Δυστυχώς, αυτόν τον μήνα χάσαμε έναν καθηγητή του σχολείου μας.  Ο κύριος Ευγένιος Δαμουλάκης ήταν πραγματικά «όνομα και πράγμα»!  Μέσα από το ποιητικό  αλλά και το διδακτικό του έργο, πάντα θα είναι αναμεσά μας. Νιώθω πολύ τυχερή και είναι τιμή μου που γνώρισα έναν τέτοιο άνθρωπο και μπήκε στην ζωή μου.

Ήταν ένας άνθρωπος υπέροχος! Ευγενικός, καλόκαρδος, καλόψυχος, γενναιόδωρος, πάντα με το χαμόγελο στα χείλη και ένα στιχάκι, για να μας πει. Πρόθυμος να με συμβουλέψει και να με βοηθήσει, όποτε και αν του το ζητούσα. Ένας άνθρωπος πολύ ηθικός και με υψηλές αξίες. Ένας καθηγητής με πολύ χιούμορ και μεταδοτικότητα στο μάθημα.  Γεμάτος γνώσεις και εμπειρίες. Όταν μας διάβαζε ποιήματα, μαγευόμασταν και δεν μπορούσαμε να πάρουμε τα μάτια μας από πάνω του. Ένας άνθρωπος που μας ενέπνευσε σεβασμό και μεγάλο θαυμασμό.

Θα είναι για πάντα μέσα στην ψυχή μου!! Καλό ταξίδι αγαπημένε μας ποιητή.

Μαρίλια Παπαδοπούλου, Γ2