Η Εύη Κυρικλίδου και η Χριστίνα Κουλαουζίδου μάς μεταφέρουν την εμπειρία τους από τη διδακτική επίσκεψη που πραγματοποιήσαμε με το σχολείο μας στο Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων στη Γέφυρα Θεσσαλονίκης. Στη θεματική εκπομπή θα ακούσετε και μια μικρή συνέντευξη που μας έδωσαν οι ξεναγοί του Μουσείου.

Μπορείτε να ακούσετε την εκπομπή στον παρακάτω σύνδεσμο

http://europeanschoolradio.eu/el/archives/production/6545

Λίγες πληροφορίες για το Μουσείο από τη Wikipedia

Το Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων στεγάζεται σε μία ιστορική έπαυλη στη νοτιοανατολική πλευρά του χωριού Γέφυρα του νομού Θεσσαλονίκης.

Ιστορία κτιρίου

Πρίν τον Α” Βαλκανικό Πόλεμο αποτελούσε το κεντρικό κτίριο του αγροκτήματος Μοδιάνο, που δημιουργήθηκε το 1906 από τον Γιακό Μοδιάνο, και που περιλάμβανε επίσης πλήθος βοηθητικών κτιρίων και υποστατικών. Ο πατέρας του Γιακό, ο Σαούλ Μοδιάνο, ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος ιδιοκτήτης ακινήτων στην Οθωμανική αυτοκρατορία. To χωρίο Γέφυρα ονομαζόταν ονομαζόταν επί τουρκοκρατίας Τοπσίν. Αποτέλεσμα των δύο παραπάνω γεγονότων ήταν το κτίριο να αναφέρεται πότε ως βίλα Μοδιάνο και άλλωτε ως βίλα Τοπσίν^[1].

Εκθέματα

Στις αίθουσες του κτιρίου ο επισκέπτης μπορεί να δει εκθέματα όπως όπλα, ξίφη, στρατιωτικές στολές, μετάλλια, πίνακες, λιθογραφίες, χάρτες, φωτογραφίες, διάφορα κειμήλια από τους Βαλκανικούς Πολέμους, μια ιδιόχειρη κάρτα του τότε Πρωθυπουργού της Ελλάδας Ελευθέριου Βενιζέλου, όπως επίσης και αντίγραφο του πρωτοκόλλου παράδοσης της Θεσσαλονίκης. Τα κειμήλια του ελληνικού, του τουρκικού, του βουλγαρικού, του σερβικού, του μαυροβουνιώτικου και του ρουμανικού στρατού εκτίθενται στο ισόγειο του κτιρίου, σε προθήκες, αφιερωμένες σε κάθε στρατιωτική δύναμη χωριστά.

Στη συλλογή όπλων που εκτίθενται στο μουσείο περιλαμβάνονται τυφέκια τύπου Μάνλιχερ Μ1903 που χρησιμοποιήθηκαν από τον ελληνικό και τον βουλγαρικό στρατό, τυφέκια τύπου Μάουζερ M1889 του τουρκικού στρατού, πιστόλι τύπου Bergmann-Bayard Μ1908 του ελληνικού στρατου, το πιστόλι Smith & Wesson τουρκικού στρατού, καθώς και όλη η σειρά των ξιφών του ελληνικού και του βουλγαρικού στρατού. Οι πίνακες απεικονίζουν την ηγεσία του ελληνικού στρατού και του στόλου, τον Ταχσίν πασά να υπογράφει την παράδοση της Θεσσαλονίκης, και τις σημαντικότερες στιγμές των μαχών των Βαλκανικών Πολέμων. Σε μεγάλο ποσοστό διατηρείται η επίπλωση της εποχής, η οποία μάλιστα εμπλουτίστηκε με έπιπλα που φυλάσσονταν μέχρι τώρα στις αποθήκες του στρατού^[3][4]

Τάφος του Ταχσίν Πασά

Ο τάφος του Χασάν Ταχσίν Πασά βρίσκεται στον προαύλιο χώρο του μουσείου.Στο ίδιο ταφικό μνημείο έχουν εναποτεθεί και τα οστά του υιού και υπασπιστού του Κενάν Μεσαρέ.

Ο ίδιος υπήρξε μια δραματική φυσιογνωμία και ο ρόλος του στην άνευ όρων συνθηκολόγηση και αναίμακτη παράδοση της πόλης της Θεσσαλονίκης ήταν καθοριστικός. Ως απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων μετείχε της Ελληνικής παιδείας και είχε μεγάλη εκτίμηση προς τον Ελληνικό πολιτισμό, γεγονός που συνέδραμε στην απόφαση του να μην επιτρέψει την παράδοση της Θεσσαλονίκης στους Βούλγαρους. Πέφτοντας στη δυσμένεια των Τούρκων έζησε στη συνέχεια στην Ελβετία, απολαμβάνοντας την προστασία του Ελληνικού κράτους.

Τοποθεσία

Το μουσείο, δημιουργήθηκε το 1999 όταν το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας αγόρασε την έπαυλη αυτή για να την αξιοποιήσει ως Μουσείο. Η Γέφυρα, το χωριό όπου βρίσκεται το μουσείο απέχει 25 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη, δίπλα στην Εθνική Οδό Θεσσαλονίκης- Έδεσσας.

Η παράδοση της Θεσσαλονίκης από τον Ταχσίν Πασά στον Αρχιστράτηγο Κωνσταντίνο. Λιθογραφία του K. Haupt (1912) η οποία απεικονίζει το κτίριο όπου σήμερα στεγάζεται το Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων με την επιγραφή «Τοπσίν». Αθήνα Εθνικό Ιστορικό Μουσείο