Τρελά Μαθηματικά

Ο Εβαρίστ Γκαλουά (1811 – 1832) κληρονόμησε από τον πατέρα του -δήμαρχο των Δημοκρατικών, που αυτοκτόνησε ύστερα από λογομαχία με μοναρχικό ιερέα- τον πολιτικό ριζοσπαστισμό, μαζί με μια τάση αυτοκαταστροφής και από τη μητέρα του τη ροπή προς τα γράμματα. Στο πρότυπο Λύκειο Λουί-λε-γκραν, στο Παρίσι, κέρδισε το πρώτο βραβείο στα Λατινικά, αλλά σύντομα βαρέθηκε τα μαθήματα, με εξαίρεση τα Μαθηματικά. Σε ηλικία 15 ετών ήταν ικανός να διαβάζει ανωτάτου επιπέδου επιστημονικές εργασίες. Εδωσε δύο φορές εισαγωγικές εξετάσεις στη διάσημη «Εκόλ Πολιτεκνίκ», αλλά απέτυχε, καθώς απαξιούσε να προετοιμαστεί κανονικά επί της «ανιαρής», κατά την κρίση του, διδακτέας ύλης.

Τελικά, κατάφερε να μπει στην «Εκόλ Νορμάλ» και το 1830 δημοσίευσε τρεις εργασίες, με τις οποίες θεμελίωσε έναν ολόκληρο επιστημονικό κλάδο της Αλγεβρας και εισήγαγε τον όρο «ομάδες», μια έννοια που θα αποδεικνυόταν κομβικής σημασίας στη μελέτη των συμμετριών. Στο μεταξύ, η Γαλλία συγκλονιζόταν από την αντιμοναρχική επανάσταση του 1830 και ο Γκαλουά κατετάγη εθελοντικά στη δημοκρατική Εθνοφρουρά, και μάλιστα στην εμπροσθοφυλακή της, το Πυροβολικό. Η επαναστατική δράση του στοίχισε την αποβολή από την «Εκόλ Νορμάλ» και έξι μήνες στη φυλακή. Ενα μήνα μετά την αποφυλάκισή του, στις 30 Μαΐου 1832, ενεπλάκη σε μονομαχία, πιθανότατα για την τιμή μιας γυναίκας που είχε απορρίψει τον έρωτά του, γεγονός που τον είχε βυθίσει σε κατάθλιψη. Βέβαιος ότι θα πέθαινε, έμεινε άγρυπνος τη νύχτα πριν από τη μονομαχία για να γράψει σε ένα τετράδιο τη «μαθηματική διαθήκη», απόσταγμα της πρωτοποριακής δουλειάς του. Την αυγή, όντως πληγώθηκε θανάσιμα και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Οι τελευταίες λέξεις στον αδελφό του ήταν: «Μην κλαις, Αλφρέντ! Θα χρειαστώ όλο το θάρρος μου για να πεθάνω στα είκοσι»

Καθημερινή 21.06.2008