Ο άνθρωπος σήμερα υποφέρει από την έλλειψη επαφής με τη φύση και βλέπει την ποιότητα της ζωής του να υποβαθμίζεται μέρα με την μέρα, παρά την οικονομική πρόοδο που προσφέρει η αστική ζωή. Στα μεγάλα αστικά κέντρα οι άνθρωποι χάνουν την επαφή με τις ρίζες τους, αποξενώνονται από τη φύση και αναγκάζονται να ζουν στο αφιλόξενο περιβάλλον των μεγαλουπόλεων. Αποξενώνονται από το γείτονά τους στις απρόσωπες πολυκατοικίες που ζουν και χάνουν, τελικά, τον εαυτό τους. Έχουν ξεχάσει, εντελώς, από πού προέρχονται και πώς ζούσαν οι πρόγονοί τους παλιότερα, αξιοποιώντας όλα αυτά που τους έδινε απλόχερα η μητέρα τους, η φύση. Αντίθετα, μολύνουν και καταστρέφουν το φυσικό τους περιβάλλον και το αντιμετωπίζουν εγωιστικά, εξυπηρετώντας μόνο τα οικονομικά τους συμφέροντα.
Παλαιότερα, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Οι άνθρωποι ζούσαν μέσα στη φύση, απολάμβαναν την ομορφιά της, τη σέβονταν και αναγνώριζαν το σημαντικό ρόλο που έπαιζε στη ζωή τους. Ήταν εξαρτημένοι από αυτήν, καθώς τους πρόσφερε τα απαραίτητα για την επιβίωση τους, την καλλιεργούσαν χωρίς να χρησιμοποιούν χημικά εντομοκτόνα και λιπάσματα και εξασφάλιζαν την τροφή τους χωρίς να την καταστρέφουν, προκαλώντας με την αλόγιστη σπατάλη των πόρων της περιβαλλοντικά προβλήματα. Η καθημερινότητα των ανθρώπων του παρελθόντος, όπως μπορεί κάποιος εύκολα να υποθέσει, θα ήταν δύσκολη, χωρίς την υπερκατανάλωση αγαθών και τις πολυτέλειες των μεγαλουπόλεων. Σίγουρα, όμως, η λιτή αυτή ζωή μέσα στη φύση, ήταν αληθινή και όχι γκρίζα και μοναχική σε πόλεις αφιλόξενες!
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Α2
