Με τον όρο εφηβεία (επί+ήβη) για το ανθρώπινο είδος εννοείται μια διακριτή αναπτυξιακή φάση εξαιτίας των ραγδαίων βιοσωματικών αλλαγών και των νέων εξελίξεων:
- ως προς τις νοητικές ικανότητες
- ως προς την σεξουαλικότητα
- ως προς το σώμα.
Με τον διακριτό όρο ήβη εννοούνται τα φυσιολογικά, ορμονικά φαινόμενα που εμφανίζονται στα κορίτσια σε ηλικία 10-11 ετών περίπου και στα αγόρια 11-12 ετών περίπου. Στα κορίτσια η ήβη ολοκληρώνεται σε ηλικία 15-17 ετών περίπου, ενώ στα αγόρια 16-17 ετών περίπου.
Η εφηβεία είναι μια περίοδος ταχείας γνωστικής ανάπτυξης.Σύμφωνα με την πιαζετιανή θεωρία παρατηρείται αλλαγή στον τρόπο σκέψης των εφήβων και μια μετακίνηση από τη «συγκεκριµένη σκέψη» στην «αφηρηµένη σκέψη». Αυτό σημαίνει πως ο έφηβος µπορεί να επεξεργαστεί αφηρηµένες έννοιες και ιδέες, όπως η δικαιοσύνη, η ελευθερία κ.α. Παράλληλα, μειώνεται η εγωκεντρικότητα και το άτομο γίνεται ικανό να σκέφτεται και να συλλογίζεται σε μια ευρύτερη προοπτική, ενώ αντιλαμβάνεται κοινωνικές έννοιες και αρχίζει να διαμορφώνει πολιτικές θέσεις.
Επιπλέον, οι έφηβοι αναπτύσσουν πιο προηγμένες συλλογιστικές δεξιότητες, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας να εξερευνούν ένα πλήρες φάσμα πιθανοτήτων που υπάρχουν σε μια κατάσταση και να σκέφτονται υποθετικά (αντίθετα γεγονότα).
