Τον Φεβρουάριο πήγαμε με το σχολείο στο θέατρον« Άνετον» για να παρακολουθήσουμε μια συναυλία της συμφωνικής ορχήστρας του Δήμου Θεσσαλονίκης. Οι μουσικοί ήταν ήδη στη σκηνή και κούρδιζαν τα όργανά τους. Βιολιά, βιολοντσέλα, βιόλες και κοντραμπάσα, ετοιμάζονταν. Τελευταίος μπήκε ο μαέστρος. Τα φώτα έσβησαν. Μια κυρία ξεκίνησε να μας λέει ένα παραμύθι:«Μια γέφυρα αλλιώτικη από τις άλλες και ο δράκος του νερού» Το παραμύθι έλεγε ότι υπήρχαν κάποτε δυο πολιτείες που τις χώριζε μια θάλασσα. Στη δυτική πολιτεία άκουγαν κλασική μουσική και μιλούσαν πολλές γλώσσες. Στην ανατολική πολιτεία άκουγαν βυζαντινή μουσική και μιλούσαν ελληνικά.Ένας δράκος έριξε μια λευκή σκόνη στη γέφυρα που ένωνε τις δυο πολιτείες και έτσι οι κάτοικοι άρχισαν να μαλώνουν. Κορόιδευαν, έκριναν και υποτιμούσαν τη μουσική ο ένας του άλλου. Ένα μικρό παιδάκι όμως κατάφερε με την αγάπη του για τη μουσική και ένα «μαγικό φίλτρο» που είχε, να φτιάξει μια αόρατη γέφυρα για να ξαναενώσει τις δυο πολιτείες. Ζήτησε τη βοήθεια του πατέρα του και του παππού του. Τα κύρια υλικά που χρησιμοποίησαν ήταν η αγάπη και η μουσική. Ο δράκος έπεσε στο νερό και όλοι έγιναν ξανά φίλοι. Το παιδάκι αυτό ήταν ο Νίκος Σκαλκώτας. Όση ώρα ακούγαμε το παραμύθι η ορχήστρα έπαιζε τραγούδια κλασικής μουσικής από τη δυτική πολιτεία και βυζαντινής μουσικής από την ανατολική. Ακούσαμε έργα του Νίκου Σκαλκώτα και χαρήκαμε το πάντρεμα της κλασικής με τη βυζαντινή μουσική. Το χαρήκαμε όλοι πολύ!
Αν θέλεις κι εσύ να ακούσεις λίγο από τη μαγική μουσική του κάνε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο.
Χρήστος Παπαδόπουλος Ε2
