Στην Ήπειρο έχουν μια ωραία συνήθεια, που τη βασίζουν σε μια παλιά παράδοση. Όταν γεννήθηκε ο Χριστός και πήγαν, λέει, οι βοσκοί να προσκυνήσουν, ήταν νύχτα σκοτεινή. Βρήκαν κάπου ένα ξερό πουρνάρι κι έκοψαν τα κλαδιά του. Πήρε ο καθένας από ένα κλαδί στο χέρι, του έβαλε φωτιά, και τότε γέμισε το σκοτεινό βουνό χαρούμενες φωνές, τριξίματα και κρότους.

Από τότε, λοιπόν, έχουν τη συνήθεια στα χωριά της Άρτας, όποιος πάει στο σπίτι του γείτονα για τα «χρόνια πολλά», καθώς και όλα τα παντρεμένα παιδιά που θα πάνε στο πατρικό τους για να φιλήσουν το χέρι του πατέρα και της μάνας τους, να κρατούν ένα κλαρί πουρναριού ή οποιουδήποτε άλλου δέντρου που καίει τρίζοντας. Στον δρόμο το ανάβουν και το πηγαίνουν έτσι αναμμένο στο πατρικό τους, γεμίζοντας με χαρούμενες φωνές και κρότους τα σκοτεινά δρομάκια του χωριού.

Φωτεινή Καλδάνη

Πηγή εικόνας: http://astrosnews.gr/?p=176621