Ο Μπρούνο ήταν το σκυλάκι που μου χάρισε ο μπαμπάς μου πριν από πέντε χρόνια. Ήταν ένας πολύ όμορφος γερμανικός ποιμενικός (λυκόσκυλο). Τον πήγαινα βόλτα και του μάθαινα διάφορα παιχνίδια. Ένιωθα πολύ όμορφα όταν ήμασταν μαζί. Όλα αυτά όμως μέχρι που μια μέρα βγήκε από την αυλή και έτρεξε στον δρόμο χωρίς να προσέξει το αυτοκίνητο που ερχόταν με μεγάλη ταχύτητα. Μετά απ” αυτό ο Μπρούνο δεν υπήρχε πια… Οι γονείς μου προσπάθησαν να μου το κρύψουν, αλλά όταν το έμαθα στεναχωρήθηκα πολύ κι έκλαψα. Ακόμα μου λείπει.

Μαρία Ζάρου