Ο σεισμός της 24ης Φεβρουαρίου 1981 έπληξε πολλές περιοχές, κυρίως την Κορινθία. Δημιούργησε ζημιές και καταστροφές σε σπίτια, δημόσια κτίρια και εκκλησίες, καθιστώντας τα ακατάλληλα. Μία από αυτές τις εκκλησίες είναι και ο ναός της Αγίας Μαρίνας. Ο μητροπολιτικός ναός της κωμοπόλεως Βέλου είναι ένα ιστορικό χριστιανικό μνημείο σπάνιας βυζαντινής τέχνης.
Κινδυνεύοντας αυτό το μνημείο να καταστραφεί, οι κάτοικοι της κωμοπόλεως Βέλου, με πρωτεργάτη τον αιδεσιμότατο Αδάμ Αναστάσιο, αποφασίζουν την αποκατάσταση και συντήρησή του. Επειδή για το σκοπό αυτό απαιτούνται μεγάλα χρηματικά ποσά, απευθύνονται στην αγάπη όλων, ζητώντας “τον οβολό της χήρας”, ευχόμενοι η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ να είναι προστάτης τους, και υπερήφανοι διότι συνέβαλαν στην αποκατάσταση του σπάνιου αυτού μνημείου.
Ιστορικό
Ο ναός της Αγίας Μαρίνας Βέλου χτίστηκε γύρω στα 1880 από τον περίφημο Γερμανό αρχιτέκτονα Ερνέστο Τσίλλερ. Είναι ο πρώτος ναός που έχτισε στην Ελλάδα. Το σχήμα του ρυθμού του θυμίζει την Αγιά Σοφιά της Κωνσταντινούπολης.
Ο σταυρεπίστεγος μετά τρούλου ναός είναι η λιγότερο από “δυτικά” στοιχεία αρχιτεκτονικής επηρεασμένη εκκλησία. Η αρμονική σχέση των διαφόρων στοιχείων του επιτρέπει τη δημιουργία του υψηλότερου και λεπτότερου τρούλου της εκκλησιαστικής μεταβυζαντινής αρχιτεκτονικής. Το περίθυρο προεξέχει της επιφάνειας της πρόσοψης και η θύρα είναι τοποθετημένη στο βάθος.
Ο τρούλος με τον όγκο και το σχήμα του ακολουθεί τη βυζαντινή, πεπλατυσμένη μορφή, έχοντας το κτίσμα στοιχεία αναγέννησης. Το σταυροειδές σχήμα υποτάσσει το ύψος του τυμπάνου και του τρούλου, που στηρίζεται στα πολλά απλά τοξωτά παράθυρα.
Η φαντασία του αρχιτέκτονα αναδεικνύει την πνευματική και ψυχική του έκφραση, πιστεύοντας ότι: Η εκκλησία δεν είναι μόνο τόπος λατρείας του Θεού, ο ναός όπου ευλογήθηκαν τα όπλα και οι αγωνιστές της ανεξαρτησίας του έθνους, αλλά είναι ο ναός της νέας τέχνης, που πρωτοεμφανίζεται και δημιουργείται στον τόπο μας.
Τα έργα του Τσίλλερ τον κατατάσσουν σε μια μεγαλοφυή προσωπικότητα της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα.
