόλας – Θα ήθελες να πεις κάτι στον κόσμο;
Ροδιά – θα ήθελα να πω ότι σας αγαπώ πολύ, για όλη την αγάπη και φροντίδα που μου δίνετε.
Αντωνία Τσ. – Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την ώρα σου!!!
Ροδιά – Τίποτα, να είστε όλοι καλά. Αν με ξανά χρειαστείτε, να με ρωτήσετε.
