του Σπύρου Φρυσίρα

Λίγοι μαθητές του σχολείου μας γνώριζαν για το θεσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης Euroscola και γι’αυτό το λόγο μόνο 5 συμμαθητές μου αποφάσισαν να πάρουν μέρος στο διαγωνισμό που προκηρύσσει κάθε χρόνο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το θέμα ήταν όσο δύσκολο περίμενα να είναι αλλά δεν φοβήθηκα. Είχα αποφασίσει ότι θα έδινα τον καλύτερό μου εαυτό και μόλις βγήκα από την αίθουσα, έχοντας γράψει την έκθεσή μου, το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να είμαι αισιόδοξος.

Λίγο καιρό αργότερα πληροφορήθηκα πως είχα επιλεγεί να είμαι ένας από τους 24 εκπροσώπους της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας που θα πήγαιναν στο Στρασβούργο στα πλαίσια του Euroscola. Ήξερα πως θα ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία για εμένα, αλλά ποτέ δεν περίμενα πως θα ήταν κατά πολύ οι 4 καλύτερες μέρες που πέρασα εδώ και καιρό.

Φεύγοντας για το αεροδρόμιο της Φραγκφούρτης από την Αθήνα είχαμε ήδη γνωριστεί όλα τα παιδιά μεταξύ μας και είχαμε σχηματίσει παρέες. Περνούσαμε τόσο ωραία, που δεν λογαριάζαμε κούραση και δεν καταλάβαμε πότε προσγειωθήκαμε. Μόλις, όμως, φτάσαμε στο ξενοδοχείο κοιμηθήκαμε νωρίς, μια και η επόμενη μέρα που μας περίμενε ήταν σημαντική: η μέρα του Euroscola.

Πρωί 18 Ιανουαρίου ξυπνήσαμε, φορέσαμε τις γραβάτες μας, τα πουκάμισά μας και μπήκαμε στο λεωφορείο που θα μας πήγαινε στο Ευρωκοινοβούλιο. Το κτήριο είναι εντυπωσιακό και μόλις μπήκαμε έμεινα κατάπληκτος από την μεγάλη και επιβλητική αίθουσα του Κοινοβουλίου. Καθίσαμε στις θέσεις μας και περιμέναμε να έρθουν οι ευρωβουλευτές και να ξεκινήσει η διαδικασία.

Αρχικά, καθώς κάθε χώρα παρουσίαζε το σχολείο της, μια δικιά μας εκπρόσωπος μίλησε με λίγα λόγια για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και τα σχολεία μας. Ήταν συγκινητικό σ’αυτό το χώρο να συστήνεσαι σε πλήθος άλλων λαών, αλλά και να μαθαίνεις βασικές πληροφορίες γι’αυτούς.

Στη συνέχεια, οι Ευρωβουλευτές απάντησαν πρόθυμα σε ερωτήσεις που τους έθεσαν οι μαθητές. Σε αυτές τις ερωτήσεις κυρίαρχα θέματα ήταν η Ελλάδα και η οικονομική κρίση, καθώς και διευκρινήσεις σχετικά με την πολιτική της Ε.Ε. απέναντι σε οικονομικά ασθενέστερες χώρες.

Έπειτα, αφού απολαύσαμε το μεσημεριανό που μας προσέφεραν, ανακατευτήκαμε με παιδιά της ηλικίας μας από διαφορετικές χώρες της Ε.Ε. με σκοπό τον σχηματισμό ομάδων για τη συμπλήρωση ενός φύλλου ερωτήσεων που είχε τη μορφή παιχνιδιού. Οι ερωτήσεις ήταν διατυπωμένες σε διάφορες γλώσσες της Ευρώπης και φυσικά τα Ελληνικά. Έτσι βρεθήκαμε να είμαστε οι πιο περιζήτητοι στην αίθουσα, αφού μόνο εμείς και οι Κύπριοι γνώριζαν Ελληνικά.

Το επόμενο στάδιο ήταν ο διαχωρισμός μας σε πολυπολιτισμικές ομάδες εργασίας, όπου η καθεμία επεξεργάστηκε ένα θέμα μεγάλης σημασίας που είχε προετοιμάσει καλά. Ζητήματα όπως η μετανάστευση, τα πολιτικά δικαιώματα των Ευρωπαίων πολιτών ή ακόμα η αγροτική πολιτική της Ε.Ε. τέθηκαν επί τάπητος και σας διαβεβαιώνω ότι αντιμετωπίστηκαν με υπευθυνότητα, μεγαλύτερη ίσως και από αυτήν των κατ’ επάγγελμα βουλευτών.

Η μέρα κύλησε μέσα σε κλίμα συνεργασίας και εγκάρδιας συζήτησης με όλα τα παιδιά, και φυσικά υπό την άψογη φιλοξενία του Ευρωκοινοβουλίου.

Οι επόμενες 2 μέρες πέρασαν με βόλτες στο μαγευτικό χιονισμένο Στρασβούργο, πόλη με τα χαρακτηριστικά της αυστηρής γοτθικής κεντρικής Ευρώπης συνδυασμένα με την ανάλαφρη γαλλική ευγένεια και θερμοκρασίες  υπό το μηδέν. Οι παραστάσεις πολλές και οι εντυπώσεις έντονες και ικανές να γεμίσουν έναν ήπιο ελληνικό χειμώνα και μια εξαντλητική μαθητική καθημερινότητα.

Αλλά το πιο όμορφο ήταν η παρέα μας: παιδιά που γνωριστήκαμε ξαφνικά και που χωρίς προκαταλήψεις ή εγωισμούς φτιάξαμε μια καταπληκτική συντροφιά που μας έκανε να απολαύσουμε ακόμα περισσότερο το ταξίδι και τη διαμονή μας.

Και τώρα, μετά από όλα αυτά, ένα πράγμα κατάλαβα, πως ότι αξίζει πραγματικά και αξίζει να το επιδιώκουμε χωρίς να υπολογίζουμε κόπο, μόχθο και κούραση. Τα όμορφα πράγματα της ζωής είναι εκεί και μας περιμένουν. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να κυνηγάμε τα όνειρά μας∙ να θέτουμε στόχους και να έχουμε όνειρα τα οποία πρέπει να προσπαθούμε να πραγματοποιήσουμε καθημερινά. Και ποιος ξέρει; Ίσως κάποια μέρα το Ευρωκοινοβούλιο γίνει και ο μόνιμος επαγγελματικός μου χώρος!

ΥΓ. Θέλω να ευχαριστήσω την Περιφερειακή Διεύθυνση Β/βάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Ελλάδας που οργάνωσε τη διεξαγωγή αυτού του προγράμματος με τον καλύτερο τρόπο. Και βέβαια, θέλω να ευχαριστήσω τους συνοδούς μας, κ.Γκότση και κα.Φιλοσόφου, που με πολύ κουράγιο και χιούμορ κατάφεραν να μας συντονίσουν και να μας αντέξουν, κάνοντας το ταξίδι μας ευχάριστο και χωρίς προβλήματα.