Σήμερα πολλές γυναίκες δεν γνωρίζουν ότι κακοποιούνται καθώς η βία φέρει πολλές και ύπουλες μορφές. Την ίδια ώρα κάποιες άλλες υποφέρουν «φανερά» και παράλληλα «κρυφά» πίσω από κλειστές πόρτες υπό τον φόβο του «τα εν οίκω μη εν δήμω».
Η ανάγκη να σπάσουν οι τοίχοι της σιωπής και να μιλήσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι που βρίσκονται μπροστά αλλά και πίσω από αυτούς τους τοίχους δεν είναι απλώς επιτακτική αλλά παγκόσμια πρόκληση. Αυτό τονίζεται από ψυχολόγους, από νομικούς, πολιτικούς …
Για αυτό χρειάζεται, από όποια πλευρά μιας κακοποιητικής ιστορίας κι αν είναι κάποιος «θεατής», ένα ισχυρό μήνυμα αλληλεγγύης , κοινό και σαφές: «Μην αναπαράγεις τον ήχο της εκκωφαντικής σιωπής».
Νίκη Κυριακού (Γ1)
