Πολυαγαπημένε μου Ερωτόκριτε,

πόσο θα ήθελα να ‘σουν εδώ να με κρατάς στην αγκάλη σου, γιατί αυτά που περνάω είναι δύσκολα. Αποφάσισα να πάρω το κοντύλι και να σου γράψω για τα πάθη μου. Δρίμωσε ο πατέρας γιατί δεν ήθελε να είμαστε αντάμι. Προσπάθησα να τον σιργουλεύξω όμως αυτός δεν με γροίκησε. Στην προσπάθειά μου να γλιτώσω από τον γάμο που δεν θέλω, άρχισε να με βαρεί και αφού πείστηκε πως η γνώμη μου δεν αλλάζει, με μάνητα με έκλεισε στη φυλακήν. Έως και η μάνα μου συμφώνησε με αυτές τις πράξεις. Μόνο η Φροσύνη, η καλή μου η νένα, στάθηκε στο πλευρό μου κι ήταν πρόθυμη να θυσιαστεί για με. Και αυτήν έριξε χωρίς δισταγμό στο μπουντρούμι πλάι μου. Όσο και να με καταριέται ο πατέρας μου, εγώ δεν μετανιώνω για τις πράξεις μου γιατί σ’αγαπώ.

Μπορεί να μην είμαστε αντάμι, αλλά να το θυμάσαι, οι ψυχές μας πάντα θα είναι.

Αρετούσα

(δια την … αντιγραφήν:  Μύριαμ Λυρή, Μυρτώ Κουρούνη, Α1)