Εφηβεία

Μαρ. 15 Γενικά, Ποιήματα Χωρίς Σχόλια
 Εφηβεία
Απόψε άφησα κομμάτια της καρδιάς μου κάτω από το μαξιλάρι μου και προσπάθησα να καταλάβω τον ήχο της ύπαρξης μου
Έβρεχε εκείνη τη νύχτα…
Στεκόμουν εκεί στην αιωνιότητα…
Και περίμενα
Τι κι αν κρύωνα;
Τι κι αν φοβόμουν;
Ποιος φόβος μπορούσε να σταματήσει τον πόθο μου;
Έβρεχε εκείνη τη νύχτα…
Απαλές νότες έφταναν μέχρι το απέραντο της ψυχής μου κι άγγιζαν χρόνια αφημενους στίχους που πενθουσαν για μένα
Δυνάμωσαν οι νότες…
Δεν ακούω ξεκάθαρα πια τη φωνή μου…
Ποια βροχη μου την παίρνει;
Δεν ψάχνω πια τίποτα,απλά αφήνομαι…
Ήλιος αχνός,χλωμός όπως το πρόσωπο μου
Φωτίζει λίγο την καρδιά μου και φεύγει σα μυστήριο παλιό
Ποιες σταγόνες παλεύουν ακόμα να συγκρατηθούν από άπιαστες ελπίδες,ποιες σταγόνες είναι για μένα;
Ποιες φεύγουν,ποιες μένουν σαν μικρα παράπονα
Εβρεχε εκείνη τη νύχτα…
Ήμουν κι εγώ κάπου κάπου εκεί…
ΔΑΝΑΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ
 
 
 
Ετικέτες:, ,
0

Σχολιάστε

Top