Κατ” αρχάς τι κάνουμε εδώ πέρα; Τι με θέλετε εδώ να σας πω; Γιατί με φωνάξατε;
Για να σας πάρουμε συνέντευξη.
Τι θέλετε να μάθετε;
Ποια ήταν η αντίδραση ή η συμβουλή του πατέρα σας όταν του είπατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός;
Όταν αποφάσισα να γίνω ηθοποιός ήμουν γύρω στην πρώτη Λυκείου. Έπαιζα όμως από το Δημοτικό στις παραστάσεις. Μου άρεσε. Όταν του είπα λοιπόν ότι θέλω να γίνω ηθοποιός, παρεμπιπτόντως δεν ζούσα με τον πατέρα μου, χωρισμένοι οι γονείς μου, μου είπε «εντάξει παιδί μου, κάνε ό,τι θέλεις αλλά κάνε κι ένα πανεπιστήμιο». Ήθελαν να τελειώσω Αγγλική φιλολογία, ήθελε να εξασφαλιστώ…
Κάναμε λοιπόν μια παράσταση στην Α” Λυκείου, την Αντιγόνη του Ανουίγ, μια διασκευή.
Μετά την παράσταση όταν τον ξαναρώτησα μου είπε «κάνε ό,τι θες…».
Οπότε επειδή μου είπε να κάνω ό,τι θέλω έκανα κι εγώ ό,τι ήθελα. Τυχερός ήμουν βέβαια. Η μητέρα μου δεν μου είπε ποτέ κάνε αυτό, μην κάνεις αυτό, υπάρχει μια αγωνία γενικά στους γονείς τι θα μάθουν τα παιδιά τους. Θα πετύχουν; Το μόνο που δεν αναρωτιέται κανείς είναι πώς μετριέται η επιτυχία. Οπότε δεν στάθηκαν εμπόδιο, έκανα κάτι που μου άρεσε πολύ. Ήμουν τυχερός που κάνω αυτό που αγαπώ.
Όταν κάνεις αυτό που αγαπάς δεν είναι δουλειά ούτε ρουτίνα, δεν βαριέσαι…
Κλείνοντας τον μονόλογο θα σας πω δεν έχει σημασία τι θα σας πουν οι γονείς σας, σημασία έχει τι θα βρείτε εσείς να αγαπάτε στην ζωή σας.
Κάναμε μια παράσταση στην Γ” Δημοτικού, μια παράσταση από ένα βιβλίο που λεγόταν «Γεια χαρά», ένα παιδικό βιβλίο. Με έναν Βασιλιά κακό, που του άρεσαν οι μπακλαβάδες και τα καταΐφια και γενικά καταδυνάστευε τον λαό του πάρα πολύ. Στην παράσταση έκανα τον βασιλιά. Δεν ήμουν λεπτό παιδί, ήμουν βαρύσωμος, «τσάμπι» που λένε και στο χωριό μου. Και κάποια μαμά είχε την φαεινή ιδέα να φέρει αληθινά γαλακτομπούρεκα και καταΐφια. Στο έργο αυτό έτρωγε ο Βασιλιάς όλο το ταψί. Κι επειδή εγώ από μικρός ήμουν όπως λένε οι Αμερικανοί ηθοποιός της μεθόδου έφαγα δύο ταψιά ζωντανά στην παράσταση.
Μετά ήμουν άρρωστος για μια βδομάδα (γέλιο).
Τι θα συμβουλεύατε ένα παιδί που θέλει να γίνει ηθοποιός;
Να μην γίνει… (γέλιο).
Πιστεύω ότι οι συμβουλές είναι και καλό και κακό πράγμα. Μην γίνεις ηθοποιός γιατί δεν θα μπορέσεις να ζεις; Εγώ θα συμβούλευα τα παιδιά αν θέλουν να ασχοληθούν με την τέχνη ή με οτιδήποτε άλλο να το αγαπούν, να ξυπνάνε το πρωί και να μην θέλουν να κάνουν τίποτα άλλο. Να μην θες να κάνεις οτιδήποτε άλλο, η σκέψη σου να σε βασανίζει, να μην σε αφορά μόνο η πολυφημία. Να μην είναι η ματαιοδοξία το κίνητρό σου αλλά να είναι η προσωπικά βαθιά επιθυμία σου ότι εγώ χωρίς αυτό δεν μπορώ να κάνω.
Από μικρός θέλατε να γίνετε ηθοποιός;
Ναι, δεν ήθελα να κάνω τίποτα άλλο και ανακάλυψα μεγάλος γιατί συνέβαινε αυτό. Εγώ δεν μεγάλωσα με τον πατέρα μου κι επειδή ήθελα να έχω κοντά τον πατέρα μου στο μυαλό μου υποσυνείδητα ήθελα να κάνω αυτό που έκανε εκείνος. Αλλά αυτό το κατάλαβα στα σαράντα μου. Πέρασαν πολλά χρόνια για να κατανοήσω με την ψυχή και όχι με το μυαλό γιατί το έκανα αυτό.
Πώς ήταν η παιδική σας ηλικία;
Είχα μια ωραία παιδική ηλικία. Πέρασα καλά, παρέες, πάρτι, μουσικές, χοροί. Βλέπω την δική σας γενιά και βλέπω ότι δεν υπάρχει αυτό…
Παρένθεση, υπάρχουν κάποια παιδιά που έχουν την τύχη να ζούνε σε γειτονιές, κάποια παιδιά έχουν την τύχη να βγαίνουν απ” το σπίτι τους και να συναντάνε τους φίλους τους, να παίζουν, να μένουν αργά το βράδυ και να βγαίνουν οι μανάδες στα μπαλκόνια και να φωνάζουν «Γύρνα σπίτι, βράδιασε».
Έτσι μεγάλωσα εγώ, ποδήλατα, παιχνίδια, αλητείες παιδικές.
Όλα μου τα καλοκαίρια τα πέρναγα στην Κρήτη γιατί η μάνα μου είναι από εκεί. Μεγάλωσα στην Κρήτη, λίγο πιο άγρια παιχνίδια εκεί, ποδήλατα, θάλασσα, κάμπινγκ.
Γεμάτη παιδική ηλικία.
Τα παιδιά τώρα όλο και πιο πολύ κλείνονται σε ένα κουτί ή μια οθόνη η οποία δεν τους επιτρέπει να φανταστούνε. Σας καταστρέφουν την φαντασία σας και δεν το παίρνετε χαμπάρι. Αλλά όλοι θα βρουν τον δρόμο τους…
Πόσες ώρες κάνατε πρόβα;
5 με 8 ώρες, εξαρτάται με ποιον δουλεύεις. Στην τηλεόραση το γύρισμα κρατά ένα 10ωρο. Όχι φυσικά κάθε μέρα. Στο σινεμά είναι 10 ώρες και ορισμένες φορές σε δύσκολες συνθήκες.
Ποιοι ηθοποιοί σας εμπνέουν;
Με εμπνέουν αυτοί που βλέπω και μέσα μου λέω «πώς το έκανε αυτό». Ποια ήταν η διαδρομή για να παίξει έτσι αυτός ο άντρας, αυτή η γυναίκα.
Εγώ εντυπωσιάζομαι όχι από τα κατασκευάσματα, από την τεχνική που βλέπω. Εντυπωσιάζομαι από την πορεία. Βλέπω έναν ηθοποιό και τον πιστεύω, βγαίνει εκεί πάνω και μου λέει και εμένα μέσα μου, κάτι κάνει και με κινεί συναισθηματικά, ψυχικά. Αυτοί μου αφήνουν κάτι.
Για πες μου έναν που σου άφησε κάτι.
Ο Πίτερ Ο Τουλ όταν τον είδα στο Λονδίνο και η Μάγκι Σμιθ. Έχω δει πολύ θέατρο, ταξίδευα συχνά και πήγαινα κι έβλεπα θέατρο. Δεν πήγαινα στα… λούνα παρκ, πήγαινα στα θέατρα και στο σινεμά.
Λόξα…
Είναι πολλοί οι άνθρωποι που μου προκάλεσαν κάτι… Έχω συγκινηθεί με πολλούς…
Πηγαίνατε στο εξωτερικό για να δείτε θέατρο;
Κυρίως επειδή τα αγγλικά μου ήταν πολύ καλά από μικρός, έβλεπα πολύ σινεμά από μικρός. Ναι, πήγαινα και για την βόλτα αλλά πάντα θα έβλεπα 3-4 παραστάσεις και εκεί γύρω στα 15 που ταξίδευα μόνος, πήγαινα στο Σάμερ Σκουλ στο Καίμπριτζ. Έπληττα γιατί μιλούσα πολύ καλά Αγγλικά, έκανα κοπάνα, έπαιρνα το τρένο. Πήγαινα στο Λονδίνο κι έβλεπα θέατρο μόνος μου. Είχα ένα γουόκμαν, ξέρετε τι είναι; Ξέρετε τι είναι η κασέτα; (γέλιο).
Παλιά αντικείμενα (γέλιο).
Πήγαινα σε μουσεία, πινακοθήκες, εκθέσεις. Είχα μια σχέση με την τέχνη από μικρός, πολύ αγαπησιάρικη.
Πιστεύετε ότι η καριέρα σας είναι επιτυχής;
Όταν έκανα μια σειρά για το BBC πριν αρκετά χρόνια, μίλαγα με έναν Ιρλανδό ηθοποιό που είναι αρκετά επιτυχημένος.
Με ρωτάει «είσαι επιτυχημένος;»
Του λέω «τι εννοείς;»
«Πόσα χρόνια δουλεύεις;», μου λέει.
«30-32″, του λέω.
«Δουλεύεις συνέχεια;»
«Ναι», του λέω.
«Ζεις από τη δουλειά σου;»
«Ναι», λέω.
«Άρα είσαι επιτυχημένος».
Τι είναι η επιτυχία; Πώς την μετράς; Αν βγάλω λεφτά; Αν είμαι ευτυχισμένος; Αν είμαι ικανοποιημένος από τις επιλογές μου;
Αν είστε ικανοποιημένος…
Σε ένα μεγάλο ποσοστό ναι.
Δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου ως επιτυχημένο, τον αναγνωρίζω ως επαγγελματία που έχει καταφέρει να δουλεύει 36 χρόνια στο ίδιο πράγμα, δεν έχει χρειαστεί να κάνω τίποτα άλλο στην ζωή μου. Κάνω αυτό που αγαπώ και καταφέρνω να επιβιώνω.
Ποιος είναι ο ρόλος που σε έχει αγγίξει, που υπάρχει μια ταύτιση;
Κοιτάξτε, δεν είμαι ρολολάγνος. Κάθε φορά σε ό,τι κάνω υπάρχουν κάποιες στιγμές που θα νιώσω αυτή την απόλυτη ταύτιση. Κοιτάξτε, δεν έχω κάνει και μεγάλους ρόλους. Δεν έχω παίξει Οιδίποδα, Μάκμπεθ, δεν έχω μπει σε αυτήν την διαδικασία. Ίσως κι από φόβο.
Κάποια στιγμή θα μπεις…
Δεν ξέρω ειλικρινά, δεν ξέρω…
Έχω καταλήξει ότι είναι μια δουλειά που αγαπώ αλλά και μια δουλειά που επιβιώνω.
Η επιβίωση δεν είναι παγίδα για την τέχνη; Η επιλογή…
Υπάρχει… πολλές φορές η επιλογή δεν είναι απόλυτα ικανοποιητική… μπορεί να ‘ναι και η χειρότερη.
Ποια είναι η μεγαλύτερη επιτυχία σας;
Η μεγαλύτερη χαρά, το πιο σημαντικό που μου έχει συμβεί. Ο γιος μου, παλεύω γι” αυτόν. Δεν θα το έλεγα επιτυχία, χαρά ότι απέκτησα ένα παιδί που το μεγαλώνουμε με την μητέρα του. Αυτή είναι η ευτυχία. Προσπαθούμε να μεγαλώσουμε έναν ελεύθερο άνθρωπο… με σκέψη. Αυτό είναι η ευτυχία.
Οι δυσκολίες;
Ο ανταγωνισμός, η επιβίωση να καταφέρεις να μπεις σε μια γραμμή, να ενταχθείς. Να καταφέρεις να κάνεις αυτό που σε ικανοποιεί και να επιβιώνεις ταυτόχρονα.
Αυτό δεν συμβαίνει πάντα.
Μπορεί να κάνεις κάτι που σου αρέσει και να μην καταφέρεις να βγάλεις χρήματα. Ο φθόνος, η ζήλια που μιλάνε χωρίς να σε ξέρουν.
Να μην έχετε γνώμη αν δεν δείτε.
Προτιμάτε ρόλους κωμικούς ή δραματικούς; Και γιατί;
Και τους δύο. Εγώ πιστεύω ότι η κωμωδία κρύβει μεγάλο δράμα μέσα της και το δράμα μεγάλη κωμωδία. Οπότε μ” αρέσουν και τα δύο . Και ψάχνω πάντα να βρω αυτό το γύρισμα που μπορεί να έχει γέλιο το κλάμα και κλάμα το γέλιο.
Ποια είναι η μεγαλύτερη παραγωγή που έχετε κάνει; Από την άποψη της σημαντικότητας.
Νομίζω ότι αυτή που έκανα στην Αγγλία ήταν μια σημαντική δουλειά. Θα έλεγα αξιώσεων, το Νησί που έκανα, το 10 πιο παλιά, κάποιες ταινίες που έχω κάνει παλιά.
Μ” άρεσε το Νησί, ήμουν στην Κρήτη. Δεν είχα άλλες υποχρεώσεις, ήταν απ” τα ωραιότερα. Όπως και στην Ιρλανδία που ‘κανα μια σειρά για το BBC και ήμουν στο Δουβλίνο. Το γύρισα όλο, τα περίχωρα, πήγα στα βουνά, στα δάση, το είδα όλο. Μ” αρέσουν οι δουλειές που με βγάζουν απ” την πόλη. Γνωρίζω νέους τόπους, γνωρίζω ανθρώπους, ανοίγουν οι ορίζοντές μου, η ψυχή μου, έχω άλλες προσλαμβάνουσες.
Πώς αισθάνεστε όταν βλέπετε τον εαυτό σας στην τηλεόραση;
Κοιτάω αν πετά η κοιλιά μου, αν το προγούλι μου φαίνεται (γέλιο). Κοιτάω αν οι κύκλοι στα μάτια μου έχουν μεγαλώσει (γέλιο). Μια χαρά αισθάνομαι όταν έχω κάνει κάτι καλά και το ξέρω, δεν με νοιάζει να το δω απαραίτητα.
Κοιτάζω για να βρω τις ατέλειές μου.
Πόσο καλύτερα μπορούσα να το κάνω αυτό, αναρωτιέμαι ούτως ώστε αν μου ξαναδοθεί η ευκαιρία να το κάνω καλύτερα. Στο σινεμά παίζεις με τις λεπτομέρειες, αυτές ψάχνω και μαθαίνω.
Αισθάνομαι καλά.
Αν δεν ήσασταν ηθοποιός.
Θα ήθελα πολύ αν δεν ήμουν ηθοποιός να είμαι ένας περιηγητής και να γράφω για τους τόπους και τους ανθρώπους. Συνήθειες. Αν δεν ήμουν ηθοποιός θα ήμουν ένας επαγγελματίας ταξιδιώτης ή μουσικός.
Ποιον ρόλο θα θέλατε να υποδυθείτε;
Πάρα πολλούς. Θα “θελα να παίξω τον ρόλο που όταν έρθει να “μαι όσο καλύτερος γίνεται. Δεν έχω στο μυαλό μου κάτι συγκεκριμένο.
Κοιτάξτε, φθάνεις σε μια ηλικία που λες ότι αυτό κι αυτό μπορώ να το κάνω. Όταν είσαι νέος πιστεύεις ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα και είναι σωστό αυτό. Νομίζεις ότι όλα είναι εφικτά. Όσο μεγαλώνεις ξέρεις τι μπορείς. Άρα θέλω να υποδύομαι ρόλους που μπορώ και μέσα από αυτούς να πω κάτι.
Αυτή η υπερβολική σεμνότητα…
Κρύβει μια υπεροψία…όχι.
Δηλαδή αρχαία τραγωδία;
Θα ήθελα, φθάνει να είμαι έτοιμος.
Ποιος ήταν ο αγαπημένος σας ρόλος στο θέατρο;
Δεν έχω κάνει πολύ θέατρο για τα χρόνια που δουλεύω.
Γιατί;
Γιατί είχα υπεροψία και δεν ήθελα να δουλέψω με όποιον να “ναι. Συνήθως αυτοί που μου πρότειναν δεν ήθελα.
Είχα την δυνατότητα να ζω από άλλη δουλειά που έχει σχέση με τη δουλειά μου. Έδινα την φωνή μου, έκανα διαφήμιση και επιβίωνα. Αυτό με έκανε να επιλέγω, να λέω πολλά όχι. Είχα την οικονομική ασφάλεια και αρνιόμουν κι από φόβο. Γιατί να πάω να εκτεθώ εκεί;
Υπήρχε ο φόβος αυτός όσο ήμουν πιο μικρός, να μην εκτεθώ σε πράγματα που θεωρούσα ότι δεν μου ταιριάζουν. Τώρα που μεγάλωσα δεν φοβάμαι να εκτεθώ.
Μ” άρεσε ο Φράπας, ένας ρόλος σε ένα έργο του Σέξπιρ. Ήταν ένας υπηρέτης που τα έκανε μπάχαλο. Μ” άρεσε αυτός ο ρόλος πολύ.
Κοιτάξτε, σε ό,τι έχω κάνει έχω βρει κάτι να μ” αρέσει. Από τον Φράπα μέχρι τον δάσκαλο στον Γλάρο. Ποτέ δεν κυνήγησα την μεγάλη ερμηνεία. Μ” άρεσε να ανήκω σε μια ομάδα, να κάνουμε μια παράσταση και το αποτέλεσμα να ήταν αρεστό στο κοινό. Δεν με ενδιέφερε να λένε τι καλός που ήταν ο Λογοθέτης και η παράσταση να ήταν χάλια. Μ” άρεσε να λένε τι ομαδάρα είναι αυτή (γέλιο). Όλοι να είναι σε ένα υψηλό επίπεδο.
Αν επέλεγες; Θέατρο ή κινηματογράφο;
Κινηματογράφο. Γιατί μ” αρέσει πολύ. Δεν είναι πιο δύσκολο το θέατρο. Και τα δύο έχουν την δυσκολία τους.
Η αμεσότητα; Εσύ και η αναπνοή του κοινού;
Έχει απίστευτο ενδιαφέρον αυτό, αλλά μ” αρέσει το σινεμά. Αυτή η σχέση με την λεπτομέρεια που το θέατρο δεν την έχει.
Τι κάνετε στον ελεύθερό σας χρόνο;
Όταν έχω ασχολούμαι με τις δραστηριότητες του γιου μου του Μάρκου, βλέπω ταινίες, πηγαίνω στο θέατρο, παίζω Φίφα γιατί μ” αρέσει, ακούω μουσική. Πολλή μουσική.
Τι είναι η θάλασσα για σένα;
Η θάλασσα; Είναι δέος, φόβος. Την φοβάμαι, με τρομάζει. Είχα χάσει ένα αγαπημένο πρόσωπο κι από τότε η θάλασσα για μένα είναι… Την αγαπώ, την σέβομαι, με γοητεύει αλλά δεν παίζω μ” αυτήν…
Η ηθοποιία είναι μόνο καλές στιγμές; Έχει δυσκολίες και ποιες;
Η ηθοποιία είναι η ζωή. Δεν υπάρχουν μόνο καλές στιγμές. Έχει καλές στιγμές, στιγμές επιβράβευσης που σε κάνουν να νιώθεις ότι έκανες κάτι σπουδαίο. Και έχει και την απόλυτη απογοήτευση, όπως ακριβώς είναι η ζωή.
Έχετε δυσκολευθεί;
Όχι, το μόνο που με δυσκόλεψε ήταν η πειθαρχεία. Όλες οι δουλειές έχουν, αλλά αυτή η δουλειά έχει συγκεκριμένη πειθαρχεία. Δεν είσαι μόνος σου, πρέπει να επικοινωνείς, υπάρχει μια συντονισμένη πειθαρχεία.
Με δυσκόλεψε το φιλολογικό κομμάτι της δουλειάς μου. Υπήρχαν στιγμές που δυσκολεύτηκα, έπρεπε το μυαλό μου να δουλέψει σε περισσότερες στροφές απ” ότι είχε μάθει. Όταν είχα σκηνοθετήσει απαιτητικούς που έπρεπε να στείψω το μυαλό μου και το σώμα μου για να το καταφέρω. Αλλά στο τέλος η επιβράβευση είναι τεράστια. Η δυσκολία σε πάει ένα βήμα παραπάνω.
Τι μουσική ακούτε;
Ακούω πολλά είδη μουσικής. Δυστυχώς αναγκάζομαι να ακούσω αυτή την εποχή πολλή τραπ που δεν μ” αρέσει, λόγω του γιου μου. Και προσπαθώ να βρω μέσα σ” αυτήν που κατά το 80% είναι σκουπίδι, να βρω ένα 20% ποιότητας.
Ακούω τζαζ, μπλουζ, κλασική μουσική, χιπ χοπ, ραπ και ελληνικά. Ακούω όλα τα είδη.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία;
Πολλές. Μα μία πολύ αγαπημένη μου ταινία για τους δικούς μου προσωπικούς λόγους είναι το Μπλέιντ Ράνερ το πρώτο.
Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι σας συγκρίνουν με τον πατέρα σας;
Είχα την τύχη να ξεχωρίσω από μικρός ποιος είμαι εγώ σε σχέση με τον πατέρα μου. Έχω στοιχεία απ” αυτόν γιατί δεν μεγάλωσα μαζί του και ρουφούσα τον πατέρα μου σαν φυσιογνωμία. Έχω στοιχεία του, η φωνή του, μπορώ να τον μιμηθώ. Είμαι ευτυχής που δεν με συνέκριναν ποτέ με τον πατέρα μου. Έβλεπαν κάτι διαφορετικό.
Πώς νιώθετε που είστε αναγνωρίσιμος;
Είμαι λιγότερο γνωστός από τους πολύ γνωστούς γιατί κρατώ τη ζωή μου έξω απ” αυτά. Πολλές φορές περνώ απαρατήρητος και αυτό κάνει τη ζωή ευκολότερη. Βέβαια όταν έκανα το νησί, μια από τις πιο επιτυχημένες σειρές στην ελληνική τηλεόραση… Ακόμα και τώρα μου λένε «Γεια σου γιατρέ…» (έκανα έναν γιατρό στο Νησί).
Πιστεύετε ότι υπάρχουν φιλίες στον χώρο;
Φυσικά. Έχω κι εγώ.
Όπως έλεγε ένας Άγγλος κωμικός, χρειάζεσαι έξι φίλους. Εγώ είμαι στους δυο-τρεις (γέλιο).
Μ” αρέσει να είμαι ο εαυτός μου με τους ανθρώπους που θέλω να είμαι. Σε όλους τους χώρους υπάρχουν φιλίες…
Ποια ήταν τα συναισθήματά σας και οι σκέψεις σας όταν πήρατε το πρώτο κρατικό βραβείο ερμηνείας;
Ανάμικτα, γιατί δεν περίμενα ότι θα το πάρω. Το πήρα για μια ερμηνεία που δεν περίμενα ότι θα το πάρω. Αλλά συνήθως έτσι είναι στην ζωή. Αυτά που δεν περιμένουμε στην ζωή έρχονται και μας δίνουν. Κι αυτά που περιμένουμε φεύγουν.
Το οξύμωρο της ζωής.
Τι σας αρέσει περισσότερο στην δουλειά σας;
Μ” αρέσει που έχει πολύ μεγάλο γήπεδο να παίζεις. Δεν σε περιορίζει. Όσο μεγαλύτερη φαντασία έχεις τόσο περισσότερο μπορείς να κάνεις το παιχνίδι της δουλειάς αυτής.
Τι σας θυμώνει σ” αυτήν την εποχή;
Ωραία ερώτηση. Έχω περάσει με πολύ θυμό στην ζωή μου και δεν με έβγαζε πουθενά. Δεν μ” άρεσε που ήμουν θυμωμένος με τα πάντα. Τώρα πλέον προσπαθώ να μην θυμώνω. Και πώς το εννοώ. Υπάρχουν πράγματα που με στενοχωρούν, που με θλίβουν αφάνταστα. Τα εκατομμύρια των ανθρώπων που υποφέρουν από πόλεμο, από πείνα.
Τι κάνω γι” αυτό;
Δεν έχω την δυνατότητα να κάνω κάτι παρά να συνεχίσω να μιλάω γι” αυτά όπου βρίσκομαι μήπως κάποια στιγμή ξυπνήσουμε και γίνουμε πολλοί. Και τότε ίσως μπορέσουμε να κάνουμε κάτι.
Προσπαθώ να μην θυμώνω. Όταν θυμώνεις εύκολα είναι ασθένεια.
Με θυμώνουν οι άνθρωποι που δεν υπολογίζουν και δεν σέβονται. Με θυμώνουν οι πολιτικοί που μιλούν για ειλικρίνεια και είναι ανειλικρινείς. Με θυμώνουν οι ψεύτες, οι κλέφτες, αυτοί που δείχνουν τίμιοι και δεν είναι.
Είναι δουλειά η ηθοποιία;
Αφού ζω απ” αυτήν είναι δουλειά (χαμόγελο). Όλα ξεκινούν από μια βαθύτερη αιτία να εκφράσεις κάτι. Όμως ζούμε σε μια κοινωνία που πρέπει να επιβιώσεις, πρέπει να βρεις τρόπο να έχεις ορισμένα αγαθά. Υπάρχουν ηθοποιοί που δεν μπορούν να ζήσουν.
Θα αλλάζατε κάτι από το παρελθόν σας;
Δύσκολο να απαντήσω. Αν άλλαζα κάτι θα άλλαζε όλη η ροή της ζωής μου μέχρι σήμερα.
Μην πειράξεις το παρελθόν, μπορεί να καταστρέψεις τα πάντα. Θα φοβόμουν να αλλάξω κάτι, δεν θα είχα τον Μάρκο, δεν θα βρισκόμουν εδώ που είναι μια ωραία στιγμή…
Αν είχατε την υπέρτατη εξουσία τι θα κάνατε;
Ακόμα και η υπέρτατη εξουσία αν αλλάξει κάτι πάλι λάθη θα έκανε. Η δική μου η χαρά είναι λύπη κάποιου άλλου, η δική μου ευτυχία είναι η δυστυχία κάποιου άλλου.
Θα προσπαθούσα να δημιουργήσω μια συνθήκη τέτοια που όλοι οι άνθρωποι θα ήταν ίσοι απέναντι σε έναν παγκόσμιο νόμο που θα έλεγε ότι δεν μπορεί να πεινάει κανείς, να είναι χωρίς εκπαίδευση και χωρίς υγεία. Να μην υπάρχει κανείς φτωχός, πόλεμος και θάνατος από την πείνα.
Η Αγάπη να υπάρχει παντού. Αυτό θα νομοθετούσα.
Επιμύθιον.
Στην ζωή αυτή να βρείτε κάτι που αγαπάτε τόσο πολύ που δεν μπορείτε να ζήσετε χωρίς αυτό. Κι αυτό να κάνετε.
Χωρίς να ακούσετε κανέναν άλλον παρά μόνο την ψυχούλα σας. Δεν θα μας πει κανείς πώς να ζήσουμε την ζωή μας.
Βρείτε πώς θέλετε να την ζήσετε κι αυτό που σας ταρακουνά μέσα σας αυτό να κυνηγήσετε.
Να κάνετε αυτό που αγαπάτε.
Και να μην φοβάστε τίποτα.
Ευχαριστούμε κύριε Λογοθέτη.
