Στις αρχαίες δραματικές παραστάσεις -της Τραγωδίας, της Κωμωδίας και του Σατυρικού- οι υποκριτές και τα μέλη του Χορού φορούσαν μάσκες (πρόσωπα, προσωπεῖα). Πληροφορίες για τη φύση και τη μορφή τους μας παρέχουν (α) τα κείμενα των δραμάτων, οι βίοι των ποιητών, και όσα σχετικά έγραψαν συγγραφείς όπως ο Αριστοτέλης, ο Λουκιανός, o Πολυδεύκης κ.ά. που ενδιαφέρθηκαν για το θέατρο, (β) αγγειογραφίες που παριστάνουν θεατρικές σκηνές, μεμονωμένους ηθοποιούς να κρατούν στο χέρι το προσωπείο τους, κτό., (γ) πήλινα ή μαρμάρινα αντίγραφα προσωπείων, αναθήματα, που ανακαλύφτηκαν στις ανασκαφές.

2. Τα πρώτα θεατρικα προσωπεία φαίνεται πως ήταν πάνινα, κατασκευασμένα ἐν μόνῃ ὀθόνῃ. Αργότερα οι σκευοποιοί ενίσχυαν το λινό πανί με γύψο ή κόλλα, το προσάρμοζαν στο πρόσωπο του υποκριτή (περιτίθεσθαι), και στη συνέχεια το έβαφαν με ζωηρά χρώματα, πιο σκούρα για τους άντρες, πιο ανοιχτά για τις γυναίκες. Τα ανοίγματα για το στόμα και για τα μάτια ήταν μεγαλύτερα από το φυσικό, ενώ πρόσθετα, ήταν τα μαλλιά, τα γένια και τα μουστάκια, όλα από μαλλί. Προσωπεία κατασκευάζονταν και από λεπτό ξύλο ή φελλό, υλικά απαραίτητα, ας ήταν και μόνο συμπληρωματικά, όταν οι μάσκες παρίσταναν ζώα. Πώς αλλιώς θα ήταν δυνατό να κατασκευαστούν, παράδειγμα, τα ράμφη των πουλιών στους Όρνιθες;