Ο Βασίλι Καντίνσκι θεωρείται σήμερα από πολλούς ο πατέρας της αφηρημένης ζωγραφικής, αυτός που απελευθέρωσε τη γραμμή και το χρώμα από τη φυσιοκρατική απόδοσή τους. Εκκινούμενος από μια ανάγκη για πνευματική αντίσταση απέναντι στον αλλοτριωμένο τρόπο ζωής των αρχών του 20ου αιώνα, ανήκε στους διανοούμενους που αμφισβήτησαν το παρόν όταν διαισθάνθηκαν ότι ο άνθρωπος σύντομα θα πρωταγωνιστούσε στο θέατρο του παραλόγου του Αʹ Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι επιστημονικές ανακαλύψεις της εποχής, της φυσικής και της αστρονομίας, οι θεωρίες του Einstein και η κβαντική μηχανική, προσέφεραν ήδη ένα νέο μοντέλο αντίληψης και ερμηνείας της πραγματικότητας. Παράλληλα και δυναμικά, η τέχνη συμπορευόταν προς τον ίδιο στόχο με τις δικές της έρευνες. Αλλά και η φιλοσοφική σκέψη της εποχής συνέπλεε με τους προβληματισμούς του Καντίνσκι, που υποστήριζε την ενοποίηση των αφηρημένων εννοιών με την άμεση εμπειρία, τη σύζευξη της Θεωρίας της Γνώσης με το μυστικισμό, της αλήθειας με την πραγματικότητα.
