Μένω δίπλα από το σπίτι του κυρίου Ντίνου. Ο κύριος Ντίνος είναι ένας περίεργος άνθρωπος, αρκετά μεγάλος σε ηλικία και μένει μόνος του. Χθες είχε ανάψει μια φωτιά στο πίσω μέρος του κήπου και έκαιγε τα ξερά φύλλα και τις πευκοβελόνες…
Είχα κλείσει για λίγο τα μάτια μου για λίγο όταν ξαφνικά άκουσα δυνατά νιαουρίσματα. Ήμουν τόσο κουρασμένη που θα μπορούσα να μείνω ώρες ολόκληρες στο κρεβάτι. Θα μπορούσα να είχα μείνει, άμα δεν είχα μυρίσει καπνό.
Αναγκάστηκα να σηκωθώ από το υπέροχο κρεβάτι μου και κατευθύνθηκα προς το παράθυρο, γιατί από εκεί μου ερχόταν η αποπνικτική μυρωδιά του καπνού. Όταν συνειδητοποίησα ότι η αγαπημένη μου γάτα, η Σόνια, προσπαθούσε να τραβήξει ένα λάστιχο, για να σβήσει τη φωτιά που είχε εξαπλωθεί μέχρι και το σπίτι του κυρίου Ντίνου, ξαφνιάστηκα. Αλαφιάστηκα σε μια παρακινδυνευμένη κίνηση της γατούλας μου.
Έτρεξα γρήγορα προς το τηλέφωνο, για να ειδοποιήσω την Πυροσβεστική. Ευτυχώς που χθες είδα στην τηλεόραση μια εκπομπή που έδειχνε ποια τηλέφωνα να πάρεις άμα δεις φωτιά. Πήρα το 199 και το 100, μα άργησαν λίγο να έρθουν.
Η Πυροσβεστική είχε ανοίξει την σειρήνα της, αυτό το κατάλαβα , επειδή την άκουγα από δύο τετράγωνα. Μόλις είδα το κόκκινο πυροσβεστικό ανακουφίστηκα και από πίσω του ακολουθούσε η Άμεση Δράση. Η Πυροσβεστική έσβησε τη φωτιά και έδωσαν στην Σόνια μου ένα μεγάλο παράσημο για την γενναιότητά της και της απέμειναν τον τίτλο της γατοπυροσβέστη.
Αγαπώ πολύ τη Σόνια μου και δεν θα ήθελα ποτέ να την χάσω. Επίσης είμαι υπερήφανη για την γενναιότητά της σ΄αυτήν την μικρή της περιπέτεια. Ακόμα νιώθω περιέργεια για το τι προκάλεσε αυτή τη φωτιά αλλά και αγάπη για την γατούλα μου.
Αεικίνητο μυαλό
